Op een dag als deze
staat de wereld even stil
op een dag als deze
gaat niets zoals ik wil
Op een dag als deze
heeft verdriet de overhand
op een dag als deze
voel ik des te meer de afstand
Vanmorgen pas om half 9 wakker en het voelde fit. Ik was in mijn duster naar beneden gelopen . Ingrid was aan het douchen en Theresa had gevraagd of ze mee naar boven mochten om hun kalender open te maken. Dat was goed dus naar boven. Ik heb de kerstboom wel staan maar nog niets mee gedaan maar ik had de nieuwe Caroussel er onder gezet. Dat gezicht van Sabrina toen Theresa het speeldoosje aanzette. Dat is waar je het voor neer zet. Ingrid kwam ook boven en ik vroeg wil je nog een koffee , eerst zei ze nee maar dan toch ja eigenlijk wel. Een snelle koffie en dan ging ze de kinderen aankleden want ze gaan naar Oma Kathi. Het vroor nog steeds en pas tegen 11 werd het een 0.
Jan en ik hebben Paella gegeten en daarna nog wat inkopen bij de Spar gedaan. Jan heeft dan de sinterklaasspullen op de zolder gedaan en de dozen met kerstspullen naar beneden. Hij heeft een mooie verhoging met een houten plaatje in de kast gemaakt en de tuin tafel daar tegen aan dus alles op een hoogte. Dan heeft hij het treintje eronder gezet. Ik de huisjes eronder gedaan en de boom versierd. Ik ben tevreden. Voor vandaag genoeg geweest morgen weer een dag.
Tijd heelt geen wonden,
tijd leert je leven
met verdriet
en wachten,
zeer geduldig
tot je weer schoonheid ziet
en tot de tederste herinneringen
zo diep vertakt zijn
in je ziel
dat ze die zere plekken
zullen overgroeien.
(Kris Gelaude)
Geschreven door Molenaar.ruesink