Condoleance bezoek
Oostenrijk, Gröbming
Mittwoch 26.November
Het is nog steeds zwaar bewolkt en er was wat nevel maar het is niet meer zo donker en somber als de afgelopen dagen. `s Ochtends is het 12 graden bij het op staan .
Jannick kwam om 7 uur zeggen dat hij weg ging, weer communicatietraining op zijn werk.
Theresa gehaald , opa haar ontbijtje gemaakt en ik haar aangekleed.
Ze is elke keer helemaal verrast als er iets in haar schoentje zit, vandaag een klein boekje en wat snoepjes. Het leeft wel allemaal bij haar.
Tegen half 11 even omgekleed want Jan en ik gingen naar de condoleance in de opbaarhal bij het kerkhof. Theresa mocht ook mee . We waren gelukkig en van de eersten want al die mensen kennen we toch niet, we wonen nog maar kort hier. Theresa kreeg een pakje koekjes van de dochter. Ik had haar gevraagd of haar vader al voor de valpartij ziek was en ze vertelde dat hij eigenlijk sinds mei al niet meer wilde en dat hij nog gewacht heeft tot zijn huwelijksdag en daarna is hij in zijn slaap gestorven. Ach met 88 jaar respectabel.
We zijn allemaal mensen van de dag maar ik hoop toch wel 99 te worden maar alleen in gezondheid en minstens menswaardig.
Dan eten gemaakt en hebben we middageten gedaan, Theresa daarna slaapje doen hoewel ik haar nog hoor. Ik nu even zitten en niets.
Het is nog steeds zwaar bewolkt en er was wat nevel maar het is niet meer zo donker en somber als de afgelopen dagen. `s Ochtends is het 12 graden bij het op staan .
Jannick kwam om 7 uur zeggen dat hij weg ging, weer communicatietraining op zijn werk.
Theresa gehaald , opa haar ontbijtje gemaakt en ik haar aangekleed.
Ze is elke keer helemaal verrast als er iets in haar schoentje zit, vandaag een klein boekje en wat snoepjes. Het leeft wel allemaal bij haar.
Tegen half 11 even omgekleed want Jan en ik gingen naar de condoleance in de opbaarhal bij het kerkhof. Theresa mocht ook mee . We waren gelukkig en van de eersten want al die mensen kennen we toch niet, we wonen nog maar kort hier. Theresa kreeg een pakje koekjes van de dochter. Ik had haar gevraagd of haar vader al voor de valpartij ziek was en ze vertelde dat hij eigenlijk sinds mei al niet meer wilde en dat hij nog gewacht heeft tot zijn huwelijksdag en daarna is hij in zijn slaap gestorven. Ach met 88 jaar respectabel.
We zijn allemaal mensen van de dag maar ik hoop toch wel 99 te worden maar alleen in gezondheid en minstens menswaardig.
Dan eten gemaakt en hebben we middageten gedaan, Theresa daarna slaapje doen hoewel ik haar nog hoor. Ik nu even zitten en niets.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
