Zeer onrustig geslapen en dan in de vroege morgen in slaap vallen dus een schrik van de wekker. Alles verliep voorspoedig , theresa was keurig op tijd was het niet dat Opa en Oma niet op de klok keken dus uiteindelijk snel snel maar te laat voor Leni dus Opa is meegelopen en vlakbij school trof ze toch nog Leni .
Ondertussen is de operatie begonnen van Sabrina. We kunnen alleen maar afwachten.
Dit keer op tijd om Theresa op te vangen aan de weg. Dan middageten met elkaar. Heel even Jannick gesproken maar nog geen nieuws.
Later dat het zeker minimaal 6 uur gaat duren en het is nu kwart voor 2 en nog geen nieuws.
Wachten is verschrikkelijk.
De post komt altijd laat en vandaag vroeg dus Diane we kregen de kaarten dus op tijd. Ik heb het aan Jannick doorgegeven.
Theresa is ondertussen met haar lego friends aan het spelen in de slaapkamer en ze heeft dan de tv aanstaan. Ze had na het middageten braaf haar huiswerk gemaakt.
regende het vanmorgen en dan af en toe sneeuw nu is het hoofdzakelijk over gegaan naar sneeuw. De Planai gaat vrijdag met de eerste liften open.
Eindelijk om kwart over 2 bericht dat Sabrina uit de op is gekomen. Dat deel is achter de rug.
Eind van de middag met Jannick gesproken. Sabrina is goed uit de OP gekomen. Ze weten nog niet of ze aanvalvrij is maar de vorige keer had ze gelijk op de IC al aanvallen en nu was Jannick daar langer dan een uur en ze had in die tijd geen aanvallen. Ze weten dat ze lacht met 2 mondhoeken en allebei haar ogen tegelijk open gaan. Dat is goed. Wat te verwachten was en dat ook zo is dat ze haar linker hand en voet niet meer kan gebruiken. Dat deel van de hersens is ook weg. Ze verwachten dat ze met therapien het toch kan leren door een ander deel van de hersens te gebruiken en ze verwachten ook dat ze zou kunnen leren om te spreken. Morgen heeft ze dan weer een MRI en nog wat onderzoeken. De eerste indrukken zijn hoopvol. Ze is nu uiteraard nog vol onder de pijnstillers en slaapmiddelen. Het is nu dus afwachten en hoopvol zijn. Ik dank God op mijn blote knieen dat we zo ver zijn gekomen.
Geschreven door Molenaar.ruesink