Soms word je gewoon geraakt
Oostenrijk, Gröbming
Vanmorgen werd ik even wakker van Kono die reageerde omdat Jannick het huis uit ging. Ik heb mij omgedraaid en weer in slaap gevallen.
Rondom 7 heb ik Kono even kort uitgelaten en dan weer terug mijn bed in dat deed Kono ook. Die heeft keurig naast het bed in zijn mand geslapen. Poos tv gekeken en ondertussen Jannick gesproken die zei dat Ingrid de Nachtschiene van Sabrina kwam ophalen. Die zouden in haar bed liggen. Nou niks te zien dus Jannick gebeld en het hele huis door en ook Jannick zei dan heb ik ze wel in de tas gedaan en kijkt Ingrid niet goed. Dus dan ben ik maar gaan douchen.en aankleden. Nadat Jan klaar was dozen met melk bij de Billa halen. Daar kreeg ik een enorme schrik. Zie ik bij de over lijdenspapieren de foto van Andreas Hubner. Ik stond te trillen op mijn benen en ik vind het zo erg voor Theresia en hun kleine. Andi is 43 jaar geworden. Ik heb gelijk Jannick gebeld en die zei ja ik had het al gehoord. Dan hoor ik van Jannick dat hij zelf voor zijn dood gekozen heeft. Hoe kan hij zijn kleine dochter van 2 jaar dat aan doen. Ik weet men kan nooit in iemands hart kijken maar het is nooit de oplossing. Ik was Resi pas tegen gekomen en afgesproken dat ze mij zou bellen om koffie te drinken. Nu schrijf ik haar maar. Van Andreas is in alle stilte afscheid genomen. Maar mijn hart bloed dus hoe erg is het voor zijn nabestaanden.
Hij heeft het grote houten bord wat bij Jannick boven zijn deur hangt gemaakt. Ook heeft hij de knuffelurntjes voor ons gemaakt.
Ik moet dit ook even laten bezinken.
Later toen mijn Ennstalerkrant kwam stonden er de overlijdensberichten in.
Dus na thuiskomst de boodschappen opgeruimd en met Kono een stuk gaan lopen.
Het is zwaar bewolkt en soms valt de zon er tussen door. Maar het is lekker en droog.
Eind van de middag kwam Meli thuis en ze nam Kono mee en zijn spullen. Zijn grote hondenbed staat bij ons. Daar slaapt hij bij ons in. Zij hebben haar al verpest met op de bank slapen.
Dan nog samen met Jan broodpakketten opgehaald. Onze avond kon beginnen.
Rondom 7 heb ik Kono even kort uitgelaten en dan weer terug mijn bed in dat deed Kono ook. Die heeft keurig naast het bed in zijn mand geslapen. Poos tv gekeken en ondertussen Jannick gesproken die zei dat Ingrid de Nachtschiene van Sabrina kwam ophalen. Die zouden in haar bed liggen. Nou niks te zien dus Jannick gebeld en het hele huis door en ook Jannick zei dan heb ik ze wel in de tas gedaan en kijkt Ingrid niet goed. Dus dan ben ik maar gaan douchen.en aankleden. Nadat Jan klaar was dozen met melk bij de Billa halen. Daar kreeg ik een enorme schrik. Zie ik bij de over lijdenspapieren de foto van Andreas Hubner. Ik stond te trillen op mijn benen en ik vind het zo erg voor Theresia en hun kleine. Andi is 43 jaar geworden. Ik heb gelijk Jannick gebeld en die zei ja ik had het al gehoord. Dan hoor ik van Jannick dat hij zelf voor zijn dood gekozen heeft. Hoe kan hij zijn kleine dochter van 2 jaar dat aan doen. Ik weet men kan nooit in iemands hart kijken maar het is nooit de oplossing. Ik was Resi pas tegen gekomen en afgesproken dat ze mij zou bellen om koffie te drinken. Nu schrijf ik haar maar. Van Andreas is in alle stilte afscheid genomen. Maar mijn hart bloed dus hoe erg is het voor zijn nabestaanden.
Hij heeft het grote houten bord wat bij Jannick boven zijn deur hangt gemaakt. Ook heeft hij de knuffelurntjes voor ons gemaakt.
Ik moet dit ook even laten bezinken.
Later toen mijn Ennstalerkrant kwam stonden er de overlijdensberichten in.
Dus na thuiskomst de boodschappen opgeruimd en met Kono een stuk gaan lopen.
Het is zwaar bewolkt en soms valt de zon er tussen door. Maar het is lekker en droog.
Eind van de middag kwam Meli thuis en ze nam Kono mee en zijn spullen. Zijn grote hondenbed staat bij ons. Daar slaapt hij bij ons in. Zij hebben haar al verpest met op de bank slapen.
Dan nog samen met Jan broodpakketten opgehaald. Onze avond kon beginnen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
gecondoleerd
Christina 2024-05-25 02:13:07
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
