8e dag Slovenie/Italie/Oostenrijk
Oostenrijk, Reichenfels
Zaterdag 3 september
Hoi Kirsten gefeliciteerd, we hebben meermaals geprobeerd je te bellen maar kregen geen gehoor.
We waren op tijd klaar en op tijd weg vanuit Reichenfels. We wilden heel graag naar het drielandenpunt en we vertrokken met mist maar we wisten zeker dat het mooi weer zou worden, en dat werd het ook. We sloegen eigenlijk verkeerd af waardoor we de Wurzelpass omhoog gingen, de auto trok het net zo steil. Daar bleek bovenop de Sloveense grens te zijn en omdat we nog nooit een voet op de Sloveense bodem gezet hadden ook maar even de grens over. Daar nog even een fles likeur gekocht en dan weer terug , nog even de tank op de foto gezet van het bunker museum dat daar aan de pass ligt en weer voorzichtig naar beneden.
was een leuk uitje maar dan toch naar het 3 landen punt. De auto weer een stuk omhoog en dan geparkeerd en met de stoeltjeslift naar boven. Elke keer als hij een steil stuk naar boven ging dachten we en nu zijn we er maar nee dan kwam gewoon het volgende stuk, je zat er 20 minuten in.In de papieren stond dat je goed moest aankleden enz. maar het was zo heet dat we in korte broek en hemdje naar boven gingen. Boven was het ook heet en ik kwam tot de ontdekking dat ik in mijn enthousiasme vergeten was om schoenen te wisselen en mijn bergschoenen met sokken in de auto stonden. Je moest nog een stukje lopen en dat ging steil naar beneden en dan heel steil omhoog lopen, ik op mijn wiebelsandalen met blote voeten.Ik heb het dus gehaald en het uitzicht was prachtig. We hebben echt als otters gezweet zo heet als het was.Ik kon met naar beneden lopen in ieder geval geen zere tenen krijgen. Dan weer met de stoeltjes lift naar beneden en ik moest eerst wel slikken als je de eerste steile afgang naar beneden gaat.
Vandaar doorgereden naar Italie , het was niet normaal hoeveel verkeer er terug kwam en wij mochten op de tolweg buiten de poortjes om en kregen dan van een man een ticket want alle poortjes waren in gebruik voor het terug komende verkeer. Maar een file waar geen eind aan kwam,wij gingen de goede kant op en tufte lekker verder.
Maar dan richting kust Italie, we kwamen ook in de file terecht en dat in die hitte.
Met een uur vertraging kwamen we toch op de camping aan. Lekker als alles dan klaar staat.
Het is een mooie camping en groot en alles was vol.Het is een soort luxe gevangenis. Je krijgt een bandje om en die mag niet af zolang je op de camping staat, je moet zelf een papiertje tekenen, ze deden dan ook heel moeilijk dat Jannick en zijn vriendin Daniella later kwamen en wilde perse weten hoe laat. Nou dat was iets dat je met dit verkeer vandaag totaal niet kon zeggen.
Dan krijg je een pasje waarmee je verplicht bent te legitimeren als ze erom vragen. In het weekend mag je geen gasten hebben en als er doordeweeks iemand voorbij komt al is het maar om koffie te drinken moeten ze 15 euro pp betalen. BELACHELIJK
Gelukkig hadden we Jannick en Daniella al bij boeking bij Intercamp opgegeven als medebewoners.
Jannick belde dat hij de weg kwijt was, en later nog eens en nog eens en we hadden geen idee waar ze waren. Er was een receptionist een aardige jongen die Engels sprak en die heb ik de telefoon gegeven en die heeft met aanwijzingen van Jannick uitgevonden waar ze stonden en toen uitgelegd waar ze heen moesten. Ze waren maar 4 km van de camping. Was wel ondertussen na half twaalf en Jannick moest toch zijn auto buiten parkeren want als hij op de parking van de camping wilde parkeren moest hij 10 euro per dag betalen. Dus gewoon buiten de camping naast de weg.
Doodmoe iedereen gelijk naar bed.
Hoi Kirsten gefeliciteerd, we hebben meermaals geprobeerd je te bellen maar kregen geen gehoor.
We waren op tijd klaar en op tijd weg vanuit Reichenfels. We wilden heel graag naar het drielandenpunt en we vertrokken met mist maar we wisten zeker dat het mooi weer zou worden, en dat werd het ook. We sloegen eigenlijk verkeerd af waardoor we de Wurzelpass omhoog gingen, de auto trok het net zo steil. Daar bleek bovenop de Sloveense grens te zijn en omdat we nog nooit een voet op de Sloveense bodem gezet hadden ook maar even de grens over. Daar nog even een fles likeur gekocht en dan weer terug , nog even de tank op de foto gezet van het bunker museum dat daar aan de pass ligt en weer voorzichtig naar beneden.
was een leuk uitje maar dan toch naar het 3 landen punt. De auto weer een stuk omhoog en dan geparkeerd en met de stoeltjeslift naar boven. Elke keer als hij een steil stuk naar boven ging dachten we en nu zijn we er maar nee dan kwam gewoon het volgende stuk, je zat er 20 minuten in.In de papieren stond dat je goed moest aankleden enz. maar het was zo heet dat we in korte broek en hemdje naar boven gingen. Boven was het ook heet en ik kwam tot de ontdekking dat ik in mijn enthousiasme vergeten was om schoenen te wisselen en mijn bergschoenen met sokken in de auto stonden. Je moest nog een stukje lopen en dat ging steil naar beneden en dan heel steil omhoog lopen, ik op mijn wiebelsandalen met blote voeten.Ik heb het dus gehaald en het uitzicht was prachtig. We hebben echt als otters gezweet zo heet als het was.Ik kon met naar beneden lopen in ieder geval geen zere tenen krijgen. Dan weer met de stoeltjes lift naar beneden en ik moest eerst wel slikken als je de eerste steile afgang naar beneden gaat.
Vandaar doorgereden naar Italie , het was niet normaal hoeveel verkeer er terug kwam en wij mochten op de tolweg buiten de poortjes om en kregen dan van een man een ticket want alle poortjes waren in gebruik voor het terug komende verkeer. Maar een file waar geen eind aan kwam,wij gingen de goede kant op en tufte lekker verder.
Maar dan richting kust Italie, we kwamen ook in de file terecht en dat in die hitte.
Met een uur vertraging kwamen we toch op de camping aan. Lekker als alles dan klaar staat.
Het is een mooie camping en groot en alles was vol.Het is een soort luxe gevangenis. Je krijgt een bandje om en die mag niet af zolang je op de camping staat, je moet zelf een papiertje tekenen, ze deden dan ook heel moeilijk dat Jannick en zijn vriendin Daniella later kwamen en wilde perse weten hoe laat. Nou dat was iets dat je met dit verkeer vandaag totaal niet kon zeggen.
Dan krijg je een pasje waarmee je verplicht bent te legitimeren als ze erom vragen. In het weekend mag je geen gasten hebben en als er doordeweeks iemand voorbij komt al is het maar om koffie te drinken moeten ze 15 euro pp betalen. BELACHELIJK
Gelukkig hadden we Jannick en Daniella al bij boeking bij Intercamp opgegeven als medebewoners.
Jannick belde dat hij de weg kwijt was, en later nog eens en nog eens en we hadden geen idee waar ze waren. Er was een receptionist een aardige jongen die Engels sprak en die heb ik de telefoon gegeven en die heeft met aanwijzingen van Jannick uitgevonden waar ze stonden en toen uitgelegd waar ze heen moesten. Ze waren maar 4 km van de camping. Was wel ondertussen na half twaalf en Jannick moest toch zijn auto buiten parkeren want als hij op de parking van de camping wilde parkeren moest hij 10 euro per dag betalen. Dus gewoon buiten de camping naast de weg.
Doodmoe iedereen gelijk naar bed.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
