Vanmorgen vroeg wakker half 8 of zo. Opgestaan douchen en dan ontbijten met Erna samen. We zijn dan naar Zoetermeer gereden en we klopten aan een vriendin deed open en Nance was naar de keuken gelopen en op het moment dat iedereen weg was piepte Els er tussen uit. Dus ik kom binnen bij Els en ik zag het gelijk.. De vriendin die zelf ook in de zorg werkt ging heel voorzichtig dichtbij kijken want als ze nog leven zou had ze kunnen schrikken. Maar het was echt zo. Dan is alles in werking gezet , huisarts , begrafenis onderneming en mensen bellen. Els had het vannacht heel zwaar gehad en veel pijn . Er was opluchting dat het voorbij was. Fermalia en Mike kwamen.
Later op de dag kwamen de verzorgers van de Monuta. Ze vroegen of er mensen waren die bij de verzorging wilden zijn en of wilden helpen. Nance wilde blijven, Ik ben wel gebleven 2 vriendinnen van Els en Nance zijn gebleven. Het waren 2 keurige mannen en bij elke stap die ze deden vroegen of zeiden ze wat ze gingen doen. Ze hebben Els van alle medische slangen enz ontdaan. Ze zeiden het ook als het onaangenaam voor ons kon zijn, Persoonlijk had ik ook nog nooit zo iets meegemaakt. De vriendin heeft Els gewassen. Ze heeft met hulp van die mannen Els ook helemaal aangekleed. Dan hebben ze Els in een. hoes gedaan . WE zijn meegegaan naar beneden en dat ze de auto ingeschoven werd. Dan mochten we zelf de klep sluiten van de auto. Ze zijn stapvoets weggereden met een maan die er voor liep. Ik vond het uit huis dragen het moeilijkste moment. Ze verliet haar huis om nooit meer terug te komen. We hebben met elkaar de dag doorgebracht en Fermalis heeft het avondeten gekookt heel erg lekker gegeten. Erna en ik zijn daarna naar huis gegaan. Opgelucht dat Els nog meer lijden bespaard is gebleven. Nance zei vandaag ook ik heb al 3x afscheid genomen en Els kwam elke keer toch weer terug . Er is veel misgelopen doordat mensen hun werk niet goed gedaan hebben..
Maar ook gewoon kleine lullige dingen zoals Nance ging naar de apotheek om van die grote wattenstaafjes te kopen die je nat kan maken en dan haar mond kon vochtig maken. Nance was gelijk toen de apotheek openging daar en ze was de enige klant. Vraagt dat mens heeft u een nummertje getrokken. Ze deed over alles moeilijk . De thuiszorg die niet functioneerde, Die zou van 9 tot 9 komen maar er kwam niemand. Toen ze om 12 wilde komen heeft Nance gezegd en nu wegwezen. Ik vertrouw mijn vrouw niet toe aan iemand waar ik niet van op aan kan. Problemen met de medicatie geen goede voorlichting en ga maar door . Gelukkig konden ze vertrouwen op hun vrienden die ook alle in de zorg zitten.
Een ding is zeker we zijn opgelucht en blij dat Els niet meer hoeft te lijden. Het verdriet is er niet minder om. Maar dat ik het hele proces heb mogen meemaken is het afscheid anders geworden. Morgen komen ze van de Monuta om alles rondom de crematie te bespreken.
Geschreven door Molenaar.ruesink