Jan in ziekenhuis
Oostenrijk, Gröbming
Vanmorgen werd ik wakker na een onrustige nacht. Jan moest steeds eruit om te plassen tenminste dat zei hij maar dat was echt elke 5 minuten.
Omdat hij mij steeds wakker maakte ging hij naar de huiskamer. Dat zei hij maar het was gewoon te veel moeite voor hem in het donker steeds de badkamer te moeten vinden. Het eerste wat ik deed naar hem kijken en hij zag er niet uit en ik dus 1450 gebeld. Het is weekend en geen arts maar ik had snel verbinding en kon ook goed uitleggen wat er aan de hand was dus de dame zei me nadat ik had gezegd ik denk niet zo maar een blaasontsteking maar ik dacht meer dan dat. Dus ze zei me is het goed als ik een arts laat bellen dan word je zo terug gebeld.
Voordat dat de arts terug belde ging het al helemaal mis. Jan was in de badkamer want hij wilde zich wassen en hij staat bij de wasbak kon nog net zijn manlijkheid erin leggen en daar kwam de eerste bloedgolf en dan weer een en weer een. Dus naar beneden gerend en om hulp geroepen. Ik dacht dat Jannick en Meli in de slaapkamer waren maar ik trof Meli die al naar boven vloog en riep Jannick is in de huiskamer. Ik heb hele Sabrina niet gezien in mijn paniek. Dus Jannick ook naar boven waar Jan nog steeds bloedend stond. Jannick de ambulance gebeld en tegelijkertijd belde de arts en Jan zei al dat het een noodgeval was geworden dus dan was dat afgehandeld. Het was Carmen op de ambulance met nog iemand. Ze besloten toch niet naar Salzburg te rijden zoals de bedoeling was maar voor noodverzorging naar Schladming. Met blauwlicht en toeters en bellen. Daar is hij noodverzorgd en ze zeiden ook gelijk dat kunnen we hier niet hij moet naar Salzburg. Ze hadden ondertussen ook al met Jannick gebeld om te vragen of hij dat ook ok vond. Hij zei dat is jullie beslissing. Het probleem de hele A10 naar Salzburg stond vast. Vandaar ook de noodverzorging want het risico was te groot dat we te lang er over zouden doen en ze vonden Jan te slecht er aan toe.
Dan moesten we toch naar Salzburg en in Schladming vonden ze dat ze normaal konden rijden ook al zei Berni alles staat vast. Dus geen toeters en bellen. Berni koos ervoor om al geloof ik bij Radstadt eraf te gaan en dan uiteindelijk helemaal binnendoor over alle kleine dorpjes naar Salzburg. Het vakantieverkeer mag zo niet rijden maar de ambulance wel en dan eregens voor Salzburg weer de A10 op en dat was een zeer lange rit. In Salzburg was er voor ons ook een noodgeval op de urologie gekomen dus we moesten wachten. De aanwezige artsen konden proberen wat ze konden maar kwamen niet in de blaas. Ik kon meekijken met de camera en kon zien dat hij enorm veel bloedproppen had die ze probeerden te verwijderen. Het was voor Jan zeer lang lijden en vervelende dingen. Ik heb zelfs nog geassisteerd. Omdat de assistente het open moest houden met een metalen draad en de arts steriel was kon ze bepaalde dingen die ze nodig had niet pakken. Dus met instructies wat ik uit de laden moest halen en dan open maken en haar het eruit laten nemen. Ik voelde me best trots. Dan hebben ze een arts van huis laten komen om een catheter in de buikwand te zetten. Van die moest ik weg. Had mij niet uitgemaakt heb er geen moeite mee. Hij dus wel. Dat was ook niet prettig maar omdat onmiddelijk de druk afnam was het wel een verlichting voor hem. Ze hebben gelijk gespoeld en er stonden echt al 2 emmers vol van de spoelingen. Voordat ze de arts belden zeiden ze tegen de redding dat ze weg konden gaan want Jan mocht niet terug naar Schladming. Hij mag weg als de spoeling zonder bloed is. Dat kan morgen zijn maar ook langer duren. Hij heeft vochtinfusen omdat hij niet drinkt en hij heeft antibiotica infusen. Hij had ondertussen wat gegeten. Jan heeft de keus tussen een operatie met risicos of een levenslange buikcatheter. Jan wil die catheter niet en wil de operatie . Omdat het met de catheter niet direct noodzakelijk is moet hij dan een afspraak maken voor een operatie. Ik kan wel begrijpen dat hij die catheter niet levenslang verder wil. Niet iets wat je even weg stopt en hij ziet vooral tegen de zomer op . Ze gaan er in Salzburg vanuit dat de reden van de bloedingen een ontsteking is maar de ontstekingswaarden zijn zo laag dat ik mij afvraag of dat werkelijk het probleem is. De tijd zal het leren. Zij zeggen dat door de bloedverdunners dat zo hevig is geworden. Jan bleef volhouden dat hij geen bloed in zijn urine voor de bloedingen had . Dat hij nergens last van had tot vannacht.
Eind van de middag kwam Jannick mij ophalen want ook hij had te maken met de enorme drukte en blockabfertigung. Dan met hem terug en ja je snapt het al weer een uur extra door de blockabfertigung. 2 1/2 uur.
Ik ben met Jannick in Haus langs de McD gegaan. Ik had tot vanmiddag drie uur sinds gisteravond niet gegeten. Ik ben voor het ontbijt halsoverde kop vertrokken mijn eigen medicijnen vergeten wel een 1 1/2 liter fles water in mijn tas gestopt. In het ziekenhuis zeiden ze je kan buiten het terrein bij Anker broodjes eten maar helaas zaterdag gesloten zoals hier ook in het ziekenhuis. Daar tegenover is de Brauwerei en iemand zei me daar kan je ook eten dus daar heen gegaan. Ik was daar nog nooit binnen maar enorme zalen helemaal gevuld met tafels en alles nokvol. In de gangen kon je bij stands drank kopen en bij andere eten. Maar het meeste is mij te vet haxen en grote dikke stukken spek dus maar een broodje met een worstje. Maar js ik wilde ook even zitten en ik zag een tafel met een ouder echtpaar en ik vroeg hen of er een plek aan tafel vrij was. Ze vroegen ben je alleen en ik ja o dan kan het we hebben een plek vrij onze vrienden moeten nog komen. Die kwamen en ik heb heel gezellig bij die mensen gegeten. Dan terug naar Jan en ik had Jannick al gebeld, Jan kreeg zijn avondeten al maar had pas net middageten . De man die het eten verzorgde een grote pias. Hij noemde op wat er was van patienten die weg waren en ik hoorde iets met leberkas dus ik riep ja die . Ik heb hem zijn soep laten opeten en hem gezegd bewaar de leverkaas voor later. Dan kwam de man terug met een bakje met een stuk kokoscake en vroeg of ik er koffie bij wilde en ja heel graag. Dat was mijn eerste kop koffie van die dag. Dan zegt hij tegen Jan als je weer buiten staat dan krijg ik wel een paar biertjes van je. Die hield echt de lach bij alle mensen op het gezicht.
Ik vond dat we in het LKH Salzburg zeer vriendelijk werden geholpen ondanks veel improviseren omdat het weekend was en de ene noodval na de ander voor hen binnen kwam. Er was al personeel van andere afdelingen gekomen. In Gröbming aangekomen hebben we bij de school gewacht op de bus met Theresa . Duurde niet heel lang , we wisten dat ze er al bijna waren. Jannick had voor de McD met haar gebeld en toen waren ze bij Trieben. Ik geloof dat de workshop in Kainsdorf was.
Thuis nog even Sabrina geknuffeld die net met Meli uit de douche kwam. Jannick had nadat wij weg waren de katten verzorgd en de badkamer al schoongemaakt.
Dan ga ik het bed van Jan inspecteren waren er flinke bloedvlekken in de lakens en hij had er niet geslapen dus ook al zegt hij dat hij voorheen geen bloedverlies had had hij het dus wel gehad. Dus het bedafgehaald ook het waterdichte onderlaken want het was overal. Gelijk een was aangezet met handdoeken want ik had een berg badlakens die vol bloed waren. Verder had hij in zijn stoel gezeten en hij had alles laten lopen dus een stoelkussen met ossegalzeep besproeid en morgen onder de douche schoonmaken. De gewone kussentjes op de stoel waren ook doorweekt. En dan in de nacht niets zeggen want dan had ik al uren eerder hulp ingeroepen. Maar bij hem is het altijd niet zo erg en hij heeft nooit wat. Het feit dat hij vanmorgen zei ik heb erg pijn doet bij ons alle alarmklokken gaan. Want dan is het echt heel erg.
Jannick zei ik dacht toen je binnenstormde oh nou is het gebeurd en is hij dood. Maar nee hij is er nog maar vraag niet hoe. Ik had de laatste weken al een paar keer gevraagd of het hem goed ging. Ik kon mijn vinger er niet opleggen maar mijn gevoel zei me dat hij niet in orde was. Maar ja ik kan hem moeilijk naar een arts slepen en zeggen ik denk dat er iets niet goed is. Maar hij at niet goed en wilde in de avond ook niets eten of drinken.
Maar iedereen die Jan kent weet wel wat ik bedoel als ik zeg het gaat hem altijd goed en hij heeft nergens last van.
Ik luister nu naar de Helene Fischer Show en ga zo maar even een potje janken.
Omdat hij mij steeds wakker maakte ging hij naar de huiskamer. Dat zei hij maar het was gewoon te veel moeite voor hem in het donker steeds de badkamer te moeten vinden. Het eerste wat ik deed naar hem kijken en hij zag er niet uit en ik dus 1450 gebeld. Het is weekend en geen arts maar ik had snel verbinding en kon ook goed uitleggen wat er aan de hand was dus de dame zei me nadat ik had gezegd ik denk niet zo maar een blaasontsteking maar ik dacht meer dan dat. Dus ze zei me is het goed als ik een arts laat bellen dan word je zo terug gebeld.
Voordat dat de arts terug belde ging het al helemaal mis. Jan was in de badkamer want hij wilde zich wassen en hij staat bij de wasbak kon nog net zijn manlijkheid erin leggen en daar kwam de eerste bloedgolf en dan weer een en weer een. Dus naar beneden gerend en om hulp geroepen. Ik dacht dat Jannick en Meli in de slaapkamer waren maar ik trof Meli die al naar boven vloog en riep Jannick is in de huiskamer. Ik heb hele Sabrina niet gezien in mijn paniek. Dus Jannick ook naar boven waar Jan nog steeds bloedend stond. Jannick de ambulance gebeld en tegelijkertijd belde de arts en Jan zei al dat het een noodgeval was geworden dus dan was dat afgehandeld. Het was Carmen op de ambulance met nog iemand. Ze besloten toch niet naar Salzburg te rijden zoals de bedoeling was maar voor noodverzorging naar Schladming. Met blauwlicht en toeters en bellen. Daar is hij noodverzorgd en ze zeiden ook gelijk dat kunnen we hier niet hij moet naar Salzburg. Ze hadden ondertussen ook al met Jannick gebeld om te vragen of hij dat ook ok vond. Hij zei dat is jullie beslissing. Het probleem de hele A10 naar Salzburg stond vast. Vandaar ook de noodverzorging want het risico was te groot dat we te lang er over zouden doen en ze vonden Jan te slecht er aan toe.
Dan moesten we toch naar Salzburg en in Schladming vonden ze dat ze normaal konden rijden ook al zei Berni alles staat vast. Dus geen toeters en bellen. Berni koos ervoor om al geloof ik bij Radstadt eraf te gaan en dan uiteindelijk helemaal binnendoor over alle kleine dorpjes naar Salzburg. Het vakantieverkeer mag zo niet rijden maar de ambulance wel en dan eregens voor Salzburg weer de A10 op en dat was een zeer lange rit. In Salzburg was er voor ons ook een noodgeval op de urologie gekomen dus we moesten wachten. De aanwezige artsen konden proberen wat ze konden maar kwamen niet in de blaas. Ik kon meekijken met de camera en kon zien dat hij enorm veel bloedproppen had die ze probeerden te verwijderen. Het was voor Jan zeer lang lijden en vervelende dingen. Ik heb zelfs nog geassisteerd. Omdat de assistente het open moest houden met een metalen draad en de arts steriel was kon ze bepaalde dingen die ze nodig had niet pakken. Dus met instructies wat ik uit de laden moest halen en dan open maken en haar het eruit laten nemen. Ik voelde me best trots. Dan hebben ze een arts van huis laten komen om een catheter in de buikwand te zetten. Van die moest ik weg. Had mij niet uitgemaakt heb er geen moeite mee. Hij dus wel. Dat was ook niet prettig maar omdat onmiddelijk de druk afnam was het wel een verlichting voor hem. Ze hebben gelijk gespoeld en er stonden echt al 2 emmers vol van de spoelingen. Voordat ze de arts belden zeiden ze tegen de redding dat ze weg konden gaan want Jan mocht niet terug naar Schladming. Hij mag weg als de spoeling zonder bloed is. Dat kan morgen zijn maar ook langer duren. Hij heeft vochtinfusen omdat hij niet drinkt en hij heeft antibiotica infusen. Hij had ondertussen wat gegeten. Jan heeft de keus tussen een operatie met risicos of een levenslange buikcatheter. Jan wil die catheter niet en wil de operatie . Omdat het met de catheter niet direct noodzakelijk is moet hij dan een afspraak maken voor een operatie. Ik kan wel begrijpen dat hij die catheter niet levenslang verder wil. Niet iets wat je even weg stopt en hij ziet vooral tegen de zomer op . Ze gaan er in Salzburg vanuit dat de reden van de bloedingen een ontsteking is maar de ontstekingswaarden zijn zo laag dat ik mij afvraag of dat werkelijk het probleem is. De tijd zal het leren. Zij zeggen dat door de bloedverdunners dat zo hevig is geworden. Jan bleef volhouden dat hij geen bloed in zijn urine voor de bloedingen had . Dat hij nergens last van had tot vannacht.
Eind van de middag kwam Jannick mij ophalen want ook hij had te maken met de enorme drukte en blockabfertigung. Dan met hem terug en ja je snapt het al weer een uur extra door de blockabfertigung. 2 1/2 uur.
Ik ben met Jannick in Haus langs de McD gegaan. Ik had tot vanmiddag drie uur sinds gisteravond niet gegeten. Ik ben voor het ontbijt halsoverde kop vertrokken mijn eigen medicijnen vergeten wel een 1 1/2 liter fles water in mijn tas gestopt. In het ziekenhuis zeiden ze je kan buiten het terrein bij Anker broodjes eten maar helaas zaterdag gesloten zoals hier ook in het ziekenhuis. Daar tegenover is de Brauwerei en iemand zei me daar kan je ook eten dus daar heen gegaan. Ik was daar nog nooit binnen maar enorme zalen helemaal gevuld met tafels en alles nokvol. In de gangen kon je bij stands drank kopen en bij andere eten. Maar het meeste is mij te vet haxen en grote dikke stukken spek dus maar een broodje met een worstje. Maar js ik wilde ook even zitten en ik zag een tafel met een ouder echtpaar en ik vroeg hen of er een plek aan tafel vrij was. Ze vroegen ben je alleen en ik ja o dan kan het we hebben een plek vrij onze vrienden moeten nog komen. Die kwamen en ik heb heel gezellig bij die mensen gegeten. Dan terug naar Jan en ik had Jannick al gebeld, Jan kreeg zijn avondeten al maar had pas net middageten . De man die het eten verzorgde een grote pias. Hij noemde op wat er was van patienten die weg waren en ik hoorde iets met leberkas dus ik riep ja die . Ik heb hem zijn soep laten opeten en hem gezegd bewaar de leverkaas voor later. Dan kwam de man terug met een bakje met een stuk kokoscake en vroeg of ik er koffie bij wilde en ja heel graag. Dat was mijn eerste kop koffie van die dag. Dan zegt hij tegen Jan als je weer buiten staat dan krijg ik wel een paar biertjes van je. Die hield echt de lach bij alle mensen op het gezicht.
Ik vond dat we in het LKH Salzburg zeer vriendelijk werden geholpen ondanks veel improviseren omdat het weekend was en de ene noodval na de ander voor hen binnen kwam. Er was al personeel van andere afdelingen gekomen. In Gröbming aangekomen hebben we bij de school gewacht op de bus met Theresa . Duurde niet heel lang , we wisten dat ze er al bijna waren. Jannick had voor de McD met haar gebeld en toen waren ze bij Trieben. Ik geloof dat de workshop in Kainsdorf was.
Thuis nog even Sabrina geknuffeld die net met Meli uit de douche kwam. Jannick had nadat wij weg waren de katten verzorgd en de badkamer al schoongemaakt.
Dan ga ik het bed van Jan inspecteren waren er flinke bloedvlekken in de lakens en hij had er niet geslapen dus ook al zegt hij dat hij voorheen geen bloedverlies had had hij het dus wel gehad. Dus het bedafgehaald ook het waterdichte onderlaken want het was overal. Gelijk een was aangezet met handdoeken want ik had een berg badlakens die vol bloed waren. Verder had hij in zijn stoel gezeten en hij had alles laten lopen dus een stoelkussen met ossegalzeep besproeid en morgen onder de douche schoonmaken. De gewone kussentjes op de stoel waren ook doorweekt. En dan in de nacht niets zeggen want dan had ik al uren eerder hulp ingeroepen. Maar bij hem is het altijd niet zo erg en hij heeft nooit wat. Het feit dat hij vanmorgen zei ik heb erg pijn doet bij ons alle alarmklokken gaan. Want dan is het echt heel erg.
Jannick zei ik dacht toen je binnenstormde oh nou is het gebeurd en is hij dood. Maar nee hij is er nog maar vraag niet hoe. Ik had de laatste weken al een paar keer gevraagd of het hem goed ging. Ik kon mijn vinger er niet opleggen maar mijn gevoel zei me dat hij niet in orde was. Maar ja ik kan hem moeilijk naar een arts slepen en zeggen ik denk dat er iets niet goed is. Maar hij at niet goed en wilde in de avond ook niets eten of drinken.
Maar iedereen die Jan kent weet wel wat ik bedoel als ik zeg het gaat hem altijd goed en hij heeft nergens last van.
Ik luister nu naar de Helene Fischer Show en ga zo maar even een potje janken.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 5 reacties bij dit reisverslag
Jeetje, dat is schrikken. Gaat het hem nu wat beter ? Wat zijn mannen toch eigenwijs ! Beterschap.
Anja 2024-01-27 22:23:09
Jeetje...schrikken zeg! Heel veel sterkte!
Nance 2024-01-28 01:15:17
Probeer nu eerst zelf even weer tot jezelf te komen Nicolette, Jan is nu in goede handen en wordt verzorgt, wens hem ook heel veel beterschap toe. Zal ook wel even schrikken zijn geweest voor de kinderen, want die snappen er natuurlijk ook niks van. Zorg nu dat jezelf wel goed eet en genoeg drinkt ,en probeer toch maar wat te slapen vannacht, heel veel sterkte gewenst de komende dagen. XXX in gedachte bij jullie liefs Christina.
Christina 2024-01-28 02:33:21
Daar ben ik even stil van ,ach Jan hoop dat hij snel opknapt en weer naar huis tot mag. Ook vervelend voor jou dat je niet zo makkelijk op bezoek kan gaan het is allemaal zo ver weg Veel sterkte en een dikke kus voor jullie
Erna 2024-01-28 09:29:01
Nicolette, Heel veel sterkte de komende tijd. Beterschap voor Jan XXX
Annemarieke 2024-01-28 11:26:34
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
