Een dag met vele gezichten
Nederland, Leiden
1 Een dag met vele gezichten
Samstag 26. Dezember
Om 5 uur opgestaan en om 6 uur brachten Jannick en Jan mij naar Salzburg vliegveld. Ik heb nog nooit zo veel mensen op het vliegveld Salzburg gezien. We hebben nog na het afgeven van de bagage koffie gedronken en om 8 ben ik in de rij gaan staan om naar de boardingruimte te gaan. Dat duurde wel even met zo veel mensen. Het is de eerste keer dat ik daar met een bus van die ruimte naar het vliegtuig moest , zat in de eerste gelijk en er waren nog plaatsen vrij dus ik had de ruimte. Prachtig uitzicht tot ergens in Belgie dan dicht bewolkt en vlak voor Rotterdam was het net of er met een mes een luik in gesneden was kaars recht en geen enkele wolkje na de snede. Ik voelde me op dat moment echt ineens niet lekker heel extreem last van mijn oren en ik kreeg van de stewardes 2 bekertjes met heet nat papier erin die ik over mijn oren kon doen en zo waar na even ging het beter hoewel de oren wel wat bleven knetteren. We bleven eerste een beetje rondcirkelen en er was veel wind wat niet lekker was en een harde landing. We moesten toch een stuk lopen in de harde wind in Rotterdam voor we naar binnen konden. De bagage kwam er al aan op de band dus alles supersnel. Ik wilde Els bellen maar toen zag ik haar al staan. Dan heeft zij mij naar Erna gebracht waar ik de komende dagen slaap.
Dan ben ik samen met Erna naar mijn broer gegaan in het rouwcentrum. Ik had er nog nooit van gehoord dat je een appartementje kan hebben. Het is een zitkamer erg sfeervol, een toilet een keukentje en daaraan schuifdeuren waar je een slaapkamer kan indenken en daar ligt hij opgebaard. Heel bijzonder heel mooi en hij ziet er zo jong uit, geen enkel rimpeltje. Het geeft het gevoel ik sta daar ik kijk er naar en ik kan het niet bevatten. In 12 weken van ziek worden , van geheel genezen tot geen genezing mogelijk en direct erna gestorven. Te snel om ook maar te bevatten, geen tijd om je op iets voor te bereiden en we hadden hem allemaal nog zo graag de tijd gegeven om de laatste periode in zijn leven wat te genieten maar ook dat is niet meer mogelijk geweest. Voor hem het beste want er stond hem geen prettige tijd te wachten maar voor nabestaanden een schok ook al weet je dat het beter is.
Een vriendin van Erna en Ruud kwam ook afscheid nemen, ze had veel voor mijn broer gedaan de afgelopen weken net zoals Els die alle medische zaken op zich had genomen en mijn zusje Erna die vlak bij hem woonde en hem verzorgde en er altijd voor hem was. Dat geeft me wel het gevoel dat ik bitter weinig heb kunnen doen.
Daarna ging Erna thuis cadeautjes onder de kerstboom leggen en ik dacht nog hu , ik had me dus totaal niet gerealiseerd dat het 2e kerstdag vandaag is en ze ging met haar kinderen en aanhang vandaag kerstvieren. En ik dus daar midden in , hartelijk ontvangen met veel liefde helemaal overdonderd. Ik kreeg zelfs cadeautjes waar ik heel blij mee ben. Eigenlijk zou Ruud vandaag bij en met hen kerst gevierd hebben en nu mag ik het. Ze hadden een cadeau die voor Ruud bestemd geweest is en ze aan mij gegeven hebben voor Jan en nog wat ander cadeaus die ze ook verdeeld hebben. Ik vertel nog niet wat Jan heeft gekregen want dan is het voor hem geen verrassing meer maar hij kan het goed gebruiken en het is gelijk een aandenken.
Mijn zusje heeft fantaschtisch gekookt en was heel lang in de keuken. We hebben genoten van allerlei bijzondere hapjes, dan het hoofdgerecht ook geweldig en ze had als toetje gefrituurd ijs gemaakt heel bijzonder en het zag er ook allemaal zo goed uit. Het smaakt ook nog eens dubbel zo lekker als je zelf niet gekookt hebt. Ik kan ook niet anders zeggen dan Erna en Manfred, Ramon en Debra, Mandy en Derk heel erg bedankt voor de fijne en gezellige avond die ik met jullie mocht doorbrengen.
Samstag 26. Dezember
Om 5 uur opgestaan en om 6 uur brachten Jannick en Jan mij naar Salzburg vliegveld. Ik heb nog nooit zo veel mensen op het vliegveld Salzburg gezien. We hebben nog na het afgeven van de bagage koffie gedronken en om 8 ben ik in de rij gaan staan om naar de boardingruimte te gaan. Dat duurde wel even met zo veel mensen. Het is de eerste keer dat ik daar met een bus van die ruimte naar het vliegtuig moest , zat in de eerste gelijk en er waren nog plaatsen vrij dus ik had de ruimte. Prachtig uitzicht tot ergens in Belgie dan dicht bewolkt en vlak voor Rotterdam was het net of er met een mes een luik in gesneden was kaars recht en geen enkele wolkje na de snede. Ik voelde me op dat moment echt ineens niet lekker heel extreem last van mijn oren en ik kreeg van de stewardes 2 bekertjes met heet nat papier erin die ik over mijn oren kon doen en zo waar na even ging het beter hoewel de oren wel wat bleven knetteren. We bleven eerste een beetje rondcirkelen en er was veel wind wat niet lekker was en een harde landing. We moesten toch een stuk lopen in de harde wind in Rotterdam voor we naar binnen konden. De bagage kwam er al aan op de band dus alles supersnel. Ik wilde Els bellen maar toen zag ik haar al staan. Dan heeft zij mij naar Erna gebracht waar ik de komende dagen slaap.
Dan ben ik samen met Erna naar mijn broer gegaan in het rouwcentrum. Ik had er nog nooit van gehoord dat je een appartementje kan hebben. Het is een zitkamer erg sfeervol, een toilet een keukentje en daaraan schuifdeuren waar je een slaapkamer kan indenken en daar ligt hij opgebaard. Heel bijzonder heel mooi en hij ziet er zo jong uit, geen enkel rimpeltje. Het geeft het gevoel ik sta daar ik kijk er naar en ik kan het niet bevatten. In 12 weken van ziek worden , van geheel genezen tot geen genezing mogelijk en direct erna gestorven. Te snel om ook maar te bevatten, geen tijd om je op iets voor te bereiden en we hadden hem allemaal nog zo graag de tijd gegeven om de laatste periode in zijn leven wat te genieten maar ook dat is niet meer mogelijk geweest. Voor hem het beste want er stond hem geen prettige tijd te wachten maar voor nabestaanden een schok ook al weet je dat het beter is.
Een vriendin van Erna en Ruud kwam ook afscheid nemen, ze had veel voor mijn broer gedaan de afgelopen weken net zoals Els die alle medische zaken op zich had genomen en mijn zusje Erna die vlak bij hem woonde en hem verzorgde en er altijd voor hem was. Dat geeft me wel het gevoel dat ik bitter weinig heb kunnen doen.
Daarna ging Erna thuis cadeautjes onder de kerstboom leggen en ik dacht nog hu , ik had me dus totaal niet gerealiseerd dat het 2e kerstdag vandaag is en ze ging met haar kinderen en aanhang vandaag kerstvieren. En ik dus daar midden in , hartelijk ontvangen met veel liefde helemaal overdonderd. Ik kreeg zelfs cadeautjes waar ik heel blij mee ben. Eigenlijk zou Ruud vandaag bij en met hen kerst gevierd hebben en nu mag ik het. Ze hadden een cadeau die voor Ruud bestemd geweest is en ze aan mij gegeven hebben voor Jan en nog wat ander cadeaus die ze ook verdeeld hebben. Ik vertel nog niet wat Jan heeft gekregen want dan is het voor hem geen verrassing meer maar hij kan het goed gebruiken en het is gelijk een aandenken.
Mijn zusje heeft fantaschtisch gekookt en was heel lang in de keuken. We hebben genoten van allerlei bijzondere hapjes, dan het hoofdgerecht ook geweldig en ze had als toetje gefrituurd ijs gemaakt heel bijzonder en het zag er ook allemaal zo goed uit. Het smaakt ook nog eens dubbel zo lekker als je zelf niet gekookt hebt. Ik kan ook niet anders zeggen dan Erna en Manfred, Ramon en Debra, Mandy en Derk heel erg bedankt voor de fijne en gezellige avond die ik met jullie mocht doorbrengen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
<3
annemarieke.op.avontuur 2015-12-27 17:06:40
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
