Frustraties
Oostenrijk, Schladming
Vanmorgen al vroeg wakker en maar een beetje blijven dutten en tv kijken. Ik ben zo langzamerhand murw van de pijn in mijn schouder.
Ingrid kwam voorbij met de kinderen en ik had net naar Salzburg gebeld van hoe laat en waar Jan moet zijn as woensdag. Dat is dus om 8 uur en ja dat lukt Ingrid niet om daar om die tijd te kunnen zijn. Nog gevraagd of het later kan maar nee. Dus ik moest om 10 uur bij de fysio zijn en daarvoor bij de huisarts binnen gelopen. Gevraagd of er voor Jan iets geregeld kan worden maar Elisabeth geen idee waarom die kan zo raar doen en die vond dat ik maar een taxi moest nemen en ze niet weet of dat vergoed wordt. Ik zit er al enige tijd doorheen en toen braken de tranen bij me door. Wat ze wel niet denken of we liggende gelden hebben of zo. Dat de kosten die we maken de pan uitrijzen en ik tot op heden nog niet eens het deel wat ik terug krijg heb gekregen en dat mijn portemonnee niet oneindig is. Dat ik dag in en dag uit bezig ben met alle zaken voor Jan te regelen. Dat ze zelf zien hoe vaak ik in de week bij hen sta om weer een recept een benehmigung of wat anders te moeten halen. Dan maar snikkend naar de fysio gelopen. Daar was ik klaar en toen kwam Daniela onze huisarts binnen gelopen om naar me te kijken want Tamara de andere assistente had het tegen haar gezegd. Kwam ze even praten en me troosten. Ook zij zei dat Jan niet alleen naar Salzburg kan en dat ze het ging regelen. Nu ik dit zit op te schrijven lopen de tranen weer over mijn gezicht. Jan raakt de weg kwijt en als hij zijn auto ergens parkeert weet hij hem niet meer terug te vinden omdat hij orientatie problemen heeft. Hij weet als we in de avond gaan eten al niet meer wat we in de middag gegeten hebben. Hij had gisteren toen hij zijn medicijnen ging halen dus inderdaad niets gezegd wat ik had opgeschreven voor hem. Hij kan ook het briefje geven doet hij ook niet daarom zijn ze medicijnen afgewezen. Daarom vandaag weer veel extrawerk voor me om het alsnog rond te breien. Ik moest voor iets anders naar de AK omdat ik het aan de stok heb met een firma die de schulden opkoopt van mensen die dingen niet betalen. Ik had het al eerder aan de stok ermee en kon bewijzen dat het gewoon allemaal betaald was. Kwam vorige week een vent aan de deur en ik werd gedwongen om te tekenen of te betalen. Dus dan maar tekenen want betalen gaat even niet. Ik zei hem ik kan laten zien dat er betaald is maar nee dat hoefde hij niet want ze hebben het overnomen. Dus vandaag met alle bankgegevens en betaalbewijzen naar het Ak. En daar vinden ze dat ik het recht heb maar hoe houd ik ze van mijn lijf dus daar gaan zij nu verhaal halen. Kan er allemaal gewoon bij. Fiep moet naar de dierenarts maar moet echt wachten want ik weet niet waar ik dat van moet betalen. Hoe zielig ik het ook vind. (kan zelf ook niet naar de tandarts want ik weet ook niet waarvan) Dan vandaar naar de Krankenkasse gegaan en die hebben nu wel wat dingen geregeld met Tamara. Dan maar weer naar huis en wat had ik gisteren goed gepland met voor vandaag alvast koken want we waren om 12 uur weer thuis. Ondertussen een half liter vol glas door de huiskamer gemikt. Moest dus ook allemaal opgeruimd worden en ik ga er maar van uit scherven brengen geluk.
Eind van de middag kwam de vakantiefamilie voorbij, waren vanmiddag op de Stoderzinken gaan wandelen naar de Stoderkirchl. Ze zaten in de auto terug toen er onweer kwam. Bij ons af en toe een buitje maar het zet niet echt zoden aan de dijk, het brengt iets verkoeling maar dan juist weer vochtige warmte dus zeer zwoel. Bianca vertelde dat Bo wilde dat Opa en Oma mee zouden gaan. Wel heel lief van hem. Morgen hun echt laatste volle dag nog hier. De tijd gaat te snel als die tijd goed is.
Jan vond nog oude diplomas die een dat hij de drank afzwoer was snel over toen hij van school kwam.
Ingrid kwam voorbij met de kinderen en ik had net naar Salzburg gebeld van hoe laat en waar Jan moet zijn as woensdag. Dat is dus om 8 uur en ja dat lukt Ingrid niet om daar om die tijd te kunnen zijn. Nog gevraagd of het later kan maar nee. Dus ik moest om 10 uur bij de fysio zijn en daarvoor bij de huisarts binnen gelopen. Gevraagd of er voor Jan iets geregeld kan worden maar Elisabeth geen idee waarom die kan zo raar doen en die vond dat ik maar een taxi moest nemen en ze niet weet of dat vergoed wordt. Ik zit er al enige tijd doorheen en toen braken de tranen bij me door. Wat ze wel niet denken of we liggende gelden hebben of zo. Dat de kosten die we maken de pan uitrijzen en ik tot op heden nog niet eens het deel wat ik terug krijg heb gekregen en dat mijn portemonnee niet oneindig is. Dat ik dag in en dag uit bezig ben met alle zaken voor Jan te regelen. Dat ze zelf zien hoe vaak ik in de week bij hen sta om weer een recept een benehmigung of wat anders te moeten halen. Dan maar snikkend naar de fysio gelopen. Daar was ik klaar en toen kwam Daniela onze huisarts binnen gelopen om naar me te kijken want Tamara de andere assistente had het tegen haar gezegd. Kwam ze even praten en me troosten. Ook zij zei dat Jan niet alleen naar Salzburg kan en dat ze het ging regelen. Nu ik dit zit op te schrijven lopen de tranen weer over mijn gezicht. Jan raakt de weg kwijt en als hij zijn auto ergens parkeert weet hij hem niet meer terug te vinden omdat hij orientatie problemen heeft. Hij weet als we in de avond gaan eten al niet meer wat we in de middag gegeten hebben. Hij had gisteren toen hij zijn medicijnen ging halen dus inderdaad niets gezegd wat ik had opgeschreven voor hem. Hij kan ook het briefje geven doet hij ook niet daarom zijn ze medicijnen afgewezen. Daarom vandaag weer veel extrawerk voor me om het alsnog rond te breien. Ik moest voor iets anders naar de AK omdat ik het aan de stok heb met een firma die de schulden opkoopt van mensen die dingen niet betalen. Ik had het al eerder aan de stok ermee en kon bewijzen dat het gewoon allemaal betaald was. Kwam vorige week een vent aan de deur en ik werd gedwongen om te tekenen of te betalen. Dus dan maar tekenen want betalen gaat even niet. Ik zei hem ik kan laten zien dat er betaald is maar nee dat hoefde hij niet want ze hebben het overnomen. Dus vandaag met alle bankgegevens en betaalbewijzen naar het Ak. En daar vinden ze dat ik het recht heb maar hoe houd ik ze van mijn lijf dus daar gaan zij nu verhaal halen. Kan er allemaal gewoon bij. Fiep moet naar de dierenarts maar moet echt wachten want ik weet niet waar ik dat van moet betalen. Hoe zielig ik het ook vind. (kan zelf ook niet naar de tandarts want ik weet ook niet waarvan) Dan vandaar naar de Krankenkasse gegaan en die hebben nu wel wat dingen geregeld met Tamara. Dan maar weer naar huis en wat had ik gisteren goed gepland met voor vandaag alvast koken want we waren om 12 uur weer thuis. Ondertussen een half liter vol glas door de huiskamer gemikt. Moest dus ook allemaal opgeruimd worden en ik ga er maar van uit scherven brengen geluk.
Eind van de middag kwam de vakantiefamilie voorbij, waren vanmiddag op de Stoderzinken gaan wandelen naar de Stoderkirchl. Ze zaten in de auto terug toen er onweer kwam. Bij ons af en toe een buitje maar het zet niet echt zoden aan de dijk, het brengt iets verkoeling maar dan juist weer vochtige warmte dus zeer zwoel. Bianca vertelde dat Bo wilde dat Opa en Oma mee zouden gaan. Wel heel lief van hem. Morgen hun echt laatste volle dag nog hier. De tijd gaat te snel als die tijd goed is.
Jan vond nog oude diplomas die een dat hij de drank afzwoer was snel over toen hij van school kwam.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
