Vandaag reizen we naar Tetouan
Spanje, Algeciras
We reizen met de trein naar Algeciras en vandaar met de Ferry naar Ceuta varen. Ceuta is nog Spaans. Maar het is wel gelijk een andere wereld, mensen op kamelen en palmen. We gaan met een taxi de grens over en het duurt uren voor we de grens over mogen naar Marokko. Dan met een taxi naar Tetouan. We waren al een half uur in Marokko en al beroofd. Een gewaarschuwd mens telt voor 10 en ik had alleen het restantje Spaanse geld bij me in de portemonnee en geen passen. De rest onder mijn kleding. We werden beroofd door de taxichauffeur die geld wilde anders onze koffers niet terug. De buit hooguit 20 gulden aan Spaans geld maar vor daar wel een hele hoop.
We kwamen bij de familie aan en we sliepen op de 2e etage. Op de eerste wonen een dochter met man en zoontje. Op de 2e verdieping verblijft de familie altijd zelf. De 3e verdieping daar worden altijd de feesten gehouden. en dan op de 4e weer een dochter met man en dochter. Dan is er op het dak een heel groot terras. Je kijkt er over de stad uit. Ze wonen vlakbij een moskee en het is in het begin wel wennen aanhet geluid als er wordt omgeroepen tot gebed. Het is warm maar toch anders dan als het in Nederland warm is. Vlakbij hen is hotel Saphir . Als het ons even te veel wordt verdwijnen we naar he hotel waar we een abonnement op het zwembad hebben voor Jannick en mij ongeveer 100 gulden. Maar dat is een vermogen voor hier. Het is gewoon lkker vrij in je badpak of bikini onder een parasol op een ligbed. Je wordt bediend door het personeel, lekker eten en lekkere drankjes. Kreeg al snel een huwelijks aanzoek van een kelner. Op die manier hopen ze weg te komen uit een land waar ik dacht dat er 90% werkeloosheid is. Dat was mijn tweede aanzoek in korte tijd. Voor hem helaas want ik had er al een aangenomen.Er wordt altijd gezegd dat de Marokkanen in Nederland aan de drugs raken maar zo veel verslaafden als hier heb ik er in Nederland niet gezien. Ze proberen je overal drugs te verkopen.
In huis zijn we nooi alleen omdat er een dochter trouwt is er veel volk om het huwelijk voor te bereiden aanwezig. Soms worden we wakker en dan blijken er op de grond bij ons vrouwen te liggen die zijn aangekomen .Het benauwd soms dat ik nooit alleen kan zijn.
Ik kan wel naar het centrum van de stad met de bus omdat alle bussen die hier stoppen daar ook stoppen. Maar terug moet ik een taxi nemen omdat ik het niet kan lezen.
Je kan soms wel terecht met wat Frans of Spaans maar de meeste mensen spreken toch niets anders.
We gaan met een gids de Kasbah in, dat is zonder gids niet te doen. Ze proberen je toch geld afhandig te maken of je tot koop van dingen te dwingen. Afgezien ik ben een vrouw alleen met kind. Ook al geen florisante positie hier. We waren in het smalste straatje van de Kasbah en bij een Moors paleis in deKasbah geweest. Als je in de Kasbah loopt zie je nauwelijks de lucht. Alles is smal en hoog. We waren bij een moskee een kopie van het Alhambra in Granada. Er was ook een moskee voor de reizigers. Die daar bidden om een behouden thuiskomst.
We kwamen bij de familie aan en we sliepen op de 2e etage. Op de eerste wonen een dochter met man en zoontje. Op de 2e verdieping verblijft de familie altijd zelf. De 3e verdieping daar worden altijd de feesten gehouden. en dan op de 4e weer een dochter met man en dochter. Dan is er op het dak een heel groot terras. Je kijkt er over de stad uit. Ze wonen vlakbij een moskee en het is in het begin wel wennen aanhet geluid als er wordt omgeroepen tot gebed. Het is warm maar toch anders dan als het in Nederland warm is. Vlakbij hen is hotel Saphir . Als het ons even te veel wordt verdwijnen we naar he hotel waar we een abonnement op het zwembad hebben voor Jannick en mij ongeveer 100 gulden. Maar dat is een vermogen voor hier. Het is gewoon lkker vrij in je badpak of bikini onder een parasol op een ligbed. Je wordt bediend door het personeel, lekker eten en lekkere drankjes. Kreeg al snel een huwelijks aanzoek van een kelner. Op die manier hopen ze weg te komen uit een land waar ik dacht dat er 90% werkeloosheid is. Dat was mijn tweede aanzoek in korte tijd. Voor hem helaas want ik had er al een aangenomen.Er wordt altijd gezegd dat de Marokkanen in Nederland aan de drugs raken maar zo veel verslaafden als hier heb ik er in Nederland niet gezien. Ze proberen je overal drugs te verkopen.
In huis zijn we nooi alleen omdat er een dochter trouwt is er veel volk om het huwelijk voor te bereiden aanwezig. Soms worden we wakker en dan blijken er op de grond bij ons vrouwen te liggen die zijn aangekomen .Het benauwd soms dat ik nooit alleen kan zijn.
Ik kan wel naar het centrum van de stad met de bus omdat alle bussen die hier stoppen daar ook stoppen. Maar terug moet ik een taxi nemen omdat ik het niet kan lezen.
Je kan soms wel terecht met wat Frans of Spaans maar de meeste mensen spreken toch niets anders.
We gaan met een gids de Kasbah in, dat is zonder gids niet te doen. Ze proberen je toch geld afhandig te maken of je tot koop van dingen te dwingen. Afgezien ik ben een vrouw alleen met kind. Ook al geen florisante positie hier. We waren in het smalste straatje van de Kasbah en bij een Moors paleis in deKasbah geweest. Als je in de Kasbah loopt zie je nauwelijks de lucht. Alles is smal en hoog. We waren bij een moskee een kopie van het Alhambra in Granada. Er was ook een moskee voor de reizigers. Die daar bidden om een behouden thuiskomst.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
