Zo Jan weer in het DKH Schladming
Oostenrijk, Schladming
Ik werd vanmorgen wakker van de wekker en was gisteravond vroeg gaan slapen maar wel met een beetje hulp. Dan om tegen 8 uur bracht Ingrid met de kinders ons naar Schladming anders moet Jan ergens zijn auto lange tijd laten staan. We reden over Aich dan kon Ingrid nog Bauabfall wegbrengen. We konden daar best een koffiehoek inrichten want we troffen ook Jannick daar die met zijn werk daar was kwam halen . Dan zie je elkaar thuis niet en dit is de 2e maal dat ik hem daar tref en we toevallig ook allemaal daar waren. Familie compleet-
Dan hebben we ons aangemeld en was het wachten op de interne op de arts en dan ales doorgenomen en allerlei onderzoeken en Jan had zijn lijst met medicamenten bij zich en dat moeten ze dan overnemen, Zo ver zo goed. Allerlei bloed onderzoekingen en gelijk een toegang gelegd en later kwam Barbara de vriendin van Ingrid hem nog bloed afnemen uit zijn oorlelletje. Dan mocht hij naar de afdeling , hij ligt nu op de C en kamer 22. Dan kreeg hij een medicijndoosje met zijn medicijnen voor de rest van de dag en ik kijk en zie met een oogopslag dat het niet klopt. Dus de verpleegster vraagt klot het niet? en ikinderdaad het klopt niet. Zegt ze ik heb alles erin gedaan en was mis je dan? en ik het allerbelangrijkste medikament zijn Brillique. Zegt ze die haeeft hij vanmorgen toch zelf ingenomen en ik ja maar hij heeft het 2x per dag en er moet 12 uur tussen zitten. Maar de arts heeft maar 1x opgeschreven dan zegt ze tegen Jan dan moet u dat melden als de artsvisite komt. Ik kan 100x zeggen ik kan 1000 maal zeggen dat hij dat vergeet maar echt begrijpen willen ze het niet. Dan wordt hij gehaald om fotos te gaan maken en ik wilde mijn jas en zo uit de kamer halen zodat ik naar huis kon gaan. Is de arts visite op de kamer dus wanneer had hij het moeten doen? dus ze zeiden u moet weg en ik moet nog wel iets aan de arts vragen dan zegt ze dat doe ik dan wel. Ze houden niet van extra controle maar ik heb wel geleerd om het wel te doen leuk of niet leuk. Had het gelijk met de stationszuster aan de stok die hem moest opnemem want die begon gelijk over diabetikerdieet en ik gelijk er moet gelet worden op gewicht en de hoeveelheid eten die hij binnen krijgt en er wordt niet aan alles schrappen gedaan .Want het meeste gewicht verliest hij steeds in het ziekenhuis en daar moet opgelet worden want hij mag niet afvallen. Gaat ze helemaal boos over de rode en ja ik kan hem toch niet ziek laten eten en hij heeft nou een maal diabetes maar dat wil niet zeggen klakkeloos al zijn koolhydraten eruit halen en niet kommeren om zijn gewicht, Dus ja de eerste aanvaring was er al. Maar ik neem niets meer klakkeloos aan en controleer alles. Dan ben ik naar beneden gelopen en op de röntgen gekeken of ik Jan zag en inderdaad ik zag hem en er deed net iemand de deur open dus glipte ik naar binnen en even dag gezegt en waar hij op moet proberen te letten. Dan buiten Ingrid gebeld en eerst naar de Krankenkasse- We hebben nog niet genooeg papiertjes om in te vullen want we moeten in het vervolg voor elke arts een eigen papiertje met stempeltje hebben ipv dat ze gewoon een stempel op de lijst zetten. Ik heb nu al een hutkoffer met papiertjes en elk papietje moet de huisarts afgeven en invullen. Zegt ze ook nog de MRT MRA naar Salzburg vergoeden we de kilometers niet je moet naar Liezen nou de Dopplerkliniek maakt deze afspraken en ze zijn door de Krankenkasse goedgekeurd. Dus nu moet ik in Liezen bij de Krankenkasse ook de kilometer vergoeding goed laten keuren , hoe houdt je de mensen aan het werk en ze raken elke keer van alles kwijt en kan je alles opnieuw aanvragen.
Ingrid kwam er ondertussen ook aan en naar huis waar we tegen 12 uur waren.
Nu aan mijn eerste kop koffie van vandaag en mag zo beneden komen eten. Reini is er ook al kan hij niet alles doen door het slechte weer. Hij is nu de ramen aan het verputzen van het trappenhuis.
Werd ik nog door een arts gebeld van het ziekenhuis en ik heb hem kunnen beantwoorden met zijn vragen dus dat was ook weer geregeld.
Ik mocht komen eten bij Ingrid met de kinders en Reini en daarna nog koffie gedronken . In de middag was Theresa bij mij , Ingrid ging met Sabrina wandelen en boodschappen doen. Reini was nog steeds bezig aan de ramen en toen Ingrid thuis kwam kwamen zowel Reini als Ingrid koffie drinken. Daarna bleef ook Sabrina bij mij en die kan zo blij zijn als ze Tik Tak mag kijken. Ze kan zich slecht uiten maar ik kreeg elke keer een smakzoen van haar en dan straalt ze met heel haar lijf vreugde uit. Om half zes gingen de kinders terug en begin van de avond kwam Jannick langs om een bakkie te doen. Tegen achten was ik alleen .
Nog wel even geprobeerd om met Kisten te bellen maar die nam niet aan dus maar een berichtje gestuurd. Maar ook bij deze, Kirsten van harte gefeliciteeerd met je verjaardag en ik denk dat je het wel afgelopen weekend gevierd zal hebben en ik hoop dat het leuk en gezellig was.
Nu maar een beetje tv kijken en dan naar bed of nog wat in bed tv kijken.
Toch Kirsten nog even kunnen spreken , ze had haar telefon op geluidloos staan.
Dan hebben we ons aangemeld en was het wachten op de interne op de arts en dan ales doorgenomen en allerlei onderzoeken en Jan had zijn lijst met medicamenten bij zich en dat moeten ze dan overnemen, Zo ver zo goed. Allerlei bloed onderzoekingen en gelijk een toegang gelegd en later kwam Barbara de vriendin van Ingrid hem nog bloed afnemen uit zijn oorlelletje. Dan mocht hij naar de afdeling , hij ligt nu op de C en kamer 22. Dan kreeg hij een medicijndoosje met zijn medicijnen voor de rest van de dag en ik kijk en zie met een oogopslag dat het niet klopt. Dus de verpleegster vraagt klot het niet? en ikinderdaad het klopt niet. Zegt ze ik heb alles erin gedaan en was mis je dan? en ik het allerbelangrijkste medikament zijn Brillique. Zegt ze die haeeft hij vanmorgen toch zelf ingenomen en ik ja maar hij heeft het 2x per dag en er moet 12 uur tussen zitten. Maar de arts heeft maar 1x opgeschreven dan zegt ze tegen Jan dan moet u dat melden als de artsvisite komt. Ik kan 100x zeggen ik kan 1000 maal zeggen dat hij dat vergeet maar echt begrijpen willen ze het niet. Dan wordt hij gehaald om fotos te gaan maken en ik wilde mijn jas en zo uit de kamer halen zodat ik naar huis kon gaan. Is de arts visite op de kamer dus wanneer had hij het moeten doen? dus ze zeiden u moet weg en ik moet nog wel iets aan de arts vragen dan zegt ze dat doe ik dan wel. Ze houden niet van extra controle maar ik heb wel geleerd om het wel te doen leuk of niet leuk. Had het gelijk met de stationszuster aan de stok die hem moest opnemem want die begon gelijk over diabetikerdieet en ik gelijk er moet gelet worden op gewicht en de hoeveelheid eten die hij binnen krijgt en er wordt niet aan alles schrappen gedaan .Want het meeste gewicht verliest hij steeds in het ziekenhuis en daar moet opgelet worden want hij mag niet afvallen. Gaat ze helemaal boos over de rode en ja ik kan hem toch niet ziek laten eten en hij heeft nou een maal diabetes maar dat wil niet zeggen klakkeloos al zijn koolhydraten eruit halen en niet kommeren om zijn gewicht, Dus ja de eerste aanvaring was er al. Maar ik neem niets meer klakkeloos aan en controleer alles. Dan ben ik naar beneden gelopen en op de röntgen gekeken of ik Jan zag en inderdaad ik zag hem en er deed net iemand de deur open dus glipte ik naar binnen en even dag gezegt en waar hij op moet proberen te letten. Dan buiten Ingrid gebeld en eerst naar de Krankenkasse- We hebben nog niet genooeg papiertjes om in te vullen want we moeten in het vervolg voor elke arts een eigen papiertje met stempeltje hebben ipv dat ze gewoon een stempel op de lijst zetten. Ik heb nu al een hutkoffer met papiertjes en elk papietje moet de huisarts afgeven en invullen. Zegt ze ook nog de MRT MRA naar Salzburg vergoeden we de kilometers niet je moet naar Liezen nou de Dopplerkliniek maakt deze afspraken en ze zijn door de Krankenkasse goedgekeurd. Dus nu moet ik in Liezen bij de Krankenkasse ook de kilometer vergoeding goed laten keuren , hoe houdt je de mensen aan het werk en ze raken elke keer van alles kwijt en kan je alles opnieuw aanvragen.
Ingrid kwam er ondertussen ook aan en naar huis waar we tegen 12 uur waren.
Nu aan mijn eerste kop koffie van vandaag en mag zo beneden komen eten. Reini is er ook al kan hij niet alles doen door het slechte weer. Hij is nu de ramen aan het verputzen van het trappenhuis.
Werd ik nog door een arts gebeld van het ziekenhuis en ik heb hem kunnen beantwoorden met zijn vragen dus dat was ook weer geregeld.
Ik mocht komen eten bij Ingrid met de kinders en Reini en daarna nog koffie gedronken . In de middag was Theresa bij mij , Ingrid ging met Sabrina wandelen en boodschappen doen. Reini was nog steeds bezig aan de ramen en toen Ingrid thuis kwam kwamen zowel Reini als Ingrid koffie drinken. Daarna bleef ook Sabrina bij mij en die kan zo blij zijn als ze Tik Tak mag kijken. Ze kan zich slecht uiten maar ik kreeg elke keer een smakzoen van haar en dan straalt ze met heel haar lijf vreugde uit. Om half zes gingen de kinders terug en begin van de avond kwam Jannick langs om een bakkie te doen. Tegen achten was ik alleen .
Nog wel even geprobeerd om met Kisten te bellen maar die nam niet aan dus maar een berichtje gestuurd. Maar ook bij deze, Kirsten van harte gefeliciteeerd met je verjaardag en ik denk dat je het wel afgelopen weekend gevierd zal hebben en ik hoop dat het leuk en gezellig was.
Nu maar een beetje tv kijken en dan naar bed of nog wat in bed tv kijken.
Toch Kirsten nog even kunnen spreken , ze had haar telefon op geluidloos staan.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Hoop dat je een beetje slapen kunt vannacht. XXX
Annemarieke 2018-09-03 22:15:43
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
