Mijn vader en zijn werk (nostalgie)
Nederland, Leiden
Vanmorgen even voor 7 wakker, opgestaan katten eten en de oven aangezet. Dan de broodjes gebakken en de tafel gedekt. Tegen 8 kwam de familie en was alles klaar. Gezellig eten en ik geniet het meest van Sabrina als je die met rust laat zit ze lekker te peuzelen. Grote cornflakes bv van die nougat kussentjes kan ze zelf met een lepel eten. Ze krijgt een afgeknipt rietje erbij zodat ze ook de melk kan opdrinken. Ze geeft aan als ze nog wat wil en ze had zoveel gegeten dat ze haar favorite chocoladebroodje niet wilde. In. het weekend eten we wat uitgebreider en met zijn allen en vaak ook wat luxer.
Vanmiddag gaan Jan en ik beneden warm eten dan gaat Meli Rostbraten maken. Ik geloof dat de jongens ook komen eten.
Om 2 uur beneden gaan middageten. reuze gezellig want de vrienden/in Mark, Dominik en Jessie kwamen ook eten. Heerlijk gegeten Rostbraten mit Zwiebeln, Rotkraut en Bratkartoffeln. Na het eten aan de koffie en dan ging iedereen spelen ik was eerst met Theresa aan de Squla en de vrienden keken mee dan met Sabrina aan de Squla en ondertussen waren ze met spelcomputers bezig . Uiteindelijk toen wij om 5 naar boven gingen waren ze Uno aan het spelen aan tafel en Theresa doet ook mee. Het zijn geweldige vrienden en beide kinderen zijn ook dol op allen en ze nemen ook de tijd voor de kinderen. Wat een meerwaarde-
Buiten hoef je niet te zijn sneeuw sneeuw en kouddddddddddddddddd. Wat er momenteel valt daar ben je rondom kerst gelukkig mee en meer dan dat. Maar nu de lente is begonnen neeeeeeee-
Een stukje nostalgie. Mijn vader was Nicolaas Molenaar (Nico) geboren 14 september 1934. Hij was een man van 12 ambachten en 13 ongelukken tot dat hij op de ambulance kwam.
Ik weet dat hij als slager, bij een begrafenisondernemer , bij een grote bouwonderneming, taxichauffeur, buschauffeur en ik weet niet wat nog meer gedaan heeft.
Maar dan ging hij op de ambulance rijden wat hij heel graag deed. Later werd verplicht gesteld dat ze ook hun ambulanceverpleegkunde moesten behalen en dat heeft hij. Dat was voor hem heel moeilijk want ik denk dat hij dyslectisch was. Leren was niet zijn sterke punt maar hij heeft zijn diploma gehaald en heeft heel veel jaren op de ambulance gewerkt , ook later voor Transplant waar hij organen voor reed.
Hij heeft gereden en gewerkt tot hij psychisch niet meer klaar kwam. Een jonge collega reed zich met de ambulance vlak bij de garage waar ze uitrukten bij een verkeersongeval met de ambulance dood. Mijn moeder bleef dood aan een hartaanval en ondanks dat hij zo veel mensen had gereanimeerd kon hij mijn moeder niet in leven houden.
Hij heeft altijd voor andere mensen klaar gestaan ,vroeger woonden we in een echte volkswijk. Als iemand een ongelukje kreeg kwamen ze eerst bij ons aanbellen. Mijn vader had een grote houten kist met verbandspullen . Mijn moeder moest altijd haar theedoeken strijken voor het geval dat.
Hij hield van zwemmen en kreeg een ongeluk omdat iemand sprong op de plank terwijl hij met een sprong bezig was op de plank en kreeg daardoor de plank in zijn knieholte. Ik kan me herinneren wat een enorm litteken dat was en hoelang hij moest liggen .
Hij hield van motorrijden tot hij een ongeval met de motor kreeg omdat iemand zijn hond los liet en voor zijn motor liep. Een schedelbasis fractuur was het gevolg. De dame van de hond keek wel naar haar hondje om maar niet naar mijn vader. Het was een chow chow hond en mijn vader heeft zijn hele leven een hekel gehouden aan zulke honden.
Hij vond boxen leuk tot hij slaag kreeg van 2 boxende vrouwen en toen was het niet leuk meer.
Een man die wel altijd voor zijn gezin werkte en vaak ook veel te veel want toen hij een keer thuis kwam met een baard wisten we niet wie hij was.
Hij was heel erg lang bij de BB de bescherming bevolking met allerlei oefeningen en zo. Hij was niet in het leger.
Mijn naam Nicolette heb ik dus van mijn vader en hij ook van zijn vader. Ik vind het nu wel jammer dat ik geen van mijn kinderen de naam Nicolaas gegeven heb. Wel een Jannick van Jan en Nicolette/Nicolaas. Dus toch een beetje. Jannick had wel de naam Nikolas voor als hij een zoon zou krijgen. Maar hij kreeg een Theresa en Sabrina.
Al die fotos waren van mijn vader en ik heb ze gekregen nadat zijn tweede vrouw gestorven was van haar dochter. Ik was en ben er erg blij mee.
Ik weet nu ook waar het negatief in ons bloed vandaan komt. De A heb ik van mijn vader en dus de B van mijn moeder, ik was met grote waarschijnlijkheid negatief maar doordat ik na mijn geboorte bloed gewisseld ben is daar het pos. vandaan gekomen en de problemen met onverenigbaar bloed . Zo ver ik weet zijn al mijn kinderen pos. op Jannick na die neg. is Theresa is neg. en we denken Sabrina ook. En ze hebben allemaal de B van mij.
Vanmiddag gaan Jan en ik beneden warm eten dan gaat Meli Rostbraten maken. Ik geloof dat de jongens ook komen eten.
Om 2 uur beneden gaan middageten. reuze gezellig want de vrienden/in Mark, Dominik en Jessie kwamen ook eten. Heerlijk gegeten Rostbraten mit Zwiebeln, Rotkraut en Bratkartoffeln. Na het eten aan de koffie en dan ging iedereen spelen ik was eerst met Theresa aan de Squla en de vrienden keken mee dan met Sabrina aan de Squla en ondertussen waren ze met spelcomputers bezig . Uiteindelijk toen wij om 5 naar boven gingen waren ze Uno aan het spelen aan tafel en Theresa doet ook mee. Het zijn geweldige vrienden en beide kinderen zijn ook dol op allen en ze nemen ook de tijd voor de kinderen. Wat een meerwaarde-
Buiten hoef je niet te zijn sneeuw sneeuw en kouddddddddddddddddd. Wat er momenteel valt daar ben je rondom kerst gelukkig mee en meer dan dat. Maar nu de lente is begonnen neeeeeeee-
Een stukje nostalgie. Mijn vader was Nicolaas Molenaar (Nico) geboren 14 september 1934. Hij was een man van 12 ambachten en 13 ongelukken tot dat hij op de ambulance kwam.
Ik weet dat hij als slager, bij een begrafenisondernemer , bij een grote bouwonderneming, taxichauffeur, buschauffeur en ik weet niet wat nog meer gedaan heeft.
Maar dan ging hij op de ambulance rijden wat hij heel graag deed. Later werd verplicht gesteld dat ze ook hun ambulanceverpleegkunde moesten behalen en dat heeft hij. Dat was voor hem heel moeilijk want ik denk dat hij dyslectisch was. Leren was niet zijn sterke punt maar hij heeft zijn diploma gehaald en heeft heel veel jaren op de ambulance gewerkt , ook later voor Transplant waar hij organen voor reed.
Hij heeft gereden en gewerkt tot hij psychisch niet meer klaar kwam. Een jonge collega reed zich met de ambulance vlak bij de garage waar ze uitrukten bij een verkeersongeval met de ambulance dood. Mijn moeder bleef dood aan een hartaanval en ondanks dat hij zo veel mensen had gereanimeerd kon hij mijn moeder niet in leven houden.
Hij heeft altijd voor andere mensen klaar gestaan ,vroeger woonden we in een echte volkswijk. Als iemand een ongelukje kreeg kwamen ze eerst bij ons aanbellen. Mijn vader had een grote houten kist met verbandspullen . Mijn moeder moest altijd haar theedoeken strijken voor het geval dat.
Hij hield van zwemmen en kreeg een ongeluk omdat iemand sprong op de plank terwijl hij met een sprong bezig was op de plank en kreeg daardoor de plank in zijn knieholte. Ik kan me herinneren wat een enorm litteken dat was en hoelang hij moest liggen .
Hij hield van motorrijden tot hij een ongeval met de motor kreeg omdat iemand zijn hond los liet en voor zijn motor liep. Een schedelbasis fractuur was het gevolg. De dame van de hond keek wel naar haar hondje om maar niet naar mijn vader. Het was een chow chow hond en mijn vader heeft zijn hele leven een hekel gehouden aan zulke honden.
Hij vond boxen leuk tot hij slaag kreeg van 2 boxende vrouwen en toen was het niet leuk meer.
Een man die wel altijd voor zijn gezin werkte en vaak ook veel te veel want toen hij een keer thuis kwam met een baard wisten we niet wie hij was.
Hij was heel erg lang bij de BB de bescherming bevolking met allerlei oefeningen en zo. Hij was niet in het leger.
Mijn naam Nicolette heb ik dus van mijn vader en hij ook van zijn vader. Ik vind het nu wel jammer dat ik geen van mijn kinderen de naam Nicolaas gegeven heb. Wel een Jannick van Jan en Nicolette/Nicolaas. Dus toch een beetje. Jannick had wel de naam Nikolas voor als hij een zoon zou krijgen. Maar hij kreeg een Theresa en Sabrina.
Al die fotos waren van mijn vader en ik heb ze gekregen nadat zijn tweede vrouw gestorven was van haar dochter. Ik was en ben er erg blij mee.
Ik weet nu ook waar het negatief in ons bloed vandaan komt. De A heb ik van mijn vader en dus de B van mijn moeder, ik was met grote waarschijnlijkheid negatief maar doordat ik na mijn geboorte bloed gewisseld ben is daar het pos. vandaan gekomen en de problemen met onverenigbaar bloed . Zo ver ik weet zijn al mijn kinderen pos. op Jannick na die neg. is Theresa is neg. en we denken Sabrina ook. En ze hebben allemaal de B van mij.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Wat leuk om die foto’s te zien. 😀
Anja 2021-03-21 17:23:41
Leuk die oude foto’s heb er hier ook een aantal. Een hoop uit je verhaal herken ik niet w.s omdat ik de jongste ben😀wel aardig van dochter van Bep dat ze dat heeft terug gegeven voor Manfred jammer dat ze dat met zijn gouden ring niet hebben gedaan😢
Erna 2021-03-21 20:37:07
gaaf zeg die foto's sommige ken ik wel.maar ook zeker die ik niet ken. weet nog dat zij de 1e ambulance hadden waar een bed in kon. in een van die ambulances heb ik ook nog gelegen. een keer na zwembad de vliet en 1x toen we verhuisde en im met allebei mijn benen in het gips zat
els molenaar 2021-03-21 21:20:00
Wat leuk die oude foto's!
Annemarieke 2021-03-22 22:18:35
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
