Het blijft turbulent

Oostenrijk, Gröbming

Vanmorgen kwam Theresa en ik was al wakker dus opgestaan en even later was iedereen er. Meli werkt dus die was al weg.
Met zijn allen ontbeten gezellig en lekker. Jannick ging een poos slapen en de kinderen gingen spelen. Ik had aan Sabrina gevraagd of ze weer wilde tekenen en ja dat wilde ze dus het grote bord weer uit het trappenhuis binnen gezet. Dan zie je aan haar bewegingen dat ze een gezicht aan het maken is maar het lukt nog niet om het met een krijtje op het bord te krijgen. Komt vast wel , ze is in ieder geval lekker bezig. Om 12 uur was ik gaan koken, 3 soorten tortellini met kaassaus en salade. Ik vraag Jannick hoe het nou zit want ik snap er niets meer van . De kinderen zouden van 1 tot 15 bij hem zijn en daarna tot 31 bij haar. Ze had gevraagd of ze dan dit weekend hier konden zijn en dan vanaf maandag to woensdag bij haar want Theresa moet ook woensdag naar de orthodontist. Oke dat was duidelijk. Ik ging er dus vanuit dat ze vanaf donderdag dan hier zouden zijn Nou nee want Jannick zegt de kinderen blijven bij Ingrid want Edith komt in het weekend. En ik maar ze werkt toch het weekend? Ja maar Edith is daar . Op de eerste plaats Ingrid heeft altijd gezegd in het weekend zijn het 12 uurs diensten. Nou was dat pas al niet het geval en nu dus schijnbaar weer. Edith komt normaal een dagje dus ik snapte het nog steeds niet nee ze komt het weekend. (ergens denk ik dan als ze niet ziek zwak of wat anders heeft want zo ging het in alle jaren) Dan moet Jannick dus zijn weken alweer opgeven omdat ze hem dreigt anders het alleen zorgenrecht op te eisen. Jannick tegen mij te keer omdat ik het niet snap en hij volgens hem het heeft gezegd. Ja dat tot donderdag en de tandarts maar verder niet of ik heb het echt allemaal niet begrepen van de agenda wordt ik niet wijzer. Ik heb Jannick gezegd van 1 tot 15 is duidelijk daar kan ik rekening mee houden maar verder niet.
Dan maar tafel afruimen , en de keuken opruimen wat ik altijd doe na het eten.
Ik loop naar de tafel om spullen te pakken en dan gaat Jan op mijn plekkie staan om voorhem zelf een kop koffie te maken. Ik vraag hem om daar mee te wachten tot ik klaar ben en dan zegt hij ik sta toch al hier en ik ja maar je kan wel even wachten tot ik klaar ben. Dan zegt hij wacht lekker zelf. Er is iets bij mij ontploft en ik gooide de lepel waar ik mee in mijn handen stond om in de vaatwasser te doen op de grond . Die stuiterde terug richting tafel . Jannick tegen mij over de rooie (dat was hij al over de agenda punten) van ben je wel goed bij hoofd wil je mijn kinderen raken en heel overdreven je kan Sabrina wel dood gooien. En hij nam de kinderen en ging naar beneden en ik vraag aan Jan of dat nou nodig was en hij begint weer. Ik heb alles door de keuken gegooid want ergens is er iets bij mij geknapt. Ik probeer voor iedereen te zorgen wat schijnbaar niet voldoende is. Er is niemand die een keer rekening met mij houdt. Ik slaap slecht door de zorgen en niet alleen om Jannick zijn problemen maar ook om mij zelf. Ik heb geen idee hoe het verder gaat als de prognose voor mij toch slecht is en niemand ligt er wakker van op mezelf na.
Het weer is vele malen beter dan gisteren volop zon en weer aardige temperaturen al is het nog niet wat het geweest is. Ondertussen het bed afgehaald en al 2 wassen gedaan en deels buiten en dan daarna in de droger. Dan zijn alle haren van de katten er weer uit. Jan zit op zijn stoel zoals gewoonlijk met zijn telefoon te spelen. En bij mij blijft het van binnen koken, mijn hersens in chaos . Er is nog zooi maar ik kan mij er niet toe zetten om het op te ruimen. Ik wil eigenlijk gewoon schreeuwen en huilen. Ik vraag niet om medelijden maar een aai over de bol en een vriendlijk woord en het gevoel van waardering maar dat is er al lang niet meer . Getrouwd zijn en een groot gevoel van eenzaamheid hebben omdat je een man hebt die niet meer functioneerd. Dingen in de koelkast vinden die er niet in moeten en dan de magnetron of de oven open doen en zijn beschimmelde eten vinden wat hij even heeft weg gezet. Het zijn de kleine dingen waar ik niet meer tegen kan. De eeuwige stijd om de tafel te gebruiken ipv de vloer, altijd het badkamer kastje open. De koelkast niet dicht doen en ga maar door. Dat hij mij dingen niet gunt, ik steek een choco ei in mijn mond omdat ik die voor mij zelf heb gekocht ( ik had voor hem een zak met een kilo pepermunt en een zak drop gekocht) En dan zich als een klein kind gedraagd. Hij staat pas op als ik opgestaan ben , hij gaat naar bed omdat ik naar bed ga. Ik word wakker van hem omdat hij een zaklantaarn gebruikt om eruit te gaan en dan alsnog overal tegen aan stoot en de badkamer niet kan vinden. Ik moet de hele dag door alert zijn en hij geloofd het niet als je hem dingen zegt want dat doet hij niet. Nee zo oud worden is niet mijn ding.
Ik ga maar voor morgen weer een dag.


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Kann helaas lichamelijk die aai over je bol niet gegen maar die geef ik je abstand in gedachten. Je weet ik heb 2 oren.

Marjanne 2021-02-28 15:58:59

💋💋💋

Annemarieke 2021-02-28 22:14:31
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.