Tag des Denkmals
Oostenrijk, Ramsau am Dachstein
Zondag 23 september
Een zonnige mooie dag. Het is hier monumentendag en die staat in het teken van de aarde, Irdisch-Unterirdisch.
We pikken Katja en Jannick tegen half elf op en gaan dan naar Gasthof Burgstaller. Op de grens van Ramsau en Haus. Daar is een archeologisch iets en er is een rondleiding. Om precies 11 uur komt de archeologe en verteld dan iets over het hoe en waarom ze daar gegraven hebben. De naam Burgstaller doet vermoeden dat er ooit iets gestaan moet hebben, maar dat hebben ze niet gevonden. Wel een laat antieke nederzetting gevonden. Het heet daar de Knallwand , de naam komt van de vlakbij gelegen Luserwaterval en Knallbaches. Het was duidelijk te zien hoe het er uitgezien moet hebben, het was een erg goede en leerzame rondleiding.
In Gasthof de Burgstaller liggen in een vitrine dingen die ze opgegraven hebben.
Daarna zijn we naar Öblarn gereden, daar is de Öblarner Kupferweg. Een weg met allemaal oude dingen eraan. Wij zijn bij de Silbertreibherd begonnen, het is wereldwijd de enige in zijn soort. Er staat een kapel en een weeshuis, en achter een nis aan de weg met een heilige staat een huis uit ongeveer 1680 van de familie Stamfer. Die ook de Kupferweg in die tijd voor ongeveer 4000 euro had gekocht en daar alles exploteerde. Dat huis heeft dakgewelven van steen en het huis had in die tijd al een bad met water uit de Stollen. Er was al warm en koud water en het water was zeer heilzaam. Pas een paar maanden terug hebben ze het water laten onderzoeken en het heeft echt heilzame werkingen. We wilden nog naar de stollen lopen maar we zijn waarschijnlijk verkeerd gelopen en we hadden geen zin om nog een keer ergens anders weer helemaal naar boven te lopen, het was heet en het was al drie uur en we zijn toen Katja gaan wegbrengen tot over de Sölkpass. Op de terugweg zijn we nog even bij de watermolen in het Sölktal wezen kijken.
’s Avonds zei Jannick dat ze samen besloten hebben er een punt achter te zetten.
Dus Jannick is weer vrijgezel. Het zat er al aan te komen, maar ja het is toch altijd een hele stap. Ze hadden uitgerekend dat ze in 20 maanden elkaar 48 dagen gezien hadden. Daar had Jannick al problemen mee.
Een zonnige mooie dag. Het is hier monumentendag en die staat in het teken van de aarde, Irdisch-Unterirdisch.
We pikken Katja en Jannick tegen half elf op en gaan dan naar Gasthof Burgstaller. Op de grens van Ramsau en Haus. Daar is een archeologisch iets en er is een rondleiding. Om precies 11 uur komt de archeologe en verteld dan iets over het hoe en waarom ze daar gegraven hebben. De naam Burgstaller doet vermoeden dat er ooit iets gestaan moet hebben, maar dat hebben ze niet gevonden. Wel een laat antieke nederzetting gevonden. Het heet daar de Knallwand , de naam komt van de vlakbij gelegen Luserwaterval en Knallbaches. Het was duidelijk te zien hoe het er uitgezien moet hebben, het was een erg goede en leerzame rondleiding.
In Gasthof de Burgstaller liggen in een vitrine dingen die ze opgegraven hebben.
Daarna zijn we naar Öblarn gereden, daar is de Öblarner Kupferweg. Een weg met allemaal oude dingen eraan. Wij zijn bij de Silbertreibherd begonnen, het is wereldwijd de enige in zijn soort. Er staat een kapel en een weeshuis, en achter een nis aan de weg met een heilige staat een huis uit ongeveer 1680 van de familie Stamfer. Die ook de Kupferweg in die tijd voor ongeveer 4000 euro had gekocht en daar alles exploteerde. Dat huis heeft dakgewelven van steen en het huis had in die tijd al een bad met water uit de Stollen. Er was al warm en koud water en het water was zeer heilzaam. Pas een paar maanden terug hebben ze het water laten onderzoeken en het heeft echt heilzame werkingen. We wilden nog naar de stollen lopen maar we zijn waarschijnlijk verkeerd gelopen en we hadden geen zin om nog een keer ergens anders weer helemaal naar boven te lopen, het was heet en het was al drie uur en we zijn toen Katja gaan wegbrengen tot over de Sölkpass. Op de terugweg zijn we nog even bij de watermolen in het Sölktal wezen kijken.
’s Avonds zei Jannick dat ze samen besloten hebben er een punt achter te zetten.
Dus Jannick is weer vrijgezel. Het zat er al aan te komen, maar ja het is toch altijd een hele stap. Ze hadden uitgerekend dat ze in 20 maanden elkaar 48 dagen gezien hadden. Daar had Jannick al problemen mee.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
