Super zonnige dag
Oostenrijk, Aich
In de nacht koud maar opstaan met een zonnetje dus snel warm. Wakker voor de wekker een beetje tv , opgestaan en ontbijten. Ingrid kwam even snel voorbij met Sabrina. Theresa boft al de hele week dat Papa later begint en haar en het buurmeisje Leni naar school brengt met de auto als hij naar zijn werk gaat.
Jan bracht mij naar Christine en dat hebben we dankzij een leger engelen overleeft. Er kwam een lange file vrachtverkeer ons tegemoed en iemand vond het nodig met 150 km per uur te moeten inhalen de autos toeterden maar hij ging gewoon door en heeft ons op een haar na niet geraakt en dat had frontaal geweest. Geen enkele uitwijk mogelijkheid. Dan ben ik blij dat Jan zich door niets laat stressen maar ik heb ook geen idee wat door hem heen gaat op zo´n moment. Ik bibberde nog lange tijd. Zo snel kan je leven voorbij zijn. Gered dankzij de vrachtwagen die voorop reed en wij met remmen net genoeg ruimte om hem terug naar zijn kant te laten gaan.
Het was onze tijd nog niet dank God op mijn blote knieen. Christine heeft mij terug naar huis gebracht want ze had de kunstboom die ze gebruikt had in de auto. Dus die kan weer naar de zolder.
Thuisgekomen eerst maar eens weer telefoneren met de Dopplerklinikum. Opnieuw 5 x doorverbinden en nog geen afspraak. De arts maakt haar eigen afspraken maar bereiken doe je haar niet , ik zou elke keer terug gebeld worden en nu dus ook weer. Jan moest in september al voor zijn jaarlijkse angiographie. De eerste afspraak die hij had gekregen was op een verkeerde dag, die dag deden ze geen angio. De tweede afspraak hadden ze hem naar huis gestuurd . En nu dus januari.
Ik hoef geen eten te koken , wel even de aardappeltjes bakken maar alles is verder al klaar.
Samen met Jan gegeten. We hoefden niet met Theresa naar de Skitraining want ze reed met Zoe mee. Ingrid had een therapeute over de vloer en wij hadden niets- Een keertje wat meer rust kan geen kwaad.
Dan niet te geloven werd ik in de middag gebeld door de Doppler en Jan gaat 3 Februari het ziekenhuis in. Dus dan moet ik het vervoer gaan regelen bij de huisarts en hij moet een dag of 10 ervoor bloed gaan prikken. Toch weer iets gelukt.
Jan bracht mij naar Christine en dat hebben we dankzij een leger engelen overleeft. Er kwam een lange file vrachtverkeer ons tegemoed en iemand vond het nodig met 150 km per uur te moeten inhalen de autos toeterden maar hij ging gewoon door en heeft ons op een haar na niet geraakt en dat had frontaal geweest. Geen enkele uitwijk mogelijkheid. Dan ben ik blij dat Jan zich door niets laat stressen maar ik heb ook geen idee wat door hem heen gaat op zo´n moment. Ik bibberde nog lange tijd. Zo snel kan je leven voorbij zijn. Gered dankzij de vrachtwagen die voorop reed en wij met remmen net genoeg ruimte om hem terug naar zijn kant te laten gaan.
Het was onze tijd nog niet dank God op mijn blote knieen. Christine heeft mij terug naar huis gebracht want ze had de kunstboom die ze gebruikt had in de auto. Dus die kan weer naar de zolder.
Thuisgekomen eerst maar eens weer telefoneren met de Dopplerklinikum. Opnieuw 5 x doorverbinden en nog geen afspraak. De arts maakt haar eigen afspraken maar bereiken doe je haar niet , ik zou elke keer terug gebeld worden en nu dus ook weer. Jan moest in september al voor zijn jaarlijkse angiographie. De eerste afspraak die hij had gekregen was op een verkeerde dag, die dag deden ze geen angio. De tweede afspraak hadden ze hem naar huis gestuurd . En nu dus januari.
Ik hoef geen eten te koken , wel even de aardappeltjes bakken maar alles is verder al klaar.
Samen met Jan gegeten. We hoefden niet met Theresa naar de Skitraining want ze reed met Zoe mee. Ingrid had een therapeute over de vloer en wij hadden niets- Een keertje wat meer rust kan geen kwaad.
Dan niet te geloven werd ik in de middag gebeld door de Doppler en Jan gaat 3 Februari het ziekenhuis in. Dus dan moet ik het vervoer gaan regelen bij de huisarts en hij moet een dag of 10 ervoor bloed gaan prikken. Toch weer iets gelukt.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
