Tja
Oostenrijk, Kleinsölk
29 juli
Vanmorgen weer vroeg op want ik moest in Schladming naar het ziekenhuis. Helaas had ik weer pech want ik was er om half 8 en ik was pas 10.15 aan de beurt omdat de arts er ook niet was.
Prikken was 5 minuten en klaar weer naar huis. Het is zo´n zonde van je tijd.
Het was in de ochtend nog wat bewolkt en af en toe wat regen maar in de middag weer mooi weer.
Ik ben vandaag begonnen met mijn enzymen , kijken of het me helpt.
De operatie die ze willen doen staat bekend als Whipple operatie, ik denk dat ik er niet aan ontkom want echt alternatieven zijn er niet . Wil ik overleven dan is dat mijn enige kans.
Het voelt nog steeds raar, weet nog steeds niet wat ik denk of wat ik voel. Doodgaan is erg dichtbij maar het zegt me nog steeds niets. De tijd vliegt om en ik heb mijn tijd hard nodig. Voel me eenzaam in mijn beslissingen, J en J doen alsof er niets aan de hand is. Heb daar dus ook geen hulp aan. Die laten de tijd voorbij gaan tot het te laat is.
Jan wilde nog even in Gröbming naar de loopwedstrijd gaan kijken, kwamen we daar aan zagen we niets. Het was niet waar het altijd is maar we hoorden wel geluid en speakers. Dus helemaal naar de andere kant konden we nog net de laatste 2 lopers voorbij zien sjokken en alles werd geruimd. Hij had dus helemaal niet gekeken van hoe laat en waar. Gewoontedier, het was vorig jaar zo en daar dus zal het nu ook wel zo zijn. Dus weer terug gegaan.
Vanmorgen weer vroeg op want ik moest in Schladming naar het ziekenhuis. Helaas had ik weer pech want ik was er om half 8 en ik was pas 10.15 aan de beurt omdat de arts er ook niet was.
Prikken was 5 minuten en klaar weer naar huis. Het is zo´n zonde van je tijd.
Het was in de ochtend nog wat bewolkt en af en toe wat regen maar in de middag weer mooi weer.
Ik ben vandaag begonnen met mijn enzymen , kijken of het me helpt.
De operatie die ze willen doen staat bekend als Whipple operatie, ik denk dat ik er niet aan ontkom want echt alternatieven zijn er niet . Wil ik overleven dan is dat mijn enige kans.
Het voelt nog steeds raar, weet nog steeds niet wat ik denk of wat ik voel. Doodgaan is erg dichtbij maar het zegt me nog steeds niets. De tijd vliegt om en ik heb mijn tijd hard nodig. Voel me eenzaam in mijn beslissingen, J en J doen alsof er niets aan de hand is. Heb daar dus ook geen hulp aan. Die laten de tijd voorbij gaan tot het te laat is.
Jan wilde nog even in Gröbming naar de loopwedstrijd gaan kijken, kwamen we daar aan zagen we niets. Het was niet waar het altijd is maar we hoorden wel geluid en speakers. Dus helemaal naar de andere kant konden we nog net de laatste 2 lopers voorbij zien sjokken en alles werd geruimd. Hij had dus helemaal niet gekeken van hoe laat en waar. Gewoontedier, het was vorig jaar zo en daar dus zal het nu ook wel zo zijn. Dus weer terug gegaan.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
