Echt zondag maar dan zonder zon.
Oostenrijk, Gröbming
Gisteren verliep de dag weer een beetje anders dan gedacht. Ingrid en Jannick zouden met de kinderen naar Salzburg gaan. Jannick ging daar motoren kijken en ze gingen naar Ikea en wat al niet meer. Theresa gaat altijd graag naar de Ikea want ze is dol op het speelding daar. Maar Jannick kwam in de vroege morgen en vroeg of we plannen hadden nou nee. Het zou een hete dag worden dus we hadden ook niets hoogdravend in gedachten. Theresa was niet lekker en had verhoging en wilde graag bij ons blijven. Dus laat maar komen geen probleem. Ze zat het grootste gedeelte van de dag in ons bed wat tv gekeken, wat gegeten en toen ze weer koorts kreeg wat gegeven en dan voelt ze zich even later weer wat beter. Jan en ik ook niet veel gedaan . Hij de bakken geleegd en schoongemaakt, ik een wasje en gekookt. Het was 33 graden en best warm.
Ik heb 2 heel lieve zusjes waar ik veel van houd en die gelukkig ook van mij houden. Gelukkig ook vriendinnen die mij wat betekenen en ik schijnbaar ook voor hen. Dan is het leven toch rijker dan gedacht.
Ik heb een man die me de afgelopen dagen heeft laten merken wat ik voor hem beteken wat voor hem niet de makkelijkste kant is. Daarom is het me zo veel meer waard. De zon schijnt , we hebben een dak boven ons hoofd en geen honger. We leven samen met Ingrid , Jannick en kinderen en na 7 jaar met hen samen kan ik niet zeggen dat een van ons daar spijt van heeft ook al krast het wel eens. We spreken de dingen uit en wel zo snel als mogelijk . We komen altijd tot een oplossing die voor iedereen acceptabel is. We hebben een deur die we dicht kunnen doen maar eigenlijk altijd open staat. Maar het feit dat we hem hebben geeft ons een prive bereik. Andersom uiteraard ook. Als ik ´s ochtends vroeg in bed een kusje kreeg van Theresa omdat ze naar de Kiga ging dan was mijn hele dag al goed en dan hebben we het nog niet over Sabrina die dan in bed komt en we samen met Opa Kika kijken. Als ze een weekend niet thuis zijn is het maar stil en ben ik blij als ze er weer allemaal zijn.
Bianca aangezien je niet van ophouden weet wil ik je nog wel een keer antwoorden. Maar ik wil wel duidelijk gezegd hebben dat ik geen enkele verantwoording heb af te leggen over wat wij doen of beslissen in ons leven. Dat doen jullie toch ook niet naar ons toe en wordt ook niet van jullie verlangt-
Het hoofdstuk woede aanvallen, In de afgelopen 13 jaar hebben we ons nauwelijks gezien . Ik begrijp ook niet dat je Nina bij ons hebt achtergelaten en dat na die enorme woede uitbarsting van mij. Vooral omdat je wist dat het een heel normaal iets was want je kent mij niet anders. Verder begrijp ik ook niet dat je haar achter liet bij mensen die ze niet mag. We zijn in die zelfde week nog bij jullie thuis geweest en zowel als Nina als Bo liepen niet huilend en gillend van angst bij ons weg wat je wel zou verwachten bij dat enorme trauma die ze hebben opgedaan. Ik zou zo zeggen jullie mogen je gelukkig prijzen dat we zo ver weg wonen en je niet op bezoek hoeft te komen en mijn woede uitbarstingen daardoor ook uit de weg gaan. Dus dit probleem is opgelost.
Ik liet geen 6 kinderen en kleinkinderen in de steek. Ik heb 4 kinderen en op dat moment nog maar eentje die minderjarig (15) was. De andere 3 waren 30, 28 en 26. Zijn minderjarigheid was ook de rede dat wij naar hem toe gingen. De andere 3 leefden op zichzelf of met hun eigen familie. Waarvan eentje zelf jarenlang in het buitenland woonde .Ik gaf hen de vrijheid om te leven zoals ze wilden en ik heb de vrijheid genomen om te gaan leven zoals ik wilde. Het zaadje voor de emigratie is al lang daarvoor geplant de enige wijziging was dat we naar Oostenrijk ipv Spanje zijn gegaan. Wat eigenlijk voor jullie nog dichter bij is wel meer dan de helft in kilometers.
Voor wat jullie aangaat moet je dus bij je vader zijn , afgezien jullie leefden voor die tijd bij jullie moeder die ook met een man samenleefde en nog doet. Zo gezegd ook hun beslissing en niet die van jullie. Dus wat is er anders aan ? De afstand? Ik heb even gekeken hoe vaak jullie in de jaren ervoor voorbij gekomen zijn. Nou dat is op een hand te tellen. Dus een lang weekend met zijn allen in Nederland in kwalitatieve tijd met elkaar die we vroeger niet hadden.
Dat er in de periode dat we definitief weg gingen 2 kleinkinderen geboren werden was iets wat wij niet konden weten toen we het traject begonnen al hadden we wel rekening gehouden dat dat zou kunnen gebeuren. We zagen het niet als probleem kleinkinderen leven en wonen bij hun ouders. En omdat we regelmatig in Nederland waren zouden het net zo veel bezoekjes zijn als we gewend waren. Er is internet er is telefoon het kost tegenwoordig allemaal niets meer .Dus tot op heden zie ik geen probleem. Na elke geboorte waren we in Nederland om de nieuwe wereldburgers te verwelkomen en kennis te maken en bij elke grote gebeurtenis zoals huwelijk ook.
Wij hebben 11 jaar in een LAT relatie geleefd en konden niet leven zoals wij het wilden. Omdat jullie vader onder geen enkele omstand jullie kwijt wilden. Dat heeft er ook toe bijgedragen dat we afstand hebben genomen en dat ook nog in werkelijke zin zodat we ons leven konden gaan leiden. Jullie vader was toen 59 jaar dus ik kan me zo bedenken dat hij daar ook recht op had. Jullie waren ondertussen toch ook in een aardig volwassen leeftijd . Ik geloof dat jij toch ook al rondom 25 was en een man had en een kind op komst. Zou zo zeggen dan zit je niet te wachten op een stiefmoeder die zich dan overal me bemoeid.
Nog een maal terug komend op de koek Oom Jannick heeft geen koek gegeven aan neefje Bo. Oom Jannick zou voor zichzelf al vragen kan ik er een nemen en als hij toch iets uitdeeld dan doet hij dat aan alle kinderen en niet alleen aan neeje Bo.Ik heb het nog speciaal gevraagd maar nee hij was zelfs niet op het terras omdat hij al vanaf 12 uur met de gril en het eten aan de zijkant van het huis bezig was en hij pas toen alles klaar was en allen klaar waren met eten hij ook pas op het terras kwam. Ik maak me trouwens niet druk als het om een koekje gaat maar als er niets voor anderen overblijft wel. Bij het terug kijken naar 21 oktober 2018 valt mij direct een foto op. Nina binnen op de bank liggend met wat in haar handen jajaja een telefoon. Nee dat doet ze alleen bij mensen die ze niet mag dat waren er dan een hele hoop . Ik schat 15 of zo.
En gelukkig kennen de mensen mij beter dan wat jij daar allemaal durft te beweren publiceer de bewijzen maar want dan moet er toch een aangifte zijn en had ik in die tijd zeker niet als alleen staande moeder de voogdij voor mijn kind gekregen.
Wij gingen niet op vakantie toen jij in het ziekenhuis lag , wij gingen met Jannick die 9 jaar oud was naar Oostenrijk omdat hij daar zijn wedstrijdprogramma had. Ik ben niet jouw moeder maar wel die van Jannick. Jij was niet meer in levensgevaar en moest alleen nog maar herstellen . Je weet niet half wat jouw vader na jouw ongeluk voor je gedaan heeft maar ondankbaarheid was altijd al een slechte eigenschap. Afgezien je lag daar door je eigen stomme schuld dit had ik nooit gezegd maar ik voel het wel zo. Denk daar maar eens over na als je het over een onveilige omgeving hebt.
Dat je nu ook mijn zussen aanvalt zegt ook veel omdat er niet staat dat ik jouw moeder ben maar dat ze graag hun geliefde moeder nog eens zouden willen zien of spreken. Dat staat voor als je een ouder verliest of beide je nog op latere leeftijd heel graag ze had gehad. In dit geval betreft het dus jouw vader. Maar ik lees nergens iets over hem en we leven toch al 30 jaar samen. We zijn eigenlijk altijd samen doen alles samen gaan samen op vakantie . Ik had uiteraard alle berichtjes kunnen verwijderen maar as je graag jezelf belachelijk maakt ga je gang ik stoor me er niet aan. Het is de laatste keer dat ik er op reageer en graag jouw volgende verwijten en ellende je vader contacteren. Want ik dwing hem nergens toe en hij is vrij om te gaan en staan. Dus elk verwijt naar mij is tevens naar je vader , die daar erg veel leed om heeft. Ik heb er geen leed om maar wel om het feit dat hij het om de oren krijgt. Wij weten nooit wat er in Nederland over ons de ronde doet maar het geeft een goed inzicht.
Voor wie mee leest als je wil weten waar dit over gaat moeten jullie de reacties maar bij gisteren lezen. Want de meeste zag ik net pas staan. Ik weet het zegt meer over wie het schrijft dan over mij. Ik voel me ook niet aangesproken want ik denk dat iemand die zulke dingen schrijft ziek is.
Ik wil dan ook zeggen ik leef hier niet bij Jannick maar ik zit al jaren of in de gevangenis of in een inrichting. Dus communicatie niet mogelijk. Het is eigenlijk in en in triest dat mensen zo af kunnen geven. Wees blij zeg ik nogmaals dat wij niet in de buurt leven en dat je niets met ons van doen hebt en ergens mis ik jullie vader in dit verhaal van je. Een vader die na jouw ongeluk zo kapot als hij was zich tomeloos voor je ingezet heeft. Wat jouw schoonfamilie hem heeft aangedaan. Dat hij voor het gerecht moest gaan en de uitspraak op de begrafenis kwam. Dat hij alles had kunnen stopzetten maar uit medelijden voor jouw schoonfamilie het maar zo gelaten heeft, Nee geleerd heb je er niet van dus laat ons met rust. Ga ergens anders gal spuwen er wonen er genoeg in de buurt.
Verder wil ik stellen dat wij nooit Nina 13 jaar alleen in het zwembad hebben gelaten . We gingen gezamelijk er naar toe en gingen ook weer gezamelijk weg. Dus of je zuigt iets uit je duim of Nina liegt dat ze barst. Ik nam aan dat ze zich zelf kon aankleden in de tijd dat ik Theresa en Sabrina aankleedde. We hebben in de hal gewacht tot ieder een er was je kent het wel dames en heren een andere omkleedruimte. Dan gezamelijk naar de auto die pal voor de deur stond niet te missen. Gelukkig hebben we andere die er ook waren en dat kunnen beamen. Maar laat het een lering voor je zijn je mag over al deze dingen met je vader spreken want ik heb geen enkele belangstelling ervoor hoe jij je leven invult en leeft zo lang je mij er maar buiten laat.
Toen wij weg gingen konden we niet bedenken dat Jannick aan de vrouw zou geraken en ons met 2 kleinkinderen zou verblijden. Nog minder dat wij bij hen zouden mogen wonen. Zo wonen had in Nederland niet gekund en we hadden vast niet bij een van de andere mogen wonen. Het gevoel hebben dat je woont waar andere vakantie houden. De natuur, de bergen daar houden we van. Je weet niet wat de toekomst voor je in petto heeft maar wij nemen het zoals het komt in het leven. Anders is niet slechter.Wij hebben vaak in ons leven iets anders moeten doen dan we wilden maar het was uiteindelijk nooit slechter. Het is wat je er zelf van maakt .
We genieten ons leven en hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben .We nemen elke dag die ons gegund is . Verder denk ik dat jullie dus heel blij mogen zijn dat we zo ver weg zijn gaan wonen dan hoeft niemand zich te storen aan mijn woede aanvallen. Ik ben hier het huis nog niet uitgezet om mijn woede uitbarstingen en we leven al 7 jaar met elkaar . De kleinkinderen hier zien ons graag , zijn graag bij ons en ook zeer welkom zoals alle kleinkinderen bij ons welkom zijn.- Zo en nu is het denk ik tijd voor een woede aanval ik ga de familie bij elkaar trommelen zodat ik mij kan gaan uitleven. Ach nee toch maar niet veel te warm om mij druk te maken. En paps wacht nog steeds op de telefoontjes die zouden komen maar helaas al die beloften waar nooit wat meegebeurd.
Om 4 kwamen Ingrid en Jannick thuis en hij heeft een KTM Duke gekocht van de week komen de papieren dan kan hij alles gaan regelen en volgend weekend de motor gaan halen. Want het is een ander Bundesland en een ander nummerbord regio . Een nummerplaat krijg je bij de verzekering in je eigen regio vandaar dat hier iedereen een GB kenteken heeft. Dus nog een weekje met de auto en dan kan hij met de motor naar zijn werk. De auto meldt hij dan de zomermaanden af dan betaal je er ook niet voor. Ik ben vergeten te vragen of ze ook terrastegels hebben gevonden want Ingrid had iets gezien bij Hornbacher maar die hebben wij hier niet in de buurt.
Dan zijn we bij vandaag . Vannacht was het bar en boos slecht met Sabrina en Ingrid is dus vandaag kapot en Sabrina gaat het nog steeds niet goed. Het een en ander zijn ook de bijverschijnselen van haar medicamenten. De omstelling duurt ook altijd een poosje. Met Theresa gaat het weer goed niet meer ziek.
De dag begon heel mooi en warm al moest ik om 6 uur de ramen sluiten omdat er windvlagen kwamen en om 10 was het nog maar 17 garden en het regende flink. Dat laatste is wel goed voor de tuin want het gras werd al geel. Dus vandaag er niet op uit maar thuis lekker bankhangen.
Zo maar eens eten maken al weet ik eigenlijk niet wat ik wil eten. Dus aan Jan gevraagd maar die heeft ook geen idee. Ik heb niet zo trek want ik had gisteravond weer last en dus ook vannacht en vroeg wakker daardoor. Maar nu is alles weer goed alleen heb ik dan geen trek.
Om 12 kwam de familie met zijn allen koffie drinken en die hadden een hele lekkere Käsekuchen daarbij. Zoals altijd gezellig. Jannick kwam met de vraag wat doen jullie volgende week zaterdag?? En ik heb hem geantwoord dan gaan we toch met jou de motor halen?? En haha dat wilde hij ook vragen maar dat had ik al op mijn klompen aangevoeld. Ik had er al over nagedacht dat als we vroeg naar Salzburg rijden , Jannick afzetten , ik dan naar de kapper kan gaan. Ik ga graag in Salzburg goedkoop en het zit tot nu toe altijd zoals ik het wil en goed. Ook kunnen we dan misschien nog iets gaan doen daar heb ik nog een week voor om over na te denken en we kunnen het weer afwachten. Misschien wil Theresa ook wel mee. Daarna gingen ze weer en rondom 2 heb ik maar pizza in de oven gedaan . Het werd rondom die tijd lichter buiten, de zon piepte er door heen en nu 21 graden. Nog wel zeer zwaar bewolkt.
Life is strange, great and good.
Dan krijg je dit
Bianca van Duijne
aan ik
NOOIT maar dan ook NOOIT wil ik nog iets met jou te maken hebben!! Ik haat je zo intens! Voor mij besta je niet meer.
Maar dat is iets waar ik niet wakker van lig.
Ik heb 2 heel lieve zusjes waar ik veel van houd en die gelukkig ook van mij houden. Gelukkig ook vriendinnen die mij wat betekenen en ik schijnbaar ook voor hen. Dan is het leven toch rijker dan gedacht.
Ik heb een man die me de afgelopen dagen heeft laten merken wat ik voor hem beteken wat voor hem niet de makkelijkste kant is. Daarom is het me zo veel meer waard. De zon schijnt , we hebben een dak boven ons hoofd en geen honger. We leven samen met Ingrid , Jannick en kinderen en na 7 jaar met hen samen kan ik niet zeggen dat een van ons daar spijt van heeft ook al krast het wel eens. We spreken de dingen uit en wel zo snel als mogelijk . We komen altijd tot een oplossing die voor iedereen acceptabel is. We hebben een deur die we dicht kunnen doen maar eigenlijk altijd open staat. Maar het feit dat we hem hebben geeft ons een prive bereik. Andersom uiteraard ook. Als ik ´s ochtends vroeg in bed een kusje kreeg van Theresa omdat ze naar de Kiga ging dan was mijn hele dag al goed en dan hebben we het nog niet over Sabrina die dan in bed komt en we samen met Opa Kika kijken. Als ze een weekend niet thuis zijn is het maar stil en ben ik blij als ze er weer allemaal zijn.
Bianca aangezien je niet van ophouden weet wil ik je nog wel een keer antwoorden. Maar ik wil wel duidelijk gezegd hebben dat ik geen enkele verantwoording heb af te leggen over wat wij doen of beslissen in ons leven. Dat doen jullie toch ook niet naar ons toe en wordt ook niet van jullie verlangt-
Het hoofdstuk woede aanvallen, In de afgelopen 13 jaar hebben we ons nauwelijks gezien . Ik begrijp ook niet dat je Nina bij ons hebt achtergelaten en dat na die enorme woede uitbarsting van mij. Vooral omdat je wist dat het een heel normaal iets was want je kent mij niet anders. Verder begrijp ik ook niet dat je haar achter liet bij mensen die ze niet mag. We zijn in die zelfde week nog bij jullie thuis geweest en zowel als Nina als Bo liepen niet huilend en gillend van angst bij ons weg wat je wel zou verwachten bij dat enorme trauma die ze hebben opgedaan. Ik zou zo zeggen jullie mogen je gelukkig prijzen dat we zo ver weg wonen en je niet op bezoek hoeft te komen en mijn woede uitbarstingen daardoor ook uit de weg gaan. Dus dit probleem is opgelost.
Ik liet geen 6 kinderen en kleinkinderen in de steek. Ik heb 4 kinderen en op dat moment nog maar eentje die minderjarig (15) was. De andere 3 waren 30, 28 en 26. Zijn minderjarigheid was ook de rede dat wij naar hem toe gingen. De andere 3 leefden op zichzelf of met hun eigen familie. Waarvan eentje zelf jarenlang in het buitenland woonde .Ik gaf hen de vrijheid om te leven zoals ze wilden en ik heb de vrijheid genomen om te gaan leven zoals ik wilde. Het zaadje voor de emigratie is al lang daarvoor geplant de enige wijziging was dat we naar Oostenrijk ipv Spanje zijn gegaan. Wat eigenlijk voor jullie nog dichter bij is wel meer dan de helft in kilometers.
Voor wat jullie aangaat moet je dus bij je vader zijn , afgezien jullie leefden voor die tijd bij jullie moeder die ook met een man samenleefde en nog doet. Zo gezegd ook hun beslissing en niet die van jullie. Dus wat is er anders aan ? De afstand? Ik heb even gekeken hoe vaak jullie in de jaren ervoor voorbij gekomen zijn. Nou dat is op een hand te tellen. Dus een lang weekend met zijn allen in Nederland in kwalitatieve tijd met elkaar die we vroeger niet hadden.
Dat er in de periode dat we definitief weg gingen 2 kleinkinderen geboren werden was iets wat wij niet konden weten toen we het traject begonnen al hadden we wel rekening gehouden dat dat zou kunnen gebeuren. We zagen het niet als probleem kleinkinderen leven en wonen bij hun ouders. En omdat we regelmatig in Nederland waren zouden het net zo veel bezoekjes zijn als we gewend waren. Er is internet er is telefoon het kost tegenwoordig allemaal niets meer .Dus tot op heden zie ik geen probleem. Na elke geboorte waren we in Nederland om de nieuwe wereldburgers te verwelkomen en kennis te maken en bij elke grote gebeurtenis zoals huwelijk ook.
Wij hebben 11 jaar in een LAT relatie geleefd en konden niet leven zoals wij het wilden. Omdat jullie vader onder geen enkele omstand jullie kwijt wilden. Dat heeft er ook toe bijgedragen dat we afstand hebben genomen en dat ook nog in werkelijke zin zodat we ons leven konden gaan leiden. Jullie vader was toen 59 jaar dus ik kan me zo bedenken dat hij daar ook recht op had. Jullie waren ondertussen toch ook in een aardig volwassen leeftijd . Ik geloof dat jij toch ook al rondom 25 was en een man had en een kind op komst. Zou zo zeggen dan zit je niet te wachten op een stiefmoeder die zich dan overal me bemoeid.
Nog een maal terug komend op de koek Oom Jannick heeft geen koek gegeven aan neefje Bo. Oom Jannick zou voor zichzelf al vragen kan ik er een nemen en als hij toch iets uitdeeld dan doet hij dat aan alle kinderen en niet alleen aan neeje Bo.Ik heb het nog speciaal gevraagd maar nee hij was zelfs niet op het terras omdat hij al vanaf 12 uur met de gril en het eten aan de zijkant van het huis bezig was en hij pas toen alles klaar was en allen klaar waren met eten hij ook pas op het terras kwam. Ik maak me trouwens niet druk als het om een koekje gaat maar als er niets voor anderen overblijft wel. Bij het terug kijken naar 21 oktober 2018 valt mij direct een foto op. Nina binnen op de bank liggend met wat in haar handen jajaja een telefoon. Nee dat doet ze alleen bij mensen die ze niet mag dat waren er dan een hele hoop . Ik schat 15 of zo.
En gelukkig kennen de mensen mij beter dan wat jij daar allemaal durft te beweren publiceer de bewijzen maar want dan moet er toch een aangifte zijn en had ik in die tijd zeker niet als alleen staande moeder de voogdij voor mijn kind gekregen.
Wij gingen niet op vakantie toen jij in het ziekenhuis lag , wij gingen met Jannick die 9 jaar oud was naar Oostenrijk omdat hij daar zijn wedstrijdprogramma had. Ik ben niet jouw moeder maar wel die van Jannick. Jij was niet meer in levensgevaar en moest alleen nog maar herstellen . Je weet niet half wat jouw vader na jouw ongeluk voor je gedaan heeft maar ondankbaarheid was altijd al een slechte eigenschap. Afgezien je lag daar door je eigen stomme schuld dit had ik nooit gezegd maar ik voel het wel zo. Denk daar maar eens over na als je het over een onveilige omgeving hebt.
Dat je nu ook mijn zussen aanvalt zegt ook veel omdat er niet staat dat ik jouw moeder ben maar dat ze graag hun geliefde moeder nog eens zouden willen zien of spreken. Dat staat voor als je een ouder verliest of beide je nog op latere leeftijd heel graag ze had gehad. In dit geval betreft het dus jouw vader. Maar ik lees nergens iets over hem en we leven toch al 30 jaar samen. We zijn eigenlijk altijd samen doen alles samen gaan samen op vakantie . Ik had uiteraard alle berichtjes kunnen verwijderen maar as je graag jezelf belachelijk maakt ga je gang ik stoor me er niet aan. Het is de laatste keer dat ik er op reageer en graag jouw volgende verwijten en ellende je vader contacteren. Want ik dwing hem nergens toe en hij is vrij om te gaan en staan. Dus elk verwijt naar mij is tevens naar je vader , die daar erg veel leed om heeft. Ik heb er geen leed om maar wel om het feit dat hij het om de oren krijgt. Wij weten nooit wat er in Nederland over ons de ronde doet maar het geeft een goed inzicht.
Voor wie mee leest als je wil weten waar dit over gaat moeten jullie de reacties maar bij gisteren lezen. Want de meeste zag ik net pas staan. Ik weet het zegt meer over wie het schrijft dan over mij. Ik voel me ook niet aangesproken want ik denk dat iemand die zulke dingen schrijft ziek is.
Ik wil dan ook zeggen ik leef hier niet bij Jannick maar ik zit al jaren of in de gevangenis of in een inrichting. Dus communicatie niet mogelijk. Het is eigenlijk in en in triest dat mensen zo af kunnen geven. Wees blij zeg ik nogmaals dat wij niet in de buurt leven en dat je niets met ons van doen hebt en ergens mis ik jullie vader in dit verhaal van je. Een vader die na jouw ongeluk zo kapot als hij was zich tomeloos voor je ingezet heeft. Wat jouw schoonfamilie hem heeft aangedaan. Dat hij voor het gerecht moest gaan en de uitspraak op de begrafenis kwam. Dat hij alles had kunnen stopzetten maar uit medelijden voor jouw schoonfamilie het maar zo gelaten heeft, Nee geleerd heb je er niet van dus laat ons met rust. Ga ergens anders gal spuwen er wonen er genoeg in de buurt.
Verder wil ik stellen dat wij nooit Nina 13 jaar alleen in het zwembad hebben gelaten . We gingen gezamelijk er naar toe en gingen ook weer gezamelijk weg. Dus of je zuigt iets uit je duim of Nina liegt dat ze barst. Ik nam aan dat ze zich zelf kon aankleden in de tijd dat ik Theresa en Sabrina aankleedde. We hebben in de hal gewacht tot ieder een er was je kent het wel dames en heren een andere omkleedruimte. Dan gezamelijk naar de auto die pal voor de deur stond niet te missen. Gelukkig hebben we andere die er ook waren en dat kunnen beamen. Maar laat het een lering voor je zijn je mag over al deze dingen met je vader spreken want ik heb geen enkele belangstelling ervoor hoe jij je leven invult en leeft zo lang je mij er maar buiten laat.
Toen wij weg gingen konden we niet bedenken dat Jannick aan de vrouw zou geraken en ons met 2 kleinkinderen zou verblijden. Nog minder dat wij bij hen zouden mogen wonen. Zo wonen had in Nederland niet gekund en we hadden vast niet bij een van de andere mogen wonen. Het gevoel hebben dat je woont waar andere vakantie houden. De natuur, de bergen daar houden we van. Je weet niet wat de toekomst voor je in petto heeft maar wij nemen het zoals het komt in het leven. Anders is niet slechter.Wij hebben vaak in ons leven iets anders moeten doen dan we wilden maar het was uiteindelijk nooit slechter. Het is wat je er zelf van maakt .
We genieten ons leven en hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben .We nemen elke dag die ons gegund is . Verder denk ik dat jullie dus heel blij mogen zijn dat we zo ver weg zijn gaan wonen dan hoeft niemand zich te storen aan mijn woede aanvallen. Ik ben hier het huis nog niet uitgezet om mijn woede uitbarstingen en we leven al 7 jaar met elkaar . De kleinkinderen hier zien ons graag , zijn graag bij ons en ook zeer welkom zoals alle kleinkinderen bij ons welkom zijn.- Zo en nu is het denk ik tijd voor een woede aanval ik ga de familie bij elkaar trommelen zodat ik mij kan gaan uitleven. Ach nee toch maar niet veel te warm om mij druk te maken. En paps wacht nog steeds op de telefoontjes die zouden komen maar helaas al die beloften waar nooit wat meegebeurd.
Om 4 kwamen Ingrid en Jannick thuis en hij heeft een KTM Duke gekocht van de week komen de papieren dan kan hij alles gaan regelen en volgend weekend de motor gaan halen. Want het is een ander Bundesland en een ander nummerbord regio . Een nummerplaat krijg je bij de verzekering in je eigen regio vandaar dat hier iedereen een GB kenteken heeft. Dus nog een weekje met de auto en dan kan hij met de motor naar zijn werk. De auto meldt hij dan de zomermaanden af dan betaal je er ook niet voor. Ik ben vergeten te vragen of ze ook terrastegels hebben gevonden want Ingrid had iets gezien bij Hornbacher maar die hebben wij hier niet in de buurt.
Dan zijn we bij vandaag . Vannacht was het bar en boos slecht met Sabrina en Ingrid is dus vandaag kapot en Sabrina gaat het nog steeds niet goed. Het een en ander zijn ook de bijverschijnselen van haar medicamenten. De omstelling duurt ook altijd een poosje. Met Theresa gaat het weer goed niet meer ziek.
De dag begon heel mooi en warm al moest ik om 6 uur de ramen sluiten omdat er windvlagen kwamen en om 10 was het nog maar 17 garden en het regende flink. Dat laatste is wel goed voor de tuin want het gras werd al geel. Dus vandaag er niet op uit maar thuis lekker bankhangen.
Zo maar eens eten maken al weet ik eigenlijk niet wat ik wil eten. Dus aan Jan gevraagd maar die heeft ook geen idee. Ik heb niet zo trek want ik had gisteravond weer last en dus ook vannacht en vroeg wakker daardoor. Maar nu is alles weer goed alleen heb ik dan geen trek.
Om 12 kwam de familie met zijn allen koffie drinken en die hadden een hele lekkere Käsekuchen daarbij. Zoals altijd gezellig. Jannick kwam met de vraag wat doen jullie volgende week zaterdag?? En ik heb hem geantwoord dan gaan we toch met jou de motor halen?? En haha dat wilde hij ook vragen maar dat had ik al op mijn klompen aangevoeld. Ik had er al over nagedacht dat als we vroeg naar Salzburg rijden , Jannick afzetten , ik dan naar de kapper kan gaan. Ik ga graag in Salzburg goedkoop en het zit tot nu toe altijd zoals ik het wil en goed. Ook kunnen we dan misschien nog iets gaan doen daar heb ik nog een week voor om over na te denken en we kunnen het weer afwachten. Misschien wil Theresa ook wel mee. Daarna gingen ze weer en rondom 2 heb ik maar pizza in de oven gedaan . Het werd rondom die tijd lichter buiten, de zon piepte er door heen en nu 21 graden. Nog wel zeer zwaar bewolkt.
Life is strange, great and good.
Dan krijg je dit
Bianca van Duijne
aan ik
NOOIT maar dan ook NOOIT wil ik nog iets met jou te maken hebben!! Ik haat je zo intens! Voor mij besta je niet meer.
Maar dat is iets waar ik niet wakker van lig.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 2 reacties bij dit reisverslag
hoi Nicolette ik spreek hier denk ik ook voor Erna we zijn misschien als zussen verschillend maar we houden zeker van elkaar en laten ieder van ons in haar eigen waarde. en zover is Oostenrijk niet dus wij komen vast wel weer voorbij. en ja ik had en denk jij en Erna ook nog wel heel graag een dagje met onze ouders doorgebracht ook al was bij ons ook niet altijd rozegeur en maneschijn maar ik mis ze enorm en had graag nog een gepraat en advies gevraagd. 🥰🥰🥰🥰🥰🥰😘😘😘😘😘👊👊👊👊
els molenaar 2019-07-07 17:57:52
Hou nou eens op ,na jaren geen of slecht contact heb ik me over de dingen in het verleden kunnen zetten .nu rijg je iedere wond weer open bij mij ,ben er echt bijna klaar mee jij verpest nu alles om het verleden zo er bij te halen wacht maar tot ik mijn boekje open trek dan denken je zusjes ook wel anders over je .
Dennis Ruesink 2019-07-07 23:25:22
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
