We zijn weer thuis
Oostenrijk, Schwarzach im Pongau
Vanmorgen al super vroeg weer gewekt en een slechte nachtrust gehad. Ik zou eerst alleen op de kamer blijven maar in de avond een noodgeval een oude dame zeer ziek en veel beweeglijkheid er om heen. Dus ook licht aan licht uit en ga maar door. Om half 2 een volgende noodgeval een jonge dame met hartproblemen. Dus tot half 3 licht aan en om half 6 waren ze er alweer . Ik dacht mijn laatste nacht gelukkig. Dus lekker douchen ,voor het eerst een ontbijt wat heet 2 kleine zwarte boterhammetjes met boter en jam en een super kop koffie maar mij veel te bitter ondanks alle melk. Maar ik had er genoeg aan. Mijn tas ingepakt en even bij Jan gaan kijken en gevraagd net zoals bij mij of we aub voor de middag weg konden gaan. De Osternferien beginnen vandaag en voor de B320 problemen vooruit gezegd dus daar willen we niet inkomen. Wachten duurt lang en Jan mocht al gaan maar ik moest wachten op de arts die kwam om half 12 dan nog papieren in orde maken. Ze weten nog steeds niet waar de diarree vandaan komt maar er staan nog veel proeven uit. De arts heeft geadviseerd om een poos te stoppen met Metformin omdat hij denkt dat het misschien de oorzaak is. Het grappige eraan is dat ik 10 minuten ervoor tegen Jan had gezegd ik ga maar stoppen met de Metformin want misschien is dat het probleem. De arts zei dat het een bijwerking kan zijn maar dan normaal gelijk optreed en ik gebruik het al lang en pas sinds een half jaar diarree problematiek. Dan wel goed mijn suiker controleren. De artsen denken daar dat de Kreon niet nodig is maar vallen dr Bahadori mijn internist niet af en ik heb veel minder klachten. 10 Jaar geleden had ik het ook al van een professor in Salzburg voorgeschreven gekregen. Maar moest er mee stoppen omdat de artsen in Schladming het niet ondersteunde. Ik heb nu voor 2 mei een afspraak om alle Befunden door te spreken en weten ze wat uit alle darmproeven zijn gekomen en of de Poliepen goedaardig zijn die ze steekproef gewijs weg gehaald hebben. Eind Oktober heb ik weer een Endoscopische Ultraschal maar die kan met een dagopname en ook onder narcose. Er zit in de kop van mijn Pancreas nog een Cyste hij was 1 1/2 cm doorsnede (2 jaar terug) en is nu 2 1/2 cm doorsnede en moet dus over een half jaar weer bekeken worden. Verder meerdere levercysten die volgens hen niet problematisch zijn behalve als ze groeien. Dan over 2 jaar weer een Coloscopie voor de darmpoliepen. Ik moet zwaar onder controle blijven maar als ik zo kan voorkomen dat ik kanker krijg is dat een goede deal.
Bij Jan hebben ze alleen gevonden dat hij een grote divertikel in zijn blaas heeft en verder dat hij een ontstoken Speiserohre heeft, weet niet zo snel de Nederlandse naam te bedenken. Zijn medicijnen blijven gelijk met iets van pantolac erbij.
Het was op de Tauernautobahn al flink druk met Duitsers die aanreisden. Maar onproblematisch thuis gekomen. Onderweg maar een hamburger gekocht want thuis was er niets te eten.
Ingrid adviseerde om Topfen omslagen op mijn arm te leggen dus eerst de hamburger gegeten en dan even snel Topfen halen, Dan zagen we dat Herbert weer open was met zijn kraam en het zat vol want in tegenstelling met Schwarzach is het wel zwaar bewolkt maar droog en de zon valt er steeds tussendoor. Dus aan Jan gevraagd om te stoppen zodat ik kon vragen of hij Karfreitag weer Stocklfisch heeft en ja dat heeft hij dus gelijk besteld. Dan zagen we dat de nieuwe brandweerauto bij de brandweer stond dus gelijk gaan kijken. Een prachtig ding en chique in vergelijking met de auto en zo gestroomlijnd. Maar ja de oude is 30 jaar oud. Dus tegen die jongens gezegd wel voeten vegen bij het instappen waarop onze buurman zei we trekken onze schoenen uit. Ja je kan wel met ze lachen en trots dat ze zijn staan ze met spuug op hun vinger een vlekje weg te werken. Lachen is dat. Allemaal grote jongetjes. Toen we wegreden draaiden ze ook de verlichting op in het midden van de auto schuift er dan een telescoop omhoog met lampen echt prachtig. Het is een Rosenbauern voor wie er verstand van heeft. Dan weer naar huis en de omslag gemaakt voor mijn arm. Zodadelijk komt Sabrina die helemaal blij was ons te zien en ik kreeg gelijk veel kusjes. Ingrid gaat met Theresa naar de karate.
Jannick kwam thuis en koffie drinken dan ging hij douchen en op weg naar de brandweeroefening. Ingrid en Theresa kwamen thuis en Sabrina heeft al die tijd dat ze bij ons was van zeg 4 uur tot half 7 bij Jan gezeten. Ze sliep bijna in maar Mama was gelukkig weer thuis.
Onze avond is begonnen en ik heb maar iets gebruikt tegen het hoesten want ik heb echt een koutje opgedaan in het ziekenhuis. Tel dat bij mijn zere keel en mijn zere arm dan ben ik niet echt fit uit het ziekenhuis gekomen. Morgen weer een nieuwe dag.
Bij Jan hebben ze alleen gevonden dat hij een grote divertikel in zijn blaas heeft en verder dat hij een ontstoken Speiserohre heeft, weet niet zo snel de Nederlandse naam te bedenken. Zijn medicijnen blijven gelijk met iets van pantolac erbij.
Het was op de Tauernautobahn al flink druk met Duitsers die aanreisden. Maar onproblematisch thuis gekomen. Onderweg maar een hamburger gekocht want thuis was er niets te eten.
Ingrid adviseerde om Topfen omslagen op mijn arm te leggen dus eerst de hamburger gegeten en dan even snel Topfen halen, Dan zagen we dat Herbert weer open was met zijn kraam en het zat vol want in tegenstelling met Schwarzach is het wel zwaar bewolkt maar droog en de zon valt er steeds tussendoor. Dus aan Jan gevraagd om te stoppen zodat ik kon vragen of hij Karfreitag weer Stocklfisch heeft en ja dat heeft hij dus gelijk besteld. Dan zagen we dat de nieuwe brandweerauto bij de brandweer stond dus gelijk gaan kijken. Een prachtig ding en chique in vergelijking met de auto en zo gestroomlijnd. Maar ja de oude is 30 jaar oud. Dus tegen die jongens gezegd wel voeten vegen bij het instappen waarop onze buurman zei we trekken onze schoenen uit. Ja je kan wel met ze lachen en trots dat ze zijn staan ze met spuug op hun vinger een vlekje weg te werken. Lachen is dat. Allemaal grote jongetjes. Toen we wegreden draaiden ze ook de verlichting op in het midden van de auto schuift er dan een telescoop omhoog met lampen echt prachtig. Het is een Rosenbauern voor wie er verstand van heeft. Dan weer naar huis en de omslag gemaakt voor mijn arm. Zodadelijk komt Sabrina die helemaal blij was ons te zien en ik kreeg gelijk veel kusjes. Ingrid gaat met Theresa naar de karate.
Jannick kwam thuis en koffie drinken dan ging hij douchen en op weg naar de brandweeroefening. Ingrid en Theresa kwamen thuis en Sabrina heeft al die tijd dat ze bij ons was van zeg 4 uur tot half 7 bij Jan gezeten. Ze sliep bijna in maar Mama was gelukkig weer thuis.
Onze avond is begonnen en ik heb maar iets gebruikt tegen het hoesten want ik heb echt een koutje opgedaan in het ziekenhuis. Tel dat bij mijn zere keel en mijn zere arm dan ben ik niet echt fit uit het ziekenhuis gekomen. Morgen weer een nieuwe dag.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Slokdarm
Marjanne 2019-04-12 20:11:41
Fijn dat jullie weer thuis zijn. Xxx
Annemarieke 2019-04-13 19:12:20
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
