Tatu tata der rettungsdienst is da
Oostenrijk, Gröbming
We waren gezellig koffie gaan drinken maar later om te gaan eten bij Sajedo dat werd niets . de eerste keer stond er een rij te wachten en de tweede keer was het alleen maar groter geworden. We besloten terug te rijden naar Gröbming. Het Wirtshaus ging pas om 16 uur open. Dan naar de MEZ want daar zit een pizzeria en daar bij de NKD rondkijken en ik vond nog een skijack in mijn maat voor 23,50 Euro. Dus meegenomen. Annemarieke vond er een schattige sjaal bij en die kreeg ik van haar. Bij de kassa moesten we wachten want die waren ze aan het tellen. Ineens werd het zwart voor mijn ogen en ik voelde mij totaal vreemd. Daarna een enorme drukkende pijn op mijn borst die uitstraalde naar mijn rug en mijn hals. Ik dacht eerst nog dat het door de warmte kwam en toen we eindelijk konden betalen naar buiten gelopen maar het bleef en Annemarieke mij met de auto bij het RK afgezet wat er vlak naast is. Berni was daar en die vond het het beste om naar een ziekenhuis te gaan. De auto werd bemand door een jongen die ik niet kende en Jessi. Ik ging met Blaulicht naar Schladming , heel lanzaam aan begon ik mij beter te voelen. Onderweg hielden ze halt in Aich en daar kwam de noodarts. Die zou meerijden maar hij kreeg gelijk al een oproep om naar Ramsau te gaan. Dan verder naar Schladming waar ik gelijk werd geholpen. Er kwam al snel uit niks aan mijn hart. Maar uit de bloeduitslagen is gebleken dat ik licht ontstekingswaarden had maar wel een zeer hoge longcovidwaarden. Ik ben niet aanstekelijk maar ik heb ongewone hoge waarden. De vraag is komt het daardoor of komt het bv toch van mijn Pancreas. Ik zou morgen weer bij Christine beginnen maar ik neem nog een weekje vrij. Ik denk dat ik aan de huisarts vraag om weer die therapie te maken die ik na de eerste Covid gemaakt had omdat ik toen ook niet beter wilde worden dat was wel veel langer erna maar misschien helpt het de waarden nu te verlagen.
Ik mocht om 5 uur weer naar huis. Jannick heeft mij opgehaald. Thuisgekomen wist Jan van niets. Ik had hem niet gebeld en Meli en Jannick hadden ook niets gezegd. Dat hadden we wel gedaan als het ernstig geweest was. Het is jammer van mijn gezellige dag van mij met Annemarieke. Ik was voor het eerst onbezorgd en even uit het dagelijkse leven wat de afgelopen tijd niet makkelijk was. Misschien is het gekomen door de totale ontlading. Ik denk dan maar het was een waarschuwing.
Het is goed afgelopen . Annemarieke sorry dat ik je misschien angst heb aangejaagd, We doen het een keertje over zonder die toeters en bellen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Lieve Nicolette, Maak je geen zorgen, ik ben niet zo snel van mijn stuk. Ik hoop dat jidezeweekj je weer veilig voelt in je eigen lijf. Kom nog de spullen brengen die bij mij in de auto lagen en hoop dat jij je snel weer beter zult voelen.
Annemarieke 2022-12-28 22:41:12
PS: we gaan in maart in de herkansing!
Annemarieke 2022-12-28 22:41:51
Best wel even schrikken, als dat zo onverwachts gebeurd, hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen, beterschap gewenst. Misschien een goed idee, om nu toch eindelijk zelf iets rustiger aan te doen zelf, laat je je maar eens verwennen thuis, en ziek even echt goed uit.
Christina 2022-12-28 23:03:24
Zo dat is even schrikken. Tijd om het rustiger aan te gaan doen, dat moet je goede voornemen voor het nieuwe jaar zijn. Ik en Jeroen wensen jullie een goed uiteinde en heel goed liefdevol en gezond 2023.
Liduina 2022-12-29 09:58:00
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
