Nog niet weg???
Nederland, Gouda
18 juli 2006
We krijgen steeds de vraag "nog niet weg?"
Maar ja Kirsten is nog niet bevallen en daar wachten we op.
We zitten nog steeds in het proces afscheid nemen. Vorige week bij Bep mijn stiefmoeder geweest. Dat is best moeilijk.
Jan heeft alvast afscheid bij de langlauf genomen ,ook al doet hij de maandagavond training nog.Maar het is vakantietijd en als de mensen terugkomen zijn wij echt weg.
Hij heeft een ontzettend mooi boek gekregen over sport en voeding, een oorkonde met foto en cadeaubon en een ingelijste foto van Jannick in actie met biatlon.
Geschenken om blij mee te zijn.
Jannicks site gaat echt de lucht in dus kijk in de loop van de week allemaal op www.jannick-biatlon.com
We zijn nog elke dag bezig met inpakken en dat valt met deze extreme warmte niet mee.
We hebben voor de liefhebber nog een treintafel n-spoor, kunnen we echt niet meenemen. Laat van je horen als je interesse hebt, het is zonde om bij de vuilnisbak te zetten.
De zonnebank zijn we al kwijt.
Ik hoop volgende week nog met mijn zusje Erna een dagje door te brengen dus we doen nog van alles.
En uiteraard is het wachten op ons nieuwe kleinkind een spannende bezigheid.
Waar langlaufen toe kan leiden
Zo, n 12 jaar geleden kwamen we in contact op een opendag met de langlaufvereniging. Dit allemaal omdat ons kind overactief is. Andere mensen lieten hun hond uit, wij Jannick.
Het was een begin van iets wat ons leven de afgelopen jaren kleur en glans gegeven heeft.
Jannick was direct verknocht aan het langlaufen en hij kon al zijn energie erin stoppen.
Ook wij gingen voor de bijl en werden lid en zelfs actief langlauflid.
We waren nog nooit op wintersport geweest maar ook dat volgde al snel, eerst ik met Jannick (Jan hield niet van kou en was er niet toe te bewegen om te gaan) .In Oostenrijk bleek dat Jannick een natuurtalent was in het langlaufen en op aanraden van de Oostenrijkse langlaufleraar zochten we in Nederland de mogelijkheid voor Jannick om er mee verder te komen. Dat werd rolskiën bij de Rottemeren. Jannick werd Nederlands kampioen Rolski en op onze vakantie naar Zwiesel behaalde hij allemaal podiumplaatsen bij het langlaufen.
Jan was ondertussen ook om en mee op wintersportvakantie. Dat vakantie moet je met een korreltje zout nemen want we waren meer een soort privé taxibedrijf om Jannick naar trainingen of naar wedstrijden te brengen. Jannick begon steeds meer te trainen en wij steeds meer vrijheid in te leveren. Jan zocht compensatie door te gaan hardlopen tijdens de trainingen en ik leerde ook rolskiën. Jan liep zo veel hard dat hij marathon ging lopen en ook maar en trainersdiploma haalde. Zo zijn heel veel jaren verstreken en zoals de meeste wel zullen weten woont, traint en gaat Jannick naar school in Oostenrijk. Dit bracht het afgelopen jaar veel problemen met zich mee, het internaat sluit buiten het seizoen de weekenden dus dan moest Jannick onderdak. Ondanks dat ze ons verzekerd hadden dat Jannick tot zijn 18e verplicht is om intern te zijn, wij na een gesprek begin april te horen kregen dat er niets zou wijzigen, kregen we toch eind april te horen dat er geen bed voor hem in het internaat is.
We hebben geprobeerd om er verandering te brengen, het is ten slotte vreemd dat ze wel nieuwe scholieren opnemen. Helaas pindakaas er viel niet over te praten.
Jannick is pas 15 en wij vinden hem te jong om alleen in een caravan te wonen, ook heeft hij nu al geen tijd buiten school en trainingen om iets te doen, dus praktisch was het ook geen optie. We bleven een weekje langer omdat Jannick ziek was geworden en dat was gelijk dan maar de gelegenheid om ons te oriënteren om te verhuizen en gelijk de eerste keer dat we op huizenjacht gingen vonden we ons huis waar we wilden wonen. Niet in Ramsau am Dachstein waar we graag komen maar ik denk een 20 km verderop in Pruggern. Jan kon aan het eind van die week ook nog naar cursus om nordic walking leraar te worden. Hij heeft 2 lange dagen cursus gehad die hij moest afsluiten met een praktijkexamen en een schriftelijk theorie examen. (hij weet nu ook wat hij moet doen om de helikopter te laten landen) .Hij is dus nu gediplomeerd nordic walkingleraar C .De eerste stap voor Jan om daar misschien ook iets te kunnen doen met sport. Zo kwam ons leven in de stroomversnelling.
Jannick kan dan thuis wonen en met de bus naar school. We verheugen ons op een herenigd gezinsleven met Jannick maar voelen ook verdriet bij wat we achter moeten laten, onze andere 6 kinderen met aanhang, onze kleinkinderen, vrienden en kennissen.
Wij willen iedereen bedanken die ons in de afgelopen jaren geholpen hebben, wij willen iedereen laten weten dat het geen afscheid is want uiteraard zijn we altijd blij met bezoek uit Nederland mits er wel pindakaas, hagelslag, kaas en andere lekkere dingen worden mee genomen.
Nicolette
We krijgen steeds de vraag "nog niet weg?"
Maar ja Kirsten is nog niet bevallen en daar wachten we op.
We zitten nog steeds in het proces afscheid nemen. Vorige week bij Bep mijn stiefmoeder geweest. Dat is best moeilijk.
Jan heeft alvast afscheid bij de langlauf genomen ,ook al doet hij de maandagavond training nog.Maar het is vakantietijd en als de mensen terugkomen zijn wij echt weg.
Hij heeft een ontzettend mooi boek gekregen over sport en voeding, een oorkonde met foto en cadeaubon en een ingelijste foto van Jannick in actie met biatlon.
Geschenken om blij mee te zijn.
Jannicks site gaat echt de lucht in dus kijk in de loop van de week allemaal op www.jannick-biatlon.com
We zijn nog elke dag bezig met inpakken en dat valt met deze extreme warmte niet mee.
We hebben voor de liefhebber nog een treintafel n-spoor, kunnen we echt niet meenemen. Laat van je horen als je interesse hebt, het is zonde om bij de vuilnisbak te zetten.
De zonnebank zijn we al kwijt.
Ik hoop volgende week nog met mijn zusje Erna een dagje door te brengen dus we doen nog van alles.
En uiteraard is het wachten op ons nieuwe kleinkind een spannende bezigheid.
Waar langlaufen toe kan leiden
Zo, n 12 jaar geleden kwamen we in contact op een opendag met de langlaufvereniging. Dit allemaal omdat ons kind overactief is. Andere mensen lieten hun hond uit, wij Jannick.
Het was een begin van iets wat ons leven de afgelopen jaren kleur en glans gegeven heeft.
Jannick was direct verknocht aan het langlaufen en hij kon al zijn energie erin stoppen.
Ook wij gingen voor de bijl en werden lid en zelfs actief langlauflid.
We waren nog nooit op wintersport geweest maar ook dat volgde al snel, eerst ik met Jannick (Jan hield niet van kou en was er niet toe te bewegen om te gaan) .In Oostenrijk bleek dat Jannick een natuurtalent was in het langlaufen en op aanraden van de Oostenrijkse langlaufleraar zochten we in Nederland de mogelijkheid voor Jannick om er mee verder te komen. Dat werd rolskiën bij de Rottemeren. Jannick werd Nederlands kampioen Rolski en op onze vakantie naar Zwiesel behaalde hij allemaal podiumplaatsen bij het langlaufen.
Jan was ondertussen ook om en mee op wintersportvakantie. Dat vakantie moet je met een korreltje zout nemen want we waren meer een soort privé taxibedrijf om Jannick naar trainingen of naar wedstrijden te brengen. Jannick begon steeds meer te trainen en wij steeds meer vrijheid in te leveren. Jan zocht compensatie door te gaan hardlopen tijdens de trainingen en ik leerde ook rolskiën. Jan liep zo veel hard dat hij marathon ging lopen en ook maar en trainersdiploma haalde. Zo zijn heel veel jaren verstreken en zoals de meeste wel zullen weten woont, traint en gaat Jannick naar school in Oostenrijk. Dit bracht het afgelopen jaar veel problemen met zich mee, het internaat sluit buiten het seizoen de weekenden dus dan moest Jannick onderdak. Ondanks dat ze ons verzekerd hadden dat Jannick tot zijn 18e verplicht is om intern te zijn, wij na een gesprek begin april te horen kregen dat er niets zou wijzigen, kregen we toch eind april te horen dat er geen bed voor hem in het internaat is.
We hebben geprobeerd om er verandering te brengen, het is ten slotte vreemd dat ze wel nieuwe scholieren opnemen. Helaas pindakaas er viel niet over te praten.
Jannick is pas 15 en wij vinden hem te jong om alleen in een caravan te wonen, ook heeft hij nu al geen tijd buiten school en trainingen om iets te doen, dus praktisch was het ook geen optie. We bleven een weekje langer omdat Jannick ziek was geworden en dat was gelijk dan maar de gelegenheid om ons te oriënteren om te verhuizen en gelijk de eerste keer dat we op huizenjacht gingen vonden we ons huis waar we wilden wonen. Niet in Ramsau am Dachstein waar we graag komen maar ik denk een 20 km verderop in Pruggern. Jan kon aan het eind van die week ook nog naar cursus om nordic walking leraar te worden. Hij heeft 2 lange dagen cursus gehad die hij moest afsluiten met een praktijkexamen en een schriftelijk theorie examen. (hij weet nu ook wat hij moet doen om de helikopter te laten landen) .Hij is dus nu gediplomeerd nordic walkingleraar C .De eerste stap voor Jan om daar misschien ook iets te kunnen doen met sport. Zo kwam ons leven in de stroomversnelling.
Jannick kan dan thuis wonen en met de bus naar school. We verheugen ons op een herenigd gezinsleven met Jannick maar voelen ook verdriet bij wat we achter moeten laten, onze andere 6 kinderen met aanhang, onze kleinkinderen, vrienden en kennissen.
Wij willen iedereen bedanken die ons in de afgelopen jaren geholpen hebben, wij willen iedereen laten weten dat het geen afscheid is want uiteraard zijn we altijd blij met bezoek uit Nederland mits er wel pindakaas, hagelslag, kaas en andere lekkere dingen worden mee genomen.
Nicolette
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 3 reacties bij dit reisverslag
22 juli 2006 16:16 | Door: Martin en Hilde Jan en Nicolette, per ongeluk ons uit de lijst verwijderd. Kan je ons weer toevoegen groetjes en succes
molenaar.ruesink 2016-05-30 16:33:20
27 juni 2006 15:55 | Door: Hilde Fijn dat alles zo goed is verlopen.
molenaar.ruesink 2016-05-30 16:35:26
12 juli 2006 21:10 | Door: maureen&ron wat een verrassing! jullie in oostenrijk. leuk onderkomen zeg. en wat een prachtig uitzicht. veel geluk en succes in oostenrijk.
molenaar.ruesink 2016-05-30 16:35:40
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
