gletsjertraining
Oostenrijk, Oberösterreich
maandag 6 oktober
Vandaag voor het eerst weer op de skies gestaan. Ik heb deze week gletsjertraining en ben de Dachstein op geweest. De rest van de langlauf en biatlonwereld was ook op de Dachstein. Het ging erg lekker en kon achter het Duitse A kader langlaufen. ondanks dat zij al meerdere keren afgelopen dagen boven waren en het voor mij de eerste keer was kon ik lekker meekomen. Het was dodelijk vermoeiend. Ik heb ook Johannes Kühn weer gezien en gesproken die er met het Duitse A kader was.
Van de Nederlanders is Herbert Cool hier voor de gletsjertraining morgenochtend rij ik met hem mee naar boven.
Want morgenochtend ga ik ook de gletsjer weer op, ik verheug me nu al. Ik krijg ook weer zin in de winter zeker omdat van de week de sneeuw al tot voor onze deur lag. Maar het is nu alweer te warm.
Ik heb gletsjerkaarten via school kunnen kopen, dat scheelt veel geld , ik betaal nu 13 euro per keer.
Ik ga deze week 3x naar de gletsjer.
Vanmiddag een uurtje gelopen. Jannick
Maandag 6 oktober ’08
Dat viel tegen zaterdagmorgen, alle sneeuw was bij ons al weer weg en het lag tot net boven ons. Het goot van de regen. Jannick moest naar school en wij hebben hem opgehaald omdat hij gelijk na school biatlontraining van Sergei had en hij het anders niet haalde. Gelukkig was het ondertussen droog geworden en het werd zelfs nog een aardige dag.
Jannick ging naar zijn ambulancestage en wij gingen naar de museumnacht.
Door heel Oostenrijk was het museumnacht en dat houdt in dat er in heel veel museums een programma is van 18 tot 1 uur. Wij reden naar Trautenfels, dat was voor ons het dichtste bij.
We waren er nog nooit geweest. Het is zo,n 3 kwartier rijden bij ons vandaan. De toegangswegen waren verlicht met fakkels.
Het museum is in Schloss Trautenfels en het is een Landschaftmuseumen . Het is op een rots aan de voet van de Grimming. Het is Barok en het bestaat al sinds 1261. De naam Trautenfels heeft het sinds 1664, door Landeshauptmann graf Siegmund Friedrich von Trauttmansdorff in barokstijl omstijlde. Het heeft een wisselende speciaal tentoonstelling, en dat is nu “Spiegelbilder”een tentoonstelling over het werk van Emmerich millim 1909-1971.
Hij komt uit het in de buurt gelegen St.Gallen. Zijn werk sprak mij erg aan. Hij heeft landschap aquarellen gemaakt , als je die op een afstandje bekijkt zijn het zo wat foto,s. ook heeft hij verschillende druktechnieken, als schilder en tekeningen gemaakt. Er was een rondleiding door deze tentoonstelling en die hebben we gedaan. De Hitlertijd invloeden zijn duidelijk te zien in zijn werk. (Hitler verbood veel kunstrichtingen zoals Dadaisme en kubisme) er mochten alleen mensfiguren met blond haar en blauwe ogen geportretteerd worden.Hij heeft zelfs in oorlogstijd, die hij als gebirchtsjager in het noorden van Europa en Rusland doorbracht nog kans gezien om te schilderen. Hij heeft zich nooit voor maar ook niet tegen Hitler uitgesproken. Het was een zeer interessante rondleiding zeker omdat ik nog nooit van emmerich Millim gehoord had.
We zijn nog naar boven geklauterd waar een uitkijktoren uitzicht bood over de wijde omgeving. Het was schemerig maar we konden nog goed alles zien. Voor foto,s was het al te donker. Er was van alles nog te doen, zoals een kinderworkshop, lezingen,theater en uiteraard eten en drinken en muziek.
Er was ook nog een ruimte ingericht in de Marmorsaal met werk van August Plocek ter ere van zijn 80e verjaardag. Die komt ook uit de buurt uit Stainach.
We hadden niet veel tijd meer en zijn heel vlot door het natuurmuseum gelopen.
Het is met allerlei dingen uit en over de natuur ook hier in de omgeving. Er is ook nog een jachtkamer en iets over de klederdrachten. Ziet er erg mooi uit. We willen zeker nog een keer terug.
Want om 19.30 ging de historische postbus naar Burg Strechau.
We hadden geen flauw idee waar dat was.
De chauffeur van die Postbus was een ramp, onderweg was schakelen een groot probleem voor hem, hij reed hard met dat ding en ramde onderweg zowat een verkeersbord.
We reden van trautenfels over Irdning, Aigen, ketten naar Lassing. Dat laatste stuk was een smal pad door bos. Ondertussen was het aarde donker geworden. Burg Strechau ligt in Lassing en kijkt uit over de stad Rottenmann im Paltental. De naam Strechau werd al in 1074 gebruikt. ( Alpenslavisch Strechow=Dak.herberg,beschutting}. De burcht is deels romantiek en deels gotisch. In het midden van de 16e eeuw werd het door het geslacht Hoffmann, hoofd van de protestandse stand naar renaissance slot omgebouwd. Het binnenhof is Italiaans.
In de tegen reformatie onder abt Urban 1629 overneemt het Stift Admond de omvangrijke bezittingen en rechten. Ook Erzhertog Johann had er kamers. Vanaf 1848 stond de burcht 50 jaar lang en verviel. Toen werd het gekocht door julius Hoffmeier. Het werd gerestaureerd en historisch ingericht. Het ging al in 1909 over naar de familie Boesch van wie de zoon alles verloor bij de beurscrash 1926. Het werd overnomen door de Theresianischer Academie, het bleef tot 1938 ongebruikt en werd toen een Napola Schule. Geen idee wat dat was. In 1955 was het totaal vervallen alleen het dak was er nog. In 1979 zag de familie Boesch kans om alles weer terug te kopen en restaureerde het. Vanaf 1999 is het in de Boesch privé stichting.
Vanaf 2006 is de oldtimer verzameling van de familie te zien.
Het is echt een omvangrijke en indrukwekkende verzameling. Tot mijn grote vreugde vond ik er een NSU Prinz. Vroeger hadden we thuis geen auto, maar mijn vader mocht de auto van de buurman lenen. Ja dus , een NSU Prinz. Het is niet te begrijpen dat we daar mee weg gingen pa achter het stuur , ma er naast met mijn jongste zusje op schoot en wij de andere 4 achterin.
Je mag er niet fotograferen maar ik heb toch kans gezien om er foto,s van te maken. Ze hadden geen kaart van deze auto. Het binnenhof van het slot is erg mooi, ziet er heel erg Italiaans uit. Er was alleen een gevoerde rondleiding want de familie woont daar nog.
Er was ook een panfluit concert in de Festsaal door Herr Niegelhell. Deze man is blind en het klonk heel erg mooi in die zaal. De muziek op zich een beetje te populair, o.a. het Ave Maria en waarheen leidt de weg, enz.
Er was een punt waar je buiten over de stad Rottenmann kan uitkijken. Dat zag er in het donker adembenemend mooi uit. Een beetje Peter Pan droomvlucht.
Sinds 1998 is er een kunstkring door beeldhouwster Naira Geworkian met hulp van de fam.Boesch. de kunstkring zet zich in voor kunstenaars en begaafde kinderen in Europa.
Het zorgt voor de confrontatie in de burcht tussen oude en nieuwe cultuur Er zijn erg mooie sculpturen van hout te zien en ook andere kunst. Er was buiten een gril, in de berg onder een gebouw was een wijnproeverij van Silberbergwijnen. Zeer lekkere en goede wijnen. Er was ook kaasproeven van kazen uit het Ennstal. Er was een diapresentatie over Weinbauschule Silberberg en over de geschiedenis van de wijnbouw. Er waren sprookjesvertellingen voor kinderen en laat op de avond voor volwassenen, er zou vuurwerk zijn maar wij zijn om 22.30 met de Postbus terug gegaan. We konden ook om 22 uur met een andere Postbus naar Stift Admond maar dan hadden we daar vandaan pas de bus om 1 uur terug naar Trautenfels en hadden we tegen 3 uur pas thuis geweest. Nu waren we tegen half 1 thuis. Het is zeker voor herhaling vatbaar en we proberen volgend jaar zeker weer iets op de museumnacht te bezoeken. In Graz en omgeving waren wel iets van 60 dingen te bezoeken. Daar was echt een omvangrijk programma. Het leent zich uitstekend om dan een weekend daar heen te gaan.
Het sneeuwde toen we richting Ramsau kwamen en we reden over Rossing. Gelukkig rijdt Jan voorzichtig en reden we 45 km per uur. Want er waren dus herten op de weg. Dit is in korte tijd al de 2e keer dat het ons gebeurd. Dat hadden we Jannick niet aan kunnen doen want die had ambulance dienst.
Zondag
Al vroeg eruit want Jannick belde om 7 uur dat hij klaar was en Jan ging hem halen. Hij was de hele nacht in de weer geweest. Ik had ondertussen een lekker ontbijt gemaakt met gebakken eitjes met spek , koffie en een sapje. Dan is Jannick gaan slapen.
Na het middageten is Jannick gaan trainen en naar vriendin in Schladming en wij heerlijk aan de wandel. Het weer was super mooi, blauwe lucht volop zon en warm. De sneeuwgrens is flink omhoog gegaan. Het ziet er geweldig uit, de blauwe lucht, de witte bergen,de groene weiden en de geel/oranje bomen. We hebben een flinke tippel gemaakt en uiteraard ook nog even koffie gedronken bij Gerhard. Van hem hoorde we dat Herbert Cool in Ramsau is.
Jannick heeft hem nog gebeld om te vragen of hij maandagmorgen mee naar boven kan rijden maar Herbert gaat al om half 8 en Jannick kan zijn gletsjerkaart pas om 8 uur in Schladming halen.
Vandaag voor het eerst weer op de skies gestaan. Ik heb deze week gletsjertraining en ben de Dachstein op geweest. De rest van de langlauf en biatlonwereld was ook op de Dachstein. Het ging erg lekker en kon achter het Duitse A kader langlaufen. ondanks dat zij al meerdere keren afgelopen dagen boven waren en het voor mij de eerste keer was kon ik lekker meekomen. Het was dodelijk vermoeiend. Ik heb ook Johannes Kühn weer gezien en gesproken die er met het Duitse A kader was.
Van de Nederlanders is Herbert Cool hier voor de gletsjertraining morgenochtend rij ik met hem mee naar boven.
Want morgenochtend ga ik ook de gletsjer weer op, ik verheug me nu al. Ik krijg ook weer zin in de winter zeker omdat van de week de sneeuw al tot voor onze deur lag. Maar het is nu alweer te warm.
Ik heb gletsjerkaarten via school kunnen kopen, dat scheelt veel geld , ik betaal nu 13 euro per keer.
Ik ga deze week 3x naar de gletsjer.
Vanmiddag een uurtje gelopen. Jannick
Maandag 6 oktober ’08
Dat viel tegen zaterdagmorgen, alle sneeuw was bij ons al weer weg en het lag tot net boven ons. Het goot van de regen. Jannick moest naar school en wij hebben hem opgehaald omdat hij gelijk na school biatlontraining van Sergei had en hij het anders niet haalde. Gelukkig was het ondertussen droog geworden en het werd zelfs nog een aardige dag.
Jannick ging naar zijn ambulancestage en wij gingen naar de museumnacht.
Door heel Oostenrijk was het museumnacht en dat houdt in dat er in heel veel museums een programma is van 18 tot 1 uur. Wij reden naar Trautenfels, dat was voor ons het dichtste bij.
We waren er nog nooit geweest. Het is zo,n 3 kwartier rijden bij ons vandaan. De toegangswegen waren verlicht met fakkels.
Het museum is in Schloss Trautenfels en het is een Landschaftmuseumen . Het is op een rots aan de voet van de Grimming. Het is Barok en het bestaat al sinds 1261. De naam Trautenfels heeft het sinds 1664, door Landeshauptmann graf Siegmund Friedrich von Trauttmansdorff in barokstijl omstijlde. Het heeft een wisselende speciaal tentoonstelling, en dat is nu “Spiegelbilder”een tentoonstelling over het werk van Emmerich millim 1909-1971.
Hij komt uit het in de buurt gelegen St.Gallen. Zijn werk sprak mij erg aan. Hij heeft landschap aquarellen gemaakt , als je die op een afstandje bekijkt zijn het zo wat foto,s. ook heeft hij verschillende druktechnieken, als schilder en tekeningen gemaakt. Er was een rondleiding door deze tentoonstelling en die hebben we gedaan. De Hitlertijd invloeden zijn duidelijk te zien in zijn werk. (Hitler verbood veel kunstrichtingen zoals Dadaisme en kubisme) er mochten alleen mensfiguren met blond haar en blauwe ogen geportretteerd worden.Hij heeft zelfs in oorlogstijd, die hij als gebirchtsjager in het noorden van Europa en Rusland doorbracht nog kans gezien om te schilderen. Hij heeft zich nooit voor maar ook niet tegen Hitler uitgesproken. Het was een zeer interessante rondleiding zeker omdat ik nog nooit van emmerich Millim gehoord had.
We zijn nog naar boven geklauterd waar een uitkijktoren uitzicht bood over de wijde omgeving. Het was schemerig maar we konden nog goed alles zien. Voor foto,s was het al te donker. Er was van alles nog te doen, zoals een kinderworkshop, lezingen,theater en uiteraard eten en drinken en muziek.
Er was ook nog een ruimte ingericht in de Marmorsaal met werk van August Plocek ter ere van zijn 80e verjaardag. Die komt ook uit de buurt uit Stainach.
We hadden niet veel tijd meer en zijn heel vlot door het natuurmuseum gelopen.
Het is met allerlei dingen uit en over de natuur ook hier in de omgeving. Er is ook nog een jachtkamer en iets over de klederdrachten. Ziet er erg mooi uit. We willen zeker nog een keer terug.
Want om 19.30 ging de historische postbus naar Burg Strechau.
We hadden geen flauw idee waar dat was.
De chauffeur van die Postbus was een ramp, onderweg was schakelen een groot probleem voor hem, hij reed hard met dat ding en ramde onderweg zowat een verkeersbord.
We reden van trautenfels over Irdning, Aigen, ketten naar Lassing. Dat laatste stuk was een smal pad door bos. Ondertussen was het aarde donker geworden. Burg Strechau ligt in Lassing en kijkt uit over de stad Rottenmann im Paltental. De naam Strechau werd al in 1074 gebruikt. ( Alpenslavisch Strechow=Dak.herberg,beschutting}. De burcht is deels romantiek en deels gotisch. In het midden van de 16e eeuw werd het door het geslacht Hoffmann, hoofd van de protestandse stand naar renaissance slot omgebouwd. Het binnenhof is Italiaans.
In de tegen reformatie onder abt Urban 1629 overneemt het Stift Admond de omvangrijke bezittingen en rechten. Ook Erzhertog Johann had er kamers. Vanaf 1848 stond de burcht 50 jaar lang en verviel. Toen werd het gekocht door julius Hoffmeier. Het werd gerestaureerd en historisch ingericht. Het ging al in 1909 over naar de familie Boesch van wie de zoon alles verloor bij de beurscrash 1926. Het werd overnomen door de Theresianischer Academie, het bleef tot 1938 ongebruikt en werd toen een Napola Schule. Geen idee wat dat was. In 1955 was het totaal vervallen alleen het dak was er nog. In 1979 zag de familie Boesch kans om alles weer terug te kopen en restaureerde het. Vanaf 1999 is het in de Boesch privé stichting.
Vanaf 2006 is de oldtimer verzameling van de familie te zien.
Het is echt een omvangrijke en indrukwekkende verzameling. Tot mijn grote vreugde vond ik er een NSU Prinz. Vroeger hadden we thuis geen auto, maar mijn vader mocht de auto van de buurman lenen. Ja dus , een NSU Prinz. Het is niet te begrijpen dat we daar mee weg gingen pa achter het stuur , ma er naast met mijn jongste zusje op schoot en wij de andere 4 achterin.
Je mag er niet fotograferen maar ik heb toch kans gezien om er foto,s van te maken. Ze hadden geen kaart van deze auto. Het binnenhof van het slot is erg mooi, ziet er heel erg Italiaans uit. Er was alleen een gevoerde rondleiding want de familie woont daar nog.
Er was ook een panfluit concert in de Festsaal door Herr Niegelhell. Deze man is blind en het klonk heel erg mooi in die zaal. De muziek op zich een beetje te populair, o.a. het Ave Maria en waarheen leidt de weg, enz.
Er was een punt waar je buiten over de stad Rottenmann kan uitkijken. Dat zag er in het donker adembenemend mooi uit. Een beetje Peter Pan droomvlucht.
Sinds 1998 is er een kunstkring door beeldhouwster Naira Geworkian met hulp van de fam.Boesch. de kunstkring zet zich in voor kunstenaars en begaafde kinderen in Europa.
Het zorgt voor de confrontatie in de burcht tussen oude en nieuwe cultuur Er zijn erg mooie sculpturen van hout te zien en ook andere kunst. Er was buiten een gril, in de berg onder een gebouw was een wijnproeverij van Silberbergwijnen. Zeer lekkere en goede wijnen. Er was ook kaasproeven van kazen uit het Ennstal. Er was een diapresentatie over Weinbauschule Silberberg en over de geschiedenis van de wijnbouw. Er waren sprookjesvertellingen voor kinderen en laat op de avond voor volwassenen, er zou vuurwerk zijn maar wij zijn om 22.30 met de Postbus terug gegaan. We konden ook om 22 uur met een andere Postbus naar Stift Admond maar dan hadden we daar vandaan pas de bus om 1 uur terug naar Trautenfels en hadden we tegen 3 uur pas thuis geweest. Nu waren we tegen half 1 thuis. Het is zeker voor herhaling vatbaar en we proberen volgend jaar zeker weer iets op de museumnacht te bezoeken. In Graz en omgeving waren wel iets van 60 dingen te bezoeken. Daar was echt een omvangrijk programma. Het leent zich uitstekend om dan een weekend daar heen te gaan.
Het sneeuwde toen we richting Ramsau kwamen en we reden over Rossing. Gelukkig rijdt Jan voorzichtig en reden we 45 km per uur. Want er waren dus herten op de weg. Dit is in korte tijd al de 2e keer dat het ons gebeurd. Dat hadden we Jannick niet aan kunnen doen want die had ambulance dienst.
Zondag
Al vroeg eruit want Jannick belde om 7 uur dat hij klaar was en Jan ging hem halen. Hij was de hele nacht in de weer geweest. Ik had ondertussen een lekker ontbijt gemaakt met gebakken eitjes met spek , koffie en een sapje. Dan is Jannick gaan slapen.
Na het middageten is Jannick gaan trainen en naar vriendin in Schladming en wij heerlijk aan de wandel. Het weer was super mooi, blauwe lucht volop zon en warm. De sneeuwgrens is flink omhoog gegaan. Het ziet er geweldig uit, de blauwe lucht, de witte bergen,de groene weiden en de geel/oranje bomen. We hebben een flinke tippel gemaakt en uiteraard ook nog even koffie gedronken bij Gerhard. Van hem hoorde we dat Herbert Cool in Ramsau is.
Jannick heeft hem nog gebeld om te vragen of hij maandagmorgen mee naar boven kan rijden maar Herbert gaat al om half 8 en Jannick kan zijn gletsjerkaart pas om 8 uur in Schladming halen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
