Hieperdepiep Sabrina 1 jaar
Oostenrijk, Gröbming
Vanmorgen kwamen ze weer schoenen inspecteren en Sabrina bleef bij mij . Daarna met Ingrid koffie drinken en dan toch zelf ook maar eens onder de douche.
Ditjes en datjes en het eten maken. Dan naar de huisarts met Jan samen want ik had geen zin om te gaan lopen met deze kou. Nieuwe aanvraag opgehaald, thuis alles ingescand en naar de Krankenkasse . Hopelijk krijg ik nu wel mijn minimale strips. Want ook al is het niet veel het helpt wel in de kosten. Jan zet zijn auto voor de garage want Jannick is toch altijd later thuis dan Jan naar zijn werk vertrekt en meestal is Jan dan ook al thuis voor hij komt. Maar nu ging de telefoon tegen 12 en dat was Jannick kan je vragen aan pa of hij zijn auto even opzij zet. Was hij dus nu vroeg thuis. Hij was wel vanmorgen om 5 uur met werken begonnen want hij reed vandaag de vuilnisauto. Had hij ook nog een container klem achterop gehad omdat er iets gebroken was . Moest hij met container achterop terug naar Schladming en dan na de reparatie weer terug. Hij zei ik kreeg zo veel signalen onderweg zo van er hangt nog wat aan de auto.
Na het middageten kwam Theresa vragen of we beneden kwamen om de taart voor Sabrina aan te snijden. Met feestmutsen en zingen. Sabrina blaast nog geen kaarsjes uit en pakt ook niets van de taart. Maar je ziet wel dat ze denkt hmmmmmmmmmmm wel wat anders vandaag.
Was even gezellig en Theresa heeft de cadeautjes voor Sabrina uitgepakt.
Nu is Jannick even weg, Ingrid met Sabrina en Theresa naar Schladming om de ski uitrusting voor Theresa te gaan huren. Dan huurt ze het hele seizoen dat is goedkoper dan te huren alleen wanneer je het nodig hebt. Het is altijd spiksplinter nieuwe materiaal. Daar kan je niet voor kopen. Dan moet je toch ook onderhoud plegen wat al veel kost . Ze gaat met de Kiga in Jänner weer een week skien op de Stoderzinken. Net de kachel aangemaakt want ook al is het droog als de zon achter de berg verdwijnt koelt het hard af.
Jan heeft al het hout wat we gekocht hebben verwerkt tot het allerlaatste stukje. Voor de zandbak met bergruimte voor onder het speelhuis. Nu zit hij even want hij moet ook nog gaan werken.
Het ging gisteren over het feit dat depressies bij mensen steeds meer toenemen. Dan zie je oudere mensen die zich geen raad weten met zichzelf en eigenlijk heel eenzaam zijn. Dan denk ik ach mensen zoek een bezigheid. er zijn genoeg dingen waarbij je je nodig voelt . Als je thuis op de bank gaat zitten veranderd er niets en ik vind medicijnen verplaatsen het echte probleem want zodra ze stoppen is het nog altijd een probleem. Leer de mensen omgaan en wijs ze op de mogelijkheden. Ook veel jongeren die zo verwend zijn dat als ze eenmaal nee horen hun wereld instort en ze aan de antidepressiva moeten. Er zijn genoeg mensen die echte problemen en echte psychische problemen hebben dat die hulp krijgen ok. Maar nu nemen al die mensen die gewoon niet met zichzelf of met iets minder om kunnen gaan de hulp af van de mensen die het echt heel hard nodig hebben. Dan zit er zo´n hulpverlener (mag blij zijn als hij de 25 haalt) die met een klagende stem zit te vertellen dat er meer geld moet komen en oh hoe erg het allemaal is (vooral het geld voor de hulpverlener) . Dan staan mijn stekels al overeind. Misschien moet er een schoolvak komen omgaan met de dagelijkse beslommeringen. Misschien moeten ze weer wat meer met elkaar spreken en ondernemen dan de hele dag naar een schermpje staren. De mensen hier op het land leven nog met de natuur, de dieren, de mensen om zich heen. Bij een ramp staat iedereen klaar voor de anderen ook al zijn ze zelf zwaar getroffen. Als het erop aan komt zijn er veel mensen bereid zich in te zetten , de brandweer, rode kruis, waterredding, bergredding of wat al niet meer. Dat is ook gelijk hun sociale omveld en leven. bij de brandweer is er altijd wel iets te doen in het Rusthaus. Het werk wordt ook door de vrijwilligers verzet. Dan ben je niet alleen , ben je niet eenzaam, wordt je gewaardeerd en ben je nodig. Bij een geboorte trouwerij of een sterfgeval, de kameraden komen voorbij.
Natuurlijk zijn er dan alsnog psychisch zieke mensen en die hebben hulp nodig.
Jan zag net nog 2 stukken hout bij het afval voor de kachel liggen , die nam hij uit de mand weer mee naar beneden kan ik misschien toch nog gebruiken zei hij. Mag mijn luciferhoutjes ook wel verstoppen.
Ditjes en datjes en het eten maken. Dan naar de huisarts met Jan samen want ik had geen zin om te gaan lopen met deze kou. Nieuwe aanvraag opgehaald, thuis alles ingescand en naar de Krankenkasse . Hopelijk krijg ik nu wel mijn minimale strips. Want ook al is het niet veel het helpt wel in de kosten. Jan zet zijn auto voor de garage want Jannick is toch altijd later thuis dan Jan naar zijn werk vertrekt en meestal is Jan dan ook al thuis voor hij komt. Maar nu ging de telefoon tegen 12 en dat was Jannick kan je vragen aan pa of hij zijn auto even opzij zet. Was hij dus nu vroeg thuis. Hij was wel vanmorgen om 5 uur met werken begonnen want hij reed vandaag de vuilnisauto. Had hij ook nog een container klem achterop gehad omdat er iets gebroken was . Moest hij met container achterop terug naar Schladming en dan na de reparatie weer terug. Hij zei ik kreeg zo veel signalen onderweg zo van er hangt nog wat aan de auto.
Na het middageten kwam Theresa vragen of we beneden kwamen om de taart voor Sabrina aan te snijden. Met feestmutsen en zingen. Sabrina blaast nog geen kaarsjes uit en pakt ook niets van de taart. Maar je ziet wel dat ze denkt hmmmmmmmmmmm wel wat anders vandaag.
Was even gezellig en Theresa heeft de cadeautjes voor Sabrina uitgepakt.
Nu is Jannick even weg, Ingrid met Sabrina en Theresa naar Schladming om de ski uitrusting voor Theresa te gaan huren. Dan huurt ze het hele seizoen dat is goedkoper dan te huren alleen wanneer je het nodig hebt. Het is altijd spiksplinter nieuwe materiaal. Daar kan je niet voor kopen. Dan moet je toch ook onderhoud plegen wat al veel kost . Ze gaat met de Kiga in Jänner weer een week skien op de Stoderzinken. Net de kachel aangemaakt want ook al is het droog als de zon achter de berg verdwijnt koelt het hard af.
Jan heeft al het hout wat we gekocht hebben verwerkt tot het allerlaatste stukje. Voor de zandbak met bergruimte voor onder het speelhuis. Nu zit hij even want hij moet ook nog gaan werken.
Het ging gisteren over het feit dat depressies bij mensen steeds meer toenemen. Dan zie je oudere mensen die zich geen raad weten met zichzelf en eigenlijk heel eenzaam zijn. Dan denk ik ach mensen zoek een bezigheid. er zijn genoeg dingen waarbij je je nodig voelt . Als je thuis op de bank gaat zitten veranderd er niets en ik vind medicijnen verplaatsen het echte probleem want zodra ze stoppen is het nog altijd een probleem. Leer de mensen omgaan en wijs ze op de mogelijkheden. Ook veel jongeren die zo verwend zijn dat als ze eenmaal nee horen hun wereld instort en ze aan de antidepressiva moeten. Er zijn genoeg mensen die echte problemen en echte psychische problemen hebben dat die hulp krijgen ok. Maar nu nemen al die mensen die gewoon niet met zichzelf of met iets minder om kunnen gaan de hulp af van de mensen die het echt heel hard nodig hebben. Dan zit er zo´n hulpverlener (mag blij zijn als hij de 25 haalt) die met een klagende stem zit te vertellen dat er meer geld moet komen en oh hoe erg het allemaal is (vooral het geld voor de hulpverlener) . Dan staan mijn stekels al overeind. Misschien moet er een schoolvak komen omgaan met de dagelijkse beslommeringen. Misschien moeten ze weer wat meer met elkaar spreken en ondernemen dan de hele dag naar een schermpje staren. De mensen hier op het land leven nog met de natuur, de dieren, de mensen om zich heen. Bij een ramp staat iedereen klaar voor de anderen ook al zijn ze zelf zwaar getroffen. Als het erop aan komt zijn er veel mensen bereid zich in te zetten , de brandweer, rode kruis, waterredding, bergredding of wat al niet meer. Dat is ook gelijk hun sociale omveld en leven. bij de brandweer is er altijd wel iets te doen in het Rusthaus. Het werk wordt ook door de vrijwilligers verzet. Dan ben je niet alleen , ben je niet eenzaam, wordt je gewaardeerd en ben je nodig. Bij een geboorte trouwerij of een sterfgeval, de kameraden komen voorbij.
Natuurlijk zijn er dan alsnog psychisch zieke mensen en die hebben hulp nodig.
Jan zag net nog 2 stukken hout bij het afval voor de kachel liggen , die nam hij uit de mand weer mee naar beneden kan ik misschien toch nog gebruiken zei hij. Mag mijn luciferhoutjes ook wel verstoppen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 3 reacties bij dit reisverslag
Allemaal gefeliciteerd met de 1ste verjaardag van Sabrina.🎁 Wat gaat de tijd toch snel.
Anja 2017-11-28 21:44:25
Gefeliciteerd met Sabrina. Heb de strips gisteren verstuurd
marjanne 2017-11-28 21:59:46
Gefeliciteerd!!!
Annemarieke 2017-12-01 15:19:59
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
