Onze laatste dag hier is aangebroken
Slovenië, Čatež ob Savi
Ik was al vroeg wakker want de Nederlanders naast ons waren al heel vroeg bezig omdat ze om 7 uur gingen rijden. Dus ik stond om half 7 al onder de douche lekker rustig. Het was al prachtig en zonnig en het zou al snel warm gaan worden. De nachten zijn nog behoorlijk koud.
Theresa en Jan blebven slapen maar om 8 stond het ontbijt klaar inclusief de gebakken eieren. We hadden een heerlijke morgen en er was genoeg te zien want ze waren tegenover ons aan het tenten bouwen. We gingen een laatste keer fietsen met Theresa die het nu echt goed onder de knie heeft en ze heeft heel veel gefietst vandaag- Wat niet altijd makkelijk was omdat het busje van de tentenbouwers steeds overal reed maar die hield goed rekening met Theresa wat heel fijn was. Dan middageten en daarna naar het zwembad. Omdat we allemaal al gaar waren zijn we naar het binnenbad gegaan en Theresa ging leren duiken wat ze nu ook heel redelijk doet. Een bommetje maken kon ze al. Ze is in de vakantie zo veel opgeleefd zelfs de gastvrouw van Roan zei het , ze was zo timide vogeltje (en wij vonden haar al na een paar dagen Italie opgeknapt).We gingen vandaag wel korter zwemmen want ik wilde alvast wat gaan opruimen. Dat lukte allemaal prima een ijsje gegeten de laatste uit de vriezer en de laatste aardbeien gegeten. Toen wilde ik iets in de auto zoeken en kon Jan geen autosleutels vinden. Alle tassen die ingepakt stonden leeg gehaald maar geen sleutels . Ik heb hem al zo vaak op het hart gedrukt dat hij zijn prive dingen in zijn tasje stopt zoals rijbewijs autosleutels huissleutels medicijnen en bloedsuikerspullen. Uiteindelijk bleken ze onder de dekbedden van ons bed te liggen. Jan zei goh zo goed verstopt dat zelfs ik ze niet kon vinden. Maar goe we zijn nog steeds de transformator van onze koelbox kwijt en ik hoop niet dat die in Italie is achtergebleven. We zien het thuis wel wat ingepakt is blijft nu ingepakt. We hebben nog geen avondeten omdat we geen trek hadden maar straks nog wat in de AirFryer . Jan is met Theresa naar de speeltuin omdat ze dat graag wilde was ze eigenlijk ook nog niet aan toe gekomen. Met haar oogpleister maakt ze alleen maar brokken dus dan doen we maar voorzichtig. Ze kan er ook heel verdrietig om zijn want ze ziet gewoon niets dan.
Jannick net gesproken en ze weten nu eindelijk wat Sabrina heeft. Ze heeft inderdaad een Gendefect en ze hebben er geen medicijnen tegen. Er wordt nu onderzocht of het erfelijk is of dat het een toevalstreffer is. (we winnen liever de lotto) Het gen is bekend om het Asperger syndroom en ze weten dat het in zeer zeldzame gevallen geen Asperger maar dit wat Sabrina heeft gekregen geeft. Ze kennen nog enige gevallen. Nadat bekend was dat het om dit Gen ging werd er gevraagd of er bekendheid in de familie met Asperger is en ja dat heeft Jannick en ook Jan. Het kan alsnog toeval zijn maar als dit niet zo is dan kan in de familie gekeken worden wie ook een kapot Gen heeft en alleen als het een overheersende factor heeft krijg je het zelf als Syndroom van Asperger of wat Sabrina heeft.,maar anders je kan het wel doorgeven.Er zijn 1500 Genen bekeken en in Graz worden er nog 500 verfijnder bekeken maar die zijn nog niet bekend. Het heeft een 8 a 9 maanden geduurd voor dit onderzoek is afgesloten.
Toen Sabrina zondag in het ziekenhuis kwam bleek na bloedonderzoek dat het arme kind ook nog eens een longontsteking had opgelopen waarschijnlijk doordat ze vocht tijdens een aanval in de luchtwegen is gekomen. Ik denk dat het de keer is gebeurd dat ze tijdens de aanvallen bij mij moest braken want dat was nog nooit eerder gebeurd. Ze doet het nu redelijk goed op de medicijnen en ze hopen dat het ketogene dieet iets in de hersenen veranderd . Ze neemt het dieet wel goed aan. Theresa was helemaal sip toen ze hoorde dat Mama en Sabrina nog niet naar huis komen dus ook thuis moet ze het nog steeds met Opa en Oma en Papa doen. Zo Theresa is intussen ook bedklaar en ze mag nog een poosje dvd kijken en dan slapen. Morgen willen we om 8 uur gaan rijden. We zullen wel weer vroeg wakker zijn want de buren vertrekken allemaal nog vroeger rond 6 uur. Dus het volgende berichtje komt weer van thuis.
Theresa en Jan blebven slapen maar om 8 stond het ontbijt klaar inclusief de gebakken eieren. We hadden een heerlijke morgen en er was genoeg te zien want ze waren tegenover ons aan het tenten bouwen. We gingen een laatste keer fietsen met Theresa die het nu echt goed onder de knie heeft en ze heeft heel veel gefietst vandaag- Wat niet altijd makkelijk was omdat het busje van de tentenbouwers steeds overal reed maar die hield goed rekening met Theresa wat heel fijn was. Dan middageten en daarna naar het zwembad. Omdat we allemaal al gaar waren zijn we naar het binnenbad gegaan en Theresa ging leren duiken wat ze nu ook heel redelijk doet. Een bommetje maken kon ze al. Ze is in de vakantie zo veel opgeleefd zelfs de gastvrouw van Roan zei het , ze was zo timide vogeltje (en wij vonden haar al na een paar dagen Italie opgeknapt).We gingen vandaag wel korter zwemmen want ik wilde alvast wat gaan opruimen. Dat lukte allemaal prima een ijsje gegeten de laatste uit de vriezer en de laatste aardbeien gegeten. Toen wilde ik iets in de auto zoeken en kon Jan geen autosleutels vinden. Alle tassen die ingepakt stonden leeg gehaald maar geen sleutels . Ik heb hem al zo vaak op het hart gedrukt dat hij zijn prive dingen in zijn tasje stopt zoals rijbewijs autosleutels huissleutels medicijnen en bloedsuikerspullen. Uiteindelijk bleken ze onder de dekbedden van ons bed te liggen. Jan zei goh zo goed verstopt dat zelfs ik ze niet kon vinden. Maar goe we zijn nog steeds de transformator van onze koelbox kwijt en ik hoop niet dat die in Italie is achtergebleven. We zien het thuis wel wat ingepakt is blijft nu ingepakt. We hebben nog geen avondeten omdat we geen trek hadden maar straks nog wat in de AirFryer . Jan is met Theresa naar de speeltuin omdat ze dat graag wilde was ze eigenlijk ook nog niet aan toe gekomen. Met haar oogpleister maakt ze alleen maar brokken dus dan doen we maar voorzichtig. Ze kan er ook heel verdrietig om zijn want ze ziet gewoon niets dan.
Jannick net gesproken en ze weten nu eindelijk wat Sabrina heeft. Ze heeft inderdaad een Gendefect en ze hebben er geen medicijnen tegen. Er wordt nu onderzocht of het erfelijk is of dat het een toevalstreffer is. (we winnen liever de lotto) Het gen is bekend om het Asperger syndroom en ze weten dat het in zeer zeldzame gevallen geen Asperger maar dit wat Sabrina heeft gekregen geeft. Ze kennen nog enige gevallen. Nadat bekend was dat het om dit Gen ging werd er gevraagd of er bekendheid in de familie met Asperger is en ja dat heeft Jannick en ook Jan. Het kan alsnog toeval zijn maar als dit niet zo is dan kan in de familie gekeken worden wie ook een kapot Gen heeft en alleen als het een overheersende factor heeft krijg je het zelf als Syndroom van Asperger of wat Sabrina heeft.,maar anders je kan het wel doorgeven.Er zijn 1500 Genen bekeken en in Graz worden er nog 500 verfijnder bekeken maar die zijn nog niet bekend. Het heeft een 8 a 9 maanden geduurd voor dit onderzoek is afgesloten.
Toen Sabrina zondag in het ziekenhuis kwam bleek na bloedonderzoek dat het arme kind ook nog eens een longontsteking had opgelopen waarschijnlijk doordat ze vocht tijdens een aanval in de luchtwegen is gekomen. Ik denk dat het de keer is gebeurd dat ze tijdens de aanvallen bij mij moest braken want dat was nog nooit eerder gebeurd. Ze doet het nu redelijk goed op de medicijnen en ze hopen dat het ketogene dieet iets in de hersenen veranderd . Ze neemt het dieet wel goed aan. Theresa was helemaal sip toen ze hoorde dat Mama en Sabrina nog niet naar huis komen dus ook thuis moet ze het nog steeds met Opa en Oma en Papa doen. Zo Theresa is intussen ook bedklaar en ze mag nog een poosje dvd kijken en dan slapen. Morgen willen we om 8 uur gaan rijden. We zullen wel weer vroeg wakker zijn want de buren vertrekken allemaal nog vroeger rond 6 uur. Dus het volgende berichtje komt weer van thuis.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Heel dubbel om te horen wat Sabrina heeft vooral als je ook hoort dat er geen medicatie voor is. Goede reis!
Annemarieke 2018-05-11 09:03:59
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
