Een witte wereld

Oostenrijk, Kleinsölk

Freitag 24.Jänner
WOUWWWWWWWWWWWWWWWWW wakker geworden in een echte witte wereld. En het is nu bijna 17 uur en het sneeuwt nog steeds. Ze geven erg veel kou op voor de komende week flinke vorst en nog meer sneeuw. Eindelijk is de winter gekomen in de dalen want boven de 1000 m was het toch wel winters.
Mijn kleine broertje Ruud is vandaag jarig en is 52 geworden. Ja ook kleine broertjes worden niet alleen groot maar ook ouder.
Al vroeg kwam Theresa en we waren nog niet eens klaar want we dachten dat ze later zou komen. Eerst nog in bed een beetje kinder tv op kika gekeken maar dan toch eruit. Ze heeft ons de hele morgen flink bezig gehouden. Ze heeft haar eigen wil ontdekt , en nee zeggen en kan erg boos zijn als ze nee van ons hoort. Ze stampvoet en toen ik een foto van haar wilde maken met haar pruilgezicht ging ze lachen. Daarna weer pruilen en ik het foto toestel gepakt en ja dus zij weer lachen. Ook toen ze nee van ons kreeg liep ze naar de buitendeur en zei dat ze naar mama wilde. Ik moest er wel om lachen zo´n eigewijze drol. Daarna wees ze op mijn camera en zei Theresa, ik nee hoor die is van oma, nu ze haar naam kan zeggen wil ze hem ook gebruiken.
Z eging dan maar met de telefoons spelen en wilde Felicia steeds de Handy aan haar oor houden maar Felicica wilde niet telefoneren, dan maar met opa spelen. Die speelde vals want elke keer als ze met een oude Handy aan haar oor ging had Jan uit het zicht haar Ernie telefoon open en dan hoorde ze Hallo dat vond ze zo gek. Ze praat steeds meer en steeds beter.
We gingen middageten, bruine bonensoep met worst en ik doe er dan ook kidneybonen in. Dat smaakte haar zeer goed, ze had al een stuk kerststol op gegeten en dan wat yoghurt na. Als dank kreeg ik een broek vol van haar. Dus naar boven verschonen en daarna gelijk voor haar middagslaapje. We hebben haar niet meer gehoord. Toen Ingrid en Jannick terug kwamen hebben we nog samen koffie gedronken en ze hadden lekkere Apfelkoeken meegenomen.
Maar ik weet nu weer waar het middagslaapje voor is, niet om het kind te laten slapen maar om de ouders en grootouders bij te laten komen. We hebben onze handen vol aan haar.
Jan ging weer werken en ik maar een verlate douche genomen en nu even lekker zitten.
HET WEEKEND STAAT WEER VOOR DE DEUR!!!!!!!!!! JOEPIIIIIIIIIIIIIIIIIIII

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.