Weer even bij Jan geweest
Oostenrijk, Schladming
Sonntag 21.Jänner
Vroeg op en ik sloop in het donker heel zacht uit de slaapkamer tot ik achter me hoorde hallo Oma. Was de dame ook al wakker dus voor haar Kika en ontbijt.
Vlak erachter aan was Dominik er al waarschijnlijk vroeger weg gegaan van huis omdat het alweer heel hard sneeuwt en er zekers weer 20cm bij gekomen is. En ook bij ons is nog niet geruimd. En aan de heftigheid te zien komt er nog wel wat bij. Meestal gaat het pas rondom 6 uur in de morgen sneeuwen .
Men zegt engelen bestaan niet, maar wat als engelen mensen zijn die op de juiste tijd op de juiste plaats zijn.
Gisteravond kwam hij thuis en even boven, ze waren 4. geworden van de 12 groepen bij het Eisstock schiessen. Hij vertelde dat hij een brandweercollega het leven had gered. De man is zwaar suikerpatient en had voor het eten zijn suiker gecontroleerd die wat te hoog was dus wat bij gespoten. Daarna eten en daarna spoot hij weer. Jannick vond dat hij er niet goed uit zag en had hem al een paar keer gevraagd of het hem goed ging , hij zei ik geloof dat ik even wat suiker moet eten en geef me een cola. Hij liep later weg en Jannick had geen goed gevoel en ging achter hem aan en vond hem helemaal weg met een specifieke ademhaling waarvan hij weet oh het einde. Ze hadden hem daar zeker niet op tijd gevonden. Hij heeft hulp gehaald en de man verzorgd en gedaan . Zelfs de arts is een uur bezig geweest om hem steeds suiker in alle vormen toe te dienen even beter en dan weer slecht. De man heeft het gehaald maar zelfs de arts had gezegd tegen Jannick zonder jou had hij dit niet overleeft. Waarschijnlijk was hij vergeten dat hij voor het eten bij het bijspuiten van insuline al het eten had meegenomen en heeft na het eten nogmaals het eten gedaan. Jannick had daarna een probleem dat die specifieke ademhaling hem terug bracht naar zijn eerste opdracht van het rode kruis waarbij hij een bekende die zich verhangen had moest helpen die de gelijke ademhaling had. Hij is bij het rode kruis gaan praten en nu zegt hij gaat het weer. Ik vroeg hem waarom treft het altijd jou in je vrije tijd? En ik ken nog iemand die het altijd treft. Hij zei bovenstaande tekst . Hij was bv nog maar kort bij het rode kruis toen hij in de winkel iemand moest reanimeren die een hartaanval gehad had en hij broodjes aan het kopen was. Met Ingrid samen in Catez een vrouw van de bodem van het zwembad gehaald die een of andere aanval gehad had en dus aan het verdrinken was. En zo nog veel meer voorvallen. En nu dit.
Samen met Jannick naar het ziekenhuis en het ging Jan slechter. Hij kan niet zien en is erg duizelig. Verder vraagt hij constant dezelfde dingen wat voor dag is het, even later wat voor dag is het. Hij heeft nu wel kleding van het ziekenhuis aan en het aantal gebruikte onderbroeken klopte. Ja ik ben dan een control freak. Maar we zijn naar de receptie gegaan en gemeld dat het hem veel slechter gaat en er is iemand gekomen en ze controleren elke 1 ½ uur zijn bloeddruk. Ook willen ze proberen om vandaag nog een scan te maken is het slechter dan gaan ze hem overbrengen is het beter dan blijft hij daar. We denken dat hij naar Salzburg zal gaan maar het is afwachten. Wat wel grappig is toen hij vroeg wat voor weer het was (dat had hij pas 3x gevraagd en ik zei het sneeuwt vroeg hij wel haal je de sneeuw van het dakje van het speelhuis. Hij heeft een man op zijn kamer liggen een of andere buitenlander die we niet verstaan Jannick dacht Pools maar het kan ook een Kroaat of iets dergelijks zijn. Daar komen aan het eind van de dag een man of 4 na het skien (hij heeft ook en ski ongeluk gehad) Jan zegt die 4 kent hij . Die werken in Schladming en ja die heeft hij de afgelopen 4 jaar steeds gezien en het zijn Engelsen. Wij hem gezegd dat het toeristen zijn maar daar wil hij niet aan.
Tegenover hem ligt Berti, ja de man die Jannick gered heeft en ja ik ken hem ook en was geschokt. Ik begrijp nu ook waarom Jannick zo onderste boven was. We zaten nog op de Stoderzinken afgelopen vrijdag samen aan tafel. Ik had de naam Berti totaal niet met hem in verbinding gebracht. Berti werkt ook bij de Landmarkt en zijn kinderen zitten bij Theresa in de Kindergarten. Ik dacht dat het om een oudere man ging. Dus een dikke zoen en even met elkaar gesproken. Hij moet nog zeker tot woensdag. Hij zei ook nog ik heb zeker iets te veel gespoten maar zeker niet dat dit het gevolg zou zijn en het was al de 3e keer in korte tijd dus nu zoeken ze uit waarom. En hij zei ja ik zag al iets bekend maar kon jouw vader niet thuis brengen. Want ook Jan kent hem van de Kindergarten en de Landmarkt. Maar nu herkent hij hem niet.
Dan bij Ingrid met zijn allen gegeten en Ingrid die totaal over haar grenzen is Sabrina maakt problemen en ze slaapt niet goed. Jannick die momenteel met zichzelf en alle dingen niet klaar komt. Ingrid is nu met de kinderen naar Jan want Theresa vraagt steeds naar hem. Nu gaat het nog morgen misschien niet meer als hij nog verder weg gaat.
Het weer is weer beestachtig slecht hevige sneeuwval nog steeds en er komt weer wind opzetten. Zo veel sneeuw hebben we echt in geen jaren gezien en zeker niet laag. We mogen blij zijn dat er af en toe een dag bij is dat het deels droog is dan kunnen ze de sneeuw wegrijden met vrachtwagens anders weten ze ook niet meer waar heen met de sneeuw.
Ik heb eindelijk de pincode gevonden van Jan zijn telefoon dus nu staat alles er weer op ook zijn telefoonnummers. Het heeft nog geen zin om hem de telefoon te geven want hij kan het niet zien en kan er waarschijnlijk ook nog niet mee omgaan maar als hij beter kan zien en het begrijpt heb ik in ieder geval zijn telefoon klaar.
In de middag is Ingrid met de kinderen naar Jan gegaan. Ondertussen was er een ct scan gemaakt en de oedemen zijn niet groot genoeg dat ze verwijderd moeten worden. Morgen een MRI en daarna wordt besloten of hij hier blijft of naar de neurologische afdeling van Schwarzach wordt overgeplaatst.
We wachten maar af. In de tussentijd in boven de knieen hoge sneeuw naar het huisje geploegd en een deel eraf gehaald want ik ben niet groot genoeg om er goed bij te kunnen. En het sneeuwt nu in de avond nog steeds.
Dan ben ik door alles vergeten dat mijn kleinzoon Pepijn op de 19. januari alweer 8 jaar is geworden. Sory Kirsten, Jeroen, Olivia en vooral Pepijn dat Oma het vergeten is maar alsnog gefeliciteerd. En een mooie tatoe Kirsten.
Vroeg op en ik sloop in het donker heel zacht uit de slaapkamer tot ik achter me hoorde hallo Oma. Was de dame ook al wakker dus voor haar Kika en ontbijt.
Vlak erachter aan was Dominik er al waarschijnlijk vroeger weg gegaan van huis omdat het alweer heel hard sneeuwt en er zekers weer 20cm bij gekomen is. En ook bij ons is nog niet geruimd. En aan de heftigheid te zien komt er nog wel wat bij. Meestal gaat het pas rondom 6 uur in de morgen sneeuwen .
Men zegt engelen bestaan niet, maar wat als engelen mensen zijn die op de juiste tijd op de juiste plaats zijn.
- Jannick Molenaar-
Gisteravond kwam hij thuis en even boven, ze waren 4. geworden van de 12 groepen bij het Eisstock schiessen. Hij vertelde dat hij een brandweercollega het leven had gered. De man is zwaar suikerpatient en had voor het eten zijn suiker gecontroleerd die wat te hoog was dus wat bij gespoten. Daarna eten en daarna spoot hij weer. Jannick vond dat hij er niet goed uit zag en had hem al een paar keer gevraagd of het hem goed ging , hij zei ik geloof dat ik even wat suiker moet eten en geef me een cola. Hij liep later weg en Jannick had geen goed gevoel en ging achter hem aan en vond hem helemaal weg met een specifieke ademhaling waarvan hij weet oh het einde. Ze hadden hem daar zeker niet op tijd gevonden. Hij heeft hulp gehaald en de man verzorgd en gedaan . Zelfs de arts is een uur bezig geweest om hem steeds suiker in alle vormen toe te dienen even beter en dan weer slecht. De man heeft het gehaald maar zelfs de arts had gezegd tegen Jannick zonder jou had hij dit niet overleeft. Waarschijnlijk was hij vergeten dat hij voor het eten bij het bijspuiten van insuline al het eten had meegenomen en heeft na het eten nogmaals het eten gedaan. Jannick had daarna een probleem dat die specifieke ademhaling hem terug bracht naar zijn eerste opdracht van het rode kruis waarbij hij een bekende die zich verhangen had moest helpen die de gelijke ademhaling had. Hij is bij het rode kruis gaan praten en nu zegt hij gaat het weer. Ik vroeg hem waarom treft het altijd jou in je vrije tijd? En ik ken nog iemand die het altijd treft. Hij zei bovenstaande tekst . Hij was bv nog maar kort bij het rode kruis toen hij in de winkel iemand moest reanimeren die een hartaanval gehad had en hij broodjes aan het kopen was. Met Ingrid samen in Catez een vrouw van de bodem van het zwembad gehaald die een of andere aanval gehad had en dus aan het verdrinken was. En zo nog veel meer voorvallen. En nu dit.
Samen met Jannick naar het ziekenhuis en het ging Jan slechter. Hij kan niet zien en is erg duizelig. Verder vraagt hij constant dezelfde dingen wat voor dag is het, even later wat voor dag is het. Hij heeft nu wel kleding van het ziekenhuis aan en het aantal gebruikte onderbroeken klopte. Ja ik ben dan een control freak. Maar we zijn naar de receptie gegaan en gemeld dat het hem veel slechter gaat en er is iemand gekomen en ze controleren elke 1 ½ uur zijn bloeddruk. Ook willen ze proberen om vandaag nog een scan te maken is het slechter dan gaan ze hem overbrengen is het beter dan blijft hij daar. We denken dat hij naar Salzburg zal gaan maar het is afwachten. Wat wel grappig is toen hij vroeg wat voor weer het was (dat had hij pas 3x gevraagd en ik zei het sneeuwt vroeg hij wel haal je de sneeuw van het dakje van het speelhuis. Hij heeft een man op zijn kamer liggen een of andere buitenlander die we niet verstaan Jannick dacht Pools maar het kan ook een Kroaat of iets dergelijks zijn. Daar komen aan het eind van de dag een man of 4 na het skien (hij heeft ook en ski ongeluk gehad) Jan zegt die 4 kent hij . Die werken in Schladming en ja die heeft hij de afgelopen 4 jaar steeds gezien en het zijn Engelsen. Wij hem gezegd dat het toeristen zijn maar daar wil hij niet aan.
Tegenover hem ligt Berti, ja de man die Jannick gered heeft en ja ik ken hem ook en was geschokt. Ik begrijp nu ook waarom Jannick zo onderste boven was. We zaten nog op de Stoderzinken afgelopen vrijdag samen aan tafel. Ik had de naam Berti totaal niet met hem in verbinding gebracht. Berti werkt ook bij de Landmarkt en zijn kinderen zitten bij Theresa in de Kindergarten. Ik dacht dat het om een oudere man ging. Dus een dikke zoen en even met elkaar gesproken. Hij moet nog zeker tot woensdag. Hij zei ook nog ik heb zeker iets te veel gespoten maar zeker niet dat dit het gevolg zou zijn en het was al de 3e keer in korte tijd dus nu zoeken ze uit waarom. En hij zei ja ik zag al iets bekend maar kon jouw vader niet thuis brengen. Want ook Jan kent hem van de Kindergarten en de Landmarkt. Maar nu herkent hij hem niet.
Dan bij Ingrid met zijn allen gegeten en Ingrid die totaal over haar grenzen is Sabrina maakt problemen en ze slaapt niet goed. Jannick die momenteel met zichzelf en alle dingen niet klaar komt. Ingrid is nu met de kinderen naar Jan want Theresa vraagt steeds naar hem. Nu gaat het nog morgen misschien niet meer als hij nog verder weg gaat.
Het weer is weer beestachtig slecht hevige sneeuwval nog steeds en er komt weer wind opzetten. Zo veel sneeuw hebben we echt in geen jaren gezien en zeker niet laag. We mogen blij zijn dat er af en toe een dag bij is dat het deels droog is dan kunnen ze de sneeuw wegrijden met vrachtwagens anders weten ze ook niet meer waar heen met de sneeuw.
Ik heb eindelijk de pincode gevonden van Jan zijn telefoon dus nu staat alles er weer op ook zijn telefoonnummers. Het heeft nog geen zin om hem de telefoon te geven want hij kan het niet zien en kan er waarschijnlijk ook nog niet mee omgaan maar als hij beter kan zien en het begrijpt heb ik in ieder geval zijn telefoon klaar.
In de middag is Ingrid met de kinderen naar Jan gegaan. Ondertussen was er een ct scan gemaakt en de oedemen zijn niet groot genoeg dat ze verwijderd moeten worden. Morgen een MRI en daarna wordt besloten of hij hier blijft of naar de neurologische afdeling van Schwarzach wordt overgeplaatst.
We wachten maar af. In de tussentijd in boven de knieen hoge sneeuw naar het huisje geploegd en een deel eraf gehaald want ik ben niet groot genoeg om er goed bij te kunnen. En het sneeuwt nu in de avond nog steeds.
Dan ben ik door alles vergeten dat mijn kleinzoon Pepijn op de 19. januari alweer 8 jaar is geworden. Sory Kirsten, Jeroen, Olivia en vooral Pepijn dat Oma het vergeten is maar alsnog gefeliciteerd. En een mooie tatoe Kirsten.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
XXX
Annemarieke 2018-01-22 19:53:58
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
