Dag 2
Oostenrijk, schwarzach im pongau
Dag 2
Zo waar was ik vrijwel gelijk in slaap gevallen en ik werd wakker en dacht dat het morgen was. Dat viel tegen het was pas 1 uur en ik had barstende koppijn. Ik had al vanaf gisteren hoofdpijn maar nu was het heel erg. Om 5 uur hield ik het niet uit en toch maar naar de verpleegsterspost gegaan. Ik kreeg een infuus en ben ook weer in slaap gevallen tot om half 6 het los ging op de afdeling. Ik ben blijven dommelen want eten krijg ik niet en tussendoor bloedprikken.Nu is het 8 uur en mijn bed is weer opgemaakt , ik heb heerlijk gedouscht en een lange dag voor me.
Ik voel me slapjes maar honger heb ik niet wel dorst. Om 10 uur gevraagd of ik even bij Jan kon gaan kijken en dat was goed , ze konden daarhen bellen als ik aan de beurt zou zijn. Bij Jan aangekomen werd hij net opgehaald om naar zijn Gastrocopie en Coloscopie te gaan. Dan ik weer terug naar boven. Grappig dat ik na hem aan de beurt was , ik werd opgehaald en Jan was nog binnen en toen hij eruit kwam kon ik hem even over zijn bol aaien en een kusje geven ook al merkte hij daar niets van. De ats had me al gezegd dat alles goed was gegaan dus ik kon met een gerust hart zelf opnieuw op de tafel klimmen. Wel grappig want iedereen op die afdeling weet wie we zijn . De jongen die mij er naar toe bracht was helemaal verrast en ik zei hem ja jullie jongeren gaan naar de disco en het personeel riep en zij komen naar hier.
Ik lag op de tafel en de arts spoot wat in en zei slaap lekker. Hij loopt weg en komt even later terug en zegt hu waarom slaap je niet. Kijkt hij naar mijn toegang was die niet goed meer en was alles in mijn arm gelopen maar die wilde zelfs niet slapen. Dus heeft hij alles eruit gehaald en een nieuwe geprikt en dat in 1x zonder pijn. (Jan was door dezelde dame onderhanden geweest en heeft ook 2 blauwe armen voor ze eindelijk wat aangeprikt had) Dus schijnbaar zijn niet wij het probleem maar deze dame. Toen ik op de afdeling wakker werd ging net mijn telefoon en dat was Jan dus ik zei hem ik doe net mijn ogen open. Zegt hij ik zit lekker te eten en ik dar ga ik dus ook gelijk vragen. Dus eerst eten was nog lkker ook een volkorenpizza en best lekker belegd en zonder vlees. Niet echt een groot stuk maar voor mij voldoende. De salade opgegeten en de groente uit de soep. Het toetje was iets okergeels geen idee waarnaar het smaakte niet echt vies maar ik hield het maar voor gezien. Dan ben ik naar Jan gegaan nadat ik gevraagd had of we naar het Vinzenzcafe konden gaan en dat was goed. Dus beide in bedkleding met wat erover en op pantoffels koffie drinken. Zo dat was zo lekker en de Apfelstrüdel ook. We hadden wat te vieren. Als alles in orde is mogen we morgen naar huis. Jan had eigenlijk niet hoeven blijven maar dat hebben ze op mijn vraag wel gedaan. Hij kan niet echt dagen alleen thuis zijn en dit is wel zo zeker. Alle uitslagen krijgen we mee en ik weet al dat het aan mijn Pancreas goedaardig is en ik moet wel over een half jaar weer voor controle . De rest van vandaag weet ik nog niet. Je moet genieten van de tijd die je krijgt en genieten van alles wat je hebt.
Ik heb vanavond ineens verbinding kunnen maken met internet dus kon ik ook gelijk wat neerschrijven. Geluk is een groot goed. Morgen in ieder geval nog even naar de Kapel hier. Dat is voor mij een hele bijzondere plaats sinds ik in 2004 hier terecht kwam door mijn ongeval. Ik heb zo veel daar gezeten en veel kaarsjes gebrand omdat het Randy niet zo goed ging en hij geopereerd zou worden. Ik heb in moeilijke momenten altijd weer hier de kapel opgezocht . En ook nu ga ik er heen voor Sabrina . Er is daar een Madonnabeeld die kinderen onder haar mantel heeft . Ik heb er nooit voor mezelf maar wel voor mijn kinderen en kleinkinderen gebeden en kaarsjes gebrand. Ik voel daar iets wat ik nergens anders heb . Het heeft mij tot nu toe altijd geholpen en ik denk ook de kinderen en kleinkinderen.
Onder onze selfie in het cafe. En de foto van mij na het wakker worden.
Het is bar en boos slecht weer en we missen dus helemaal niets. Vandaag met Ingrid gesproken dus die is ook weer gerustgesteld en aan de kinders de foto gestuurd .
Zo waar was ik vrijwel gelijk in slaap gevallen en ik werd wakker en dacht dat het morgen was. Dat viel tegen het was pas 1 uur en ik had barstende koppijn. Ik had al vanaf gisteren hoofdpijn maar nu was het heel erg. Om 5 uur hield ik het niet uit en toch maar naar de verpleegsterspost gegaan. Ik kreeg een infuus en ben ook weer in slaap gevallen tot om half 6 het los ging op de afdeling. Ik ben blijven dommelen want eten krijg ik niet en tussendoor bloedprikken.Nu is het 8 uur en mijn bed is weer opgemaakt , ik heb heerlijk gedouscht en een lange dag voor me.
Ik voel me slapjes maar honger heb ik niet wel dorst. Om 10 uur gevraagd of ik even bij Jan kon gaan kijken en dat was goed , ze konden daarhen bellen als ik aan de beurt zou zijn. Bij Jan aangekomen werd hij net opgehaald om naar zijn Gastrocopie en Coloscopie te gaan. Dan ik weer terug naar boven. Grappig dat ik na hem aan de beurt was , ik werd opgehaald en Jan was nog binnen en toen hij eruit kwam kon ik hem even over zijn bol aaien en een kusje geven ook al merkte hij daar niets van. De ats had me al gezegd dat alles goed was gegaan dus ik kon met een gerust hart zelf opnieuw op de tafel klimmen. Wel grappig want iedereen op die afdeling weet wie we zijn . De jongen die mij er naar toe bracht was helemaal verrast en ik zei hem ja jullie jongeren gaan naar de disco en het personeel riep en zij komen naar hier.
Ik lag op de tafel en de arts spoot wat in en zei slaap lekker. Hij loopt weg en komt even later terug en zegt hu waarom slaap je niet. Kijkt hij naar mijn toegang was die niet goed meer en was alles in mijn arm gelopen maar die wilde zelfs niet slapen. Dus heeft hij alles eruit gehaald en een nieuwe geprikt en dat in 1x zonder pijn. (Jan was door dezelde dame onderhanden geweest en heeft ook 2 blauwe armen voor ze eindelijk wat aangeprikt had) Dus schijnbaar zijn niet wij het probleem maar deze dame. Toen ik op de afdeling wakker werd ging net mijn telefoon en dat was Jan dus ik zei hem ik doe net mijn ogen open. Zegt hij ik zit lekker te eten en ik dar ga ik dus ook gelijk vragen. Dus eerst eten was nog lkker ook een volkorenpizza en best lekker belegd en zonder vlees. Niet echt een groot stuk maar voor mij voldoende. De salade opgegeten en de groente uit de soep. Het toetje was iets okergeels geen idee waarnaar het smaakte niet echt vies maar ik hield het maar voor gezien. Dan ben ik naar Jan gegaan nadat ik gevraagd had of we naar het Vinzenzcafe konden gaan en dat was goed. Dus beide in bedkleding met wat erover en op pantoffels koffie drinken. Zo dat was zo lekker en de Apfelstrüdel ook. We hadden wat te vieren. Als alles in orde is mogen we morgen naar huis. Jan had eigenlijk niet hoeven blijven maar dat hebben ze op mijn vraag wel gedaan. Hij kan niet echt dagen alleen thuis zijn en dit is wel zo zeker. Alle uitslagen krijgen we mee en ik weet al dat het aan mijn Pancreas goedaardig is en ik moet wel over een half jaar weer voor controle . De rest van vandaag weet ik nog niet. Je moet genieten van de tijd die je krijgt en genieten van alles wat je hebt.
Ik heb vanavond ineens verbinding kunnen maken met internet dus kon ik ook gelijk wat neerschrijven. Geluk is een groot goed. Morgen in ieder geval nog even naar de Kapel hier. Dat is voor mij een hele bijzondere plaats sinds ik in 2004 hier terecht kwam door mijn ongeval. Ik heb zo veel daar gezeten en veel kaarsjes gebrand omdat het Randy niet zo goed ging en hij geopereerd zou worden. Ik heb in moeilijke momenten altijd weer hier de kapel opgezocht . En ook nu ga ik er heen voor Sabrina . Er is daar een Madonnabeeld die kinderen onder haar mantel heeft . Ik heb er nooit voor mezelf maar wel voor mijn kinderen en kleinkinderen gebeden en kaarsjes gebrand. Ik voel daar iets wat ik nergens anders heb . Het heeft mij tot nu toe altijd geholpen en ik denk ook de kinderen en kleinkinderen.
Onder onze selfie in het cafe. En de foto van mij na het wakker worden.
Het is bar en boos slecht weer en we missen dus helemaal niets. Vandaag met Ingrid gesproken dus die is ook weer gerustgesteld en aan de kinders de foto gestuurd .
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Pittig, zo vlak na alle onderzoeken. Hoop dat jullie snel weer naar huis mogen. Xxx
Annemarieke 2019-04-12 14:45:11
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
