Geen doorsnee dag
Oostenrijk, Gröbming
Vanmorgen flinke vorst maar toen de zon door kwam werd het langzaam aan wat warmer maar boven de 10 graden in de zon kwam het niet.
Mijn rugijn gaat beter maar nu doet mijn hele bekken en tot aan mijn nek alles pijn. Van alles en nog wat gedaan en de administratieve dingen dan middageten. Theresa at bij ons en als echte Hollander wilde ze pindasaus bij haar vlees en bami. Ik hield het tegen het einde van de maaltijd niet meer uit en had een pijnstiller geslikt en zei tegen Jan even liggen tot het werkt. Voor mijn gevoel had ik heel even gelegen toen ik terug de huiskamer in kwam maar bleek langer dan 2 uur geslapen te hebben. Maar ik voelde me goed
Jan ging werken en ik gewoon niks. Als de zon achter de berg verdwijnt is het in korte tijd zeer koud en we hadden om 15 uur al enige graden vorst.
Ik kreeg een berichtje van Annemarieke met ik ben iets vergeten. Dus ik dacht nou ja kan gebeuren en dan zegt ze we zijn de 24 kilo kaas vergeten. Ik moest wel lachen want ik dacht dat ze iets kleins vergeten was. Maar 2 van die grote kazen. Had Lex gezegd ik ga even de kazen in de auto doen en loopt naar de schuur maar daar zag hij ineens zijn sneeuwkettingen en ging die in de auto doen. Tja dat had ik kunnen zijn want ik ga ook altijd wat doen zie dan ook iets anders en vergeet het dan ook wat ik eigenlijk wilde doen. Maar ja hij kwam er pas bij Frankfurt achter. Ze hebben beide daar stress van gehad en dat had niet gehoeven. Wij zijn blij als ze dingen voor ons meebrengen en het was niet voor vandaag gepland de 24 kilo te nuttigen. Nu komt het misschien volgende week of anders die week daarna met andere Nederlanders mee. Wij konden er wel om lachen en ook Jannick had er geen probleem mee. Ik zei haar een beetje langer kwijlen en dan zegt ze nou dat mag wel ook met die 24 kilo.
Dan avondeten toen Jan thuis kwam en daarna gezellig een avondje dokter Tinus kijken. heerlijk ontspannend . Ineens een harde klap en gestuiter dus kijken wat er gebeurd was . Had Felicia de keine kat een grote pan zo ver geschoven tot hij op de grond viel. Er zater restanten van de bami in die ik had laten staan omdat ik dacht misschien wil Jan het nog eten. Maar die had er dus niet meer van gegeten. Ze krijgt de deksel er niet af dus nu iets nieuws gewoon een pan zo ver verschuiven tot hij op de grond valt. Gelukkig alles heel gebleven. Opgeruimd en het laatste stukje kijken.
Mijn rugijn gaat beter maar nu doet mijn hele bekken en tot aan mijn nek alles pijn. Van alles en nog wat gedaan en de administratieve dingen dan middageten. Theresa at bij ons en als echte Hollander wilde ze pindasaus bij haar vlees en bami. Ik hield het tegen het einde van de maaltijd niet meer uit en had een pijnstiller geslikt en zei tegen Jan even liggen tot het werkt. Voor mijn gevoel had ik heel even gelegen toen ik terug de huiskamer in kwam maar bleek langer dan 2 uur geslapen te hebben. Maar ik voelde me goed
Jan ging werken en ik gewoon niks. Als de zon achter de berg verdwijnt is het in korte tijd zeer koud en we hadden om 15 uur al enige graden vorst.
Ik kreeg een berichtje van Annemarieke met ik ben iets vergeten. Dus ik dacht nou ja kan gebeuren en dan zegt ze we zijn de 24 kilo kaas vergeten. Ik moest wel lachen want ik dacht dat ze iets kleins vergeten was. Maar 2 van die grote kazen. Had Lex gezegd ik ga even de kazen in de auto doen en loopt naar de schuur maar daar zag hij ineens zijn sneeuwkettingen en ging die in de auto doen. Tja dat had ik kunnen zijn want ik ga ook altijd wat doen zie dan ook iets anders en vergeet het dan ook wat ik eigenlijk wilde doen. Maar ja hij kwam er pas bij Frankfurt achter. Ze hebben beide daar stress van gehad en dat had niet gehoeven. Wij zijn blij als ze dingen voor ons meebrengen en het was niet voor vandaag gepland de 24 kilo te nuttigen. Nu komt het misschien volgende week of anders die week daarna met andere Nederlanders mee. Wij konden er wel om lachen en ook Jannick had er geen probleem mee. Ik zei haar een beetje langer kwijlen en dan zegt ze nou dat mag wel ook met die 24 kilo.
Dan avondeten toen Jan thuis kwam en daarna gezellig een avondje dokter Tinus kijken. heerlijk ontspannend . Ineens een harde klap en gestuiter dus kijken wat er gebeurd was . Had Felicia de keine kat een grote pan zo ver geschoven tot hij op de grond viel. Er zater restanten van de bami in die ik had laten staan omdat ik dacht misschien wil Jan het nog eten. Maar die had er dus niet meer van gegeten. Ze krijgt de deksel er niet af dus nu iets nieuws gewoon een pan zo ver verschuiven tot hij op de grond valt. Gelukkig alles heel gebleven. Opgeruimd en het laatste stukje kijken.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
