Een drukke dag gehad
Oostenrijk, Schladming
Donnerstag 1.FebruarWe waren beide mooi op tijd wakker en Sabrina had ook een goede bui dus het was gezellig in bed . Ik had Sesamstaat aangezet en daar krijgt ze langzaam aan belangstelling voor. Bij een kat zegt ze grrrrrrrrr maar ondertussen doet ze dat bij elk dier dat ze voorbij ziet komen . Autos zijn nu favoriet dus je hoort de hele tijd broem geluiden en dan moet ik toet toet roepen.
Ze werd opgehaald en vandaag geen koffie drinken want Barbara komt bij Ingrid ontbijten. Dus wij in alle ruhe ontbijten en douchen aankleden enz. Dan even krantje lezen bij een bak koffie en ondertussen het ontkalkprogramma van mijn koffie automaat doorvoeren. Dan heb je ook het gevoel dat je tijdens het krantje lezen iets nuttig doet. (hoe kan je je zelf voor de gek houden)
Zodadelijk begint Jan aan zijn vaste programma van stofzuigen en kattenbak en ga ik ondertussen het eten bij elkaar snorren en koken. Dan kunnen we na het middageten Jan zijn rondje lopen. Het weer is nog steeds subliem zonnig en droog maar wel in ieder geval in de morgen veel koeler met net boven het vriespunt. Dat is wel fijn want vanmiddag moet ik naar de neuroloog in Schladming, kan ik gelijk papieren van Jan bij het ziekenhuis afgeven , naar het postkantoor mijn stempapieren afgeven, en nog een aantal boodschapjes doen en dan heb ik met Jannick afgesproken dat als hij uit zijn werk komt mij ophaalt en dan samen naar huis. Dan heb ik wat meer tijd om boodschappen te doen anders moet ik weer op tijd zijn voor de bus. Dan heb ik in de wintertijd het geluk dat er ook skibussen rijden die ik kan nemen. Jan kan mooi gaan slapen als ik weg ga en dan kan hij zo lang blijven liggen als hij wil. Of wat tv in bed kijken. Dan kunnen we na thuiskomst samen eten en om half 7 heb ik een afspraak met Resi. Ik laat kleine as mini urnen maken , ze hebben al een erg mooi voorbeeld ontworpen en vanavond spreken we erover . Ik moet zeggen dat ik nooit over zo iets had na gedacht tot ik zo het aandenken van mijn broer kreeg. Het is eigenlijk een mooi iets en een goed gevoel. Ik denk dat het voor iedereen zeer persoonlijk is wat hij wel of niet wil en of je zoiets in huis wil hebben. Maar als je as uitstrooid is er niets meer en zo behoud je een klein iets bij je.
Ria het is belangrijk dat Jan een vast levensritme heeft en structuur en ik laat hem niets doen wat hij in de Reha niet moet doen want daar had hij eigenijk al heen gemoeten maar er was nog geen plaats .Automatiseren kan je alleen door het steeds opnieuw te doen. Daar moet je de hele dag van de ene therapeut naar de ander. Alleen door een normaal leven op te pakken kan hij het weer redden anders komt hij in een verpleeghuis. Aangezien hij geen lichamelijke beperkingen heeft moet hij ook zijn lichaam gebruiken , beweging is goed . Met stilzitten kan hij ook een nieuwe slagaanval niet voorkomen. Hij heeft genoten van het buiten zijn en ik ben met hem mee gegaan. Ik vind het niet erg aardig wat je me schreef en als je denkt dat je het beter kan wat let je om je broer te komen verzorgen?
Als je denkt dat ik niet weet wat ik doe ik heb zelf in 2004 alles van de grond af aan moeten leren en een jaar Reha kliniek en ik was nog een beetje verder weg dan Jan want ik kon niet goed meer lopen, kon echt niets meer zelf, had geen enkele herinnering, kon niet schrijven of lezen en ga maar door. Ik heb veel mensen gezien ook jongere die de wil en de kracht niet hadden opnieuw te beginnen en dan kom je ook nergens meer in je leven hoe jong of oud je ook bent. Jan kan leren, Jan wil leren, Jan wil weer op de been komen en er is niemand die zegt dat hij dat niet mag. En ja ze beginnen vanaf dag 1 met revalideren ook bij Jan. We hopen zo het einde uit te stellen.
Hij kan ook alleen dan geopereerd worden als hij weer in een goed conditie is wat zijn levenskansen zeer vergroot. Dus hoe sneller op de been en conditioneel goed des te eerder kan hij misschien een operatie krijgen.
De dag liep toch iets anders dan gepland Jan wilde in de morgen gaan wandelen wat achteraf een goed plan was. Het was niet warm maar wel heel zonnig en genieten buiten. Met het middageten was het helemaal dichtgetrokken en een echte sneeuwlucht maar ik dacht komt einde van de dag. Ik moest na het middageten met de bus naar Schladming en toen regende het al. Omdat we al gewandeld hadden een bus eerder genomen en maar goed ook want ik heb nog niet alles gedaan wat ik wilde gaan doen. Wat dingen gedaan en ik kwam bij de neuroloog en zag dat het begon te sneeuwen en met een half uurtje sneeuwde het enorm hard. Meestal duurt het niet zo lang bij de neuroloog maar nu zat het al vol en ik werd pas ruim een uur na mijn afspraak geroepen. Ondertussen sneeuwde het helemaal dicht. Normaal bij dit weer heb ik mijn harige Harrie op mijn hoofd maar nu had ik alleen een mutsje. Dus ik liep naar het ziekenhuis en daar aangekomen leek ik wel een sneeuwpop. De papieren van Jan afgegeven en dan op weg naar de Hofer en dat was tegen de wind in niet prettig met al die sneeuw. Tja het is nog winter en we hebben eindelijk weer eens een echte winter. Ik was bijna klaar bij de Hofer toen Jannick belde dat hij klaar was en hij me daar kwam ophalen. Samen naar huis en ook onderweg was het sneeuw en sneeuw en sneeuw. Je zag overal al dat er met man en macht gewerkt werd om het berijdbaar te houden.
Om half 7 kwamen Resi en Andi , heel gezellig en erg lieve jonge mensen die ik beide graag mag. Buiten hun normale werk om hebben ze samen Resi und Andi s Bastelecke. Ze wonen helemaal boven op de berg in Hofmanning en wij zouden niet graag nu naar boven rijden maar Andi zei ik weet niet beter ik heb er mijn hele leven gewoond en met een aangepaste auto gaat het prima (4x4) We waren al 2x bij hen boven maar toen was er nog geen sneeuw maar was er wel pas een Murabgang op de weg naar hen geweest. Ze wonen geweldig mooi en kijken over het Ennstal uit. Ze maken erg mooie dingen en de wandspreuk die ik aan Jannick had gegeven heb ik ook door hen laten maken. Ze hadden wat voorbeelden meegenomen en het eerste ontwerp wat ik heb gezien dat is het gebleven en ook Jan vindt het erg mooi. Zirbenholz van bomen uit Bad Aussee , Zirben groeien in de bergen en meestal boven de 1700m . Het hout ruikt ook heel bijzonder .
Ik heb een klein houten eitje van hen gekregen en het ruikt zo lekker . Ja dat is het voor ons beiden.
Tot groot plezier van Jan en mij belde Rob die weer in het land is . Hij had het niet meebekomen van Jan en schrok wel . Maar hij komt gezellig zoals altijd zondag eten en borrelen.
Ze werd opgehaald en vandaag geen koffie drinken want Barbara komt bij Ingrid ontbijten. Dus wij in alle ruhe ontbijten en douchen aankleden enz. Dan even krantje lezen bij een bak koffie en ondertussen het ontkalkprogramma van mijn koffie automaat doorvoeren. Dan heb je ook het gevoel dat je tijdens het krantje lezen iets nuttig doet. (hoe kan je je zelf voor de gek houden)
Zodadelijk begint Jan aan zijn vaste programma van stofzuigen en kattenbak en ga ik ondertussen het eten bij elkaar snorren en koken. Dan kunnen we na het middageten Jan zijn rondje lopen. Het weer is nog steeds subliem zonnig en droog maar wel in ieder geval in de morgen veel koeler met net boven het vriespunt. Dat is wel fijn want vanmiddag moet ik naar de neuroloog in Schladming, kan ik gelijk papieren van Jan bij het ziekenhuis afgeven , naar het postkantoor mijn stempapieren afgeven, en nog een aantal boodschapjes doen en dan heb ik met Jannick afgesproken dat als hij uit zijn werk komt mij ophaalt en dan samen naar huis. Dan heb ik wat meer tijd om boodschappen te doen anders moet ik weer op tijd zijn voor de bus. Dan heb ik in de wintertijd het geluk dat er ook skibussen rijden die ik kan nemen. Jan kan mooi gaan slapen als ik weg ga en dan kan hij zo lang blijven liggen als hij wil. Of wat tv in bed kijken. Dan kunnen we na thuiskomst samen eten en om half 7 heb ik een afspraak met Resi. Ik laat kleine as mini urnen maken , ze hebben al een erg mooi voorbeeld ontworpen en vanavond spreken we erover . Ik moet zeggen dat ik nooit over zo iets had na gedacht tot ik zo het aandenken van mijn broer kreeg. Het is eigenlijk een mooi iets en een goed gevoel. Ik denk dat het voor iedereen zeer persoonlijk is wat hij wel of niet wil en of je zoiets in huis wil hebben. Maar als je as uitstrooid is er niets meer en zo behoud je een klein iets bij je.
Ria het is belangrijk dat Jan een vast levensritme heeft en structuur en ik laat hem niets doen wat hij in de Reha niet moet doen want daar had hij eigenijk al heen gemoeten maar er was nog geen plaats .Automatiseren kan je alleen door het steeds opnieuw te doen. Daar moet je de hele dag van de ene therapeut naar de ander. Alleen door een normaal leven op te pakken kan hij het weer redden anders komt hij in een verpleeghuis. Aangezien hij geen lichamelijke beperkingen heeft moet hij ook zijn lichaam gebruiken , beweging is goed . Met stilzitten kan hij ook een nieuwe slagaanval niet voorkomen. Hij heeft genoten van het buiten zijn en ik ben met hem mee gegaan. Ik vind het niet erg aardig wat je me schreef en als je denkt dat je het beter kan wat let je om je broer te komen verzorgen?
Als je denkt dat ik niet weet wat ik doe ik heb zelf in 2004 alles van de grond af aan moeten leren en een jaar Reha kliniek en ik was nog een beetje verder weg dan Jan want ik kon niet goed meer lopen, kon echt niets meer zelf, had geen enkele herinnering, kon niet schrijven of lezen en ga maar door. Ik heb veel mensen gezien ook jongere die de wil en de kracht niet hadden opnieuw te beginnen en dan kom je ook nergens meer in je leven hoe jong of oud je ook bent. Jan kan leren, Jan wil leren, Jan wil weer op de been komen en er is niemand die zegt dat hij dat niet mag. En ja ze beginnen vanaf dag 1 met revalideren ook bij Jan. We hopen zo het einde uit te stellen.
Hij kan ook alleen dan geopereerd worden als hij weer in een goed conditie is wat zijn levenskansen zeer vergroot. Dus hoe sneller op de been en conditioneel goed des te eerder kan hij misschien een operatie krijgen.
De dag liep toch iets anders dan gepland Jan wilde in de morgen gaan wandelen wat achteraf een goed plan was. Het was niet warm maar wel heel zonnig en genieten buiten. Met het middageten was het helemaal dichtgetrokken en een echte sneeuwlucht maar ik dacht komt einde van de dag. Ik moest na het middageten met de bus naar Schladming en toen regende het al. Omdat we al gewandeld hadden een bus eerder genomen en maar goed ook want ik heb nog niet alles gedaan wat ik wilde gaan doen. Wat dingen gedaan en ik kwam bij de neuroloog en zag dat het begon te sneeuwen en met een half uurtje sneeuwde het enorm hard. Meestal duurt het niet zo lang bij de neuroloog maar nu zat het al vol en ik werd pas ruim een uur na mijn afspraak geroepen. Ondertussen sneeuwde het helemaal dicht. Normaal bij dit weer heb ik mijn harige Harrie op mijn hoofd maar nu had ik alleen een mutsje. Dus ik liep naar het ziekenhuis en daar aangekomen leek ik wel een sneeuwpop. De papieren van Jan afgegeven en dan op weg naar de Hofer en dat was tegen de wind in niet prettig met al die sneeuw. Tja het is nog winter en we hebben eindelijk weer eens een echte winter. Ik was bijna klaar bij de Hofer toen Jannick belde dat hij klaar was en hij me daar kwam ophalen. Samen naar huis en ook onderweg was het sneeuw en sneeuw en sneeuw. Je zag overal al dat er met man en macht gewerkt werd om het berijdbaar te houden.
Om half 7 kwamen Resi en Andi , heel gezellig en erg lieve jonge mensen die ik beide graag mag. Buiten hun normale werk om hebben ze samen Resi und Andi s Bastelecke. Ze wonen helemaal boven op de berg in Hofmanning en wij zouden niet graag nu naar boven rijden maar Andi zei ik weet niet beter ik heb er mijn hele leven gewoond en met een aangepaste auto gaat het prima (4x4) We waren al 2x bij hen boven maar toen was er nog geen sneeuw maar was er wel pas een Murabgang op de weg naar hen geweest. Ze wonen geweldig mooi en kijken over het Ennstal uit. Ze maken erg mooie dingen en de wandspreuk die ik aan Jannick had gegeven heb ik ook door hen laten maken. Ze hadden wat voorbeelden meegenomen en het eerste ontwerp wat ik heb gezien dat is het gebleven en ook Jan vindt het erg mooi. Zirbenholz van bomen uit Bad Aussee , Zirben groeien in de bergen en meestal boven de 1700m . Het hout ruikt ook heel bijzonder .
Ik heb een klein houten eitje van hen gekregen en het ruikt zo lekker . Ja dat is het voor ons beiden.
Tot groot plezier van Jan en mij belde Rob die weer in het land is . Hij had het niet meebekomen van Jan en schrok wel . Maar hij komt gezellig zoals altijd zondag eten en borrelen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
