Onbehandeld letsel
Oostenrijk, Ramsau am Dachstein
Maandag
Jan werkt nu ’s ochtends weer een weekje op het politiebureau , dus ik ben gelijk meegereden.
Eerst naar de huisarts voor mijn bloeduitslagen en de andere. Alles was perfect zelfs mijn bloedwaardes waren gewoon normaal. Je maakt mij niet wijs dat als binnen een week 2x wordt geprikt de waarden van bv. cholesterol die veel te hoog waren nu normaal zijn zonder medicijnen of anders eten. Ik verdenk het lab of die huisarts ervan dat er fouten zijn gemaakt.
Gelukkig heb ik de medicijnen niet geslikt om mijn bloed te verdunnen. De arts staat er om bekend dat hij veel voorschrijft. Ik heb Jannick geadviseerd om toch zijn bloedgroep op nieuw te laten prikken. Al mijn kinderen hebben B pos. Ik heb AB pos. En Jannick zou B neg. hebben. Theoretisch zou het kunnen maar zeer zeldzaam. Ik kan de laatste weken weer heel slecht mijn linkerarm gebruiken en heb er veel pijn aan. Het is een overblijfsel van mijn ongeluk maar het ging de laatste tijd best goed. Deze arts wilde dat er foto,s gemaakt zouden worden dus op naar het ziekenhuis. Daar moest ik ook eerst naar een arts die vond het ook na het onderzoek nodig. En raad, ik heb vanaf het ongeluk zo vaak geklaagd over mijn arm en mijn schouder. Op de revalidatie was de fysio slecht en ik gaf daar de schuld aan. Maar nu blijkt dat ik onbehandeld letsel heb gehad nu na 5 jaar nog te zien op de foto,s . Ik heb breuken gehad die onbehandeld zijn gebleven. In Oostenrijk hebben ze eigenlijk alleen mijn rug, nek en hersenletsel en mijn been behandeld. Ik lag helemaal gefixeerd dus mijn schouder en bovenarm heb ik niet meer bemerkt ook door de pijnmedicatie en het feit dat ik niet meer kon waarnemen. Ik ben niet in staat geweest om daar ook nog mijn arm aan te geven maar in Nederland heb ik dat meermaals aangegeven , zowel op de ongevallenpoli als bij de revalidatie arts. Na 2 jaar op de ongevallen en revalidatie had ik nog steeds problemen waar ze niet naar omkeken. Ik heb nu pijn behandeling in de schouder met injecties gehad, wat op zich ook niet echt lekker was. Volgende week begin ik op het ziekenhuis met therapie voor de schouder en arm. Ik heb pijnstillers meegekregen want ik slaap heel slecht erdoor. Ook mijn hoofdpijn laat zich deels erdoor verklaren en de spierpijn aan die kant van mijn lijf.
Het duurde allemaal zo lang dat de sportschool erbij in schoot. Ik mag de schouder en de arm niet belasten voorlopig maar er blijft genoeg te trainen over. Dit had ik niet verwacht.
Ik had geen tijd genoeg om naar de sportschool te gaan dus ben ik maar naar de Hofer gaan lopen. Ze hadden vandaag MTB sandaal schoenen, van die wiebel, halfronde onderkanten in de aanbieding. Echte kosten vanaf 200 euro en deze maar 39 euro. Er lagen er nog 4 paar en gelukkig 1 paar in mijn maat. Die reclames zijn altijd in een uur tijd uitverkocht, als we echt iets willen staan we om 7 uur al in de rij te wachten. Vind het grappig om erop te lopen, even wennen , wat wiebelig maar na een dag er aan gewend.
Vandaag verschrikkelijk zeikweer.
Jannick kwam thuis en ik vroeg wat hij aan schoolsport had gedaan en hij zei: auwe auwe .
Had hij klimmen gehad op zo’n klimwand en daar had hij erg pijn in zijn armen van en schaafwonden op zijn knieën . Maar het was wel leuk geweest.
Ik ben wel met Jan een rondje wezen hardlopen.
Jan werkt nu ’s ochtends weer een weekje op het politiebureau , dus ik ben gelijk meegereden.
Eerst naar de huisarts voor mijn bloeduitslagen en de andere. Alles was perfect zelfs mijn bloedwaardes waren gewoon normaal. Je maakt mij niet wijs dat als binnen een week 2x wordt geprikt de waarden van bv. cholesterol die veel te hoog waren nu normaal zijn zonder medicijnen of anders eten. Ik verdenk het lab of die huisarts ervan dat er fouten zijn gemaakt.
Gelukkig heb ik de medicijnen niet geslikt om mijn bloed te verdunnen. De arts staat er om bekend dat hij veel voorschrijft. Ik heb Jannick geadviseerd om toch zijn bloedgroep op nieuw te laten prikken. Al mijn kinderen hebben B pos. Ik heb AB pos. En Jannick zou B neg. hebben. Theoretisch zou het kunnen maar zeer zeldzaam. Ik kan de laatste weken weer heel slecht mijn linkerarm gebruiken en heb er veel pijn aan. Het is een overblijfsel van mijn ongeluk maar het ging de laatste tijd best goed. Deze arts wilde dat er foto,s gemaakt zouden worden dus op naar het ziekenhuis. Daar moest ik ook eerst naar een arts die vond het ook na het onderzoek nodig. En raad, ik heb vanaf het ongeluk zo vaak geklaagd over mijn arm en mijn schouder. Op de revalidatie was de fysio slecht en ik gaf daar de schuld aan. Maar nu blijkt dat ik onbehandeld letsel heb gehad nu na 5 jaar nog te zien op de foto,s . Ik heb breuken gehad die onbehandeld zijn gebleven. In Oostenrijk hebben ze eigenlijk alleen mijn rug, nek en hersenletsel en mijn been behandeld. Ik lag helemaal gefixeerd dus mijn schouder en bovenarm heb ik niet meer bemerkt ook door de pijnmedicatie en het feit dat ik niet meer kon waarnemen. Ik ben niet in staat geweest om daar ook nog mijn arm aan te geven maar in Nederland heb ik dat meermaals aangegeven , zowel op de ongevallenpoli als bij de revalidatie arts. Na 2 jaar op de ongevallen en revalidatie had ik nog steeds problemen waar ze niet naar omkeken. Ik heb nu pijn behandeling in de schouder met injecties gehad, wat op zich ook niet echt lekker was. Volgende week begin ik op het ziekenhuis met therapie voor de schouder en arm. Ik heb pijnstillers meegekregen want ik slaap heel slecht erdoor. Ook mijn hoofdpijn laat zich deels erdoor verklaren en de spierpijn aan die kant van mijn lijf.
Het duurde allemaal zo lang dat de sportschool erbij in schoot. Ik mag de schouder en de arm niet belasten voorlopig maar er blijft genoeg te trainen over. Dit had ik niet verwacht.
Ik had geen tijd genoeg om naar de sportschool te gaan dus ben ik maar naar de Hofer gaan lopen. Ze hadden vandaag MTB sandaal schoenen, van die wiebel, halfronde onderkanten in de aanbieding. Echte kosten vanaf 200 euro en deze maar 39 euro. Er lagen er nog 4 paar en gelukkig 1 paar in mijn maat. Die reclames zijn altijd in een uur tijd uitverkocht, als we echt iets willen staan we om 7 uur al in de rij te wachten. Vind het grappig om erop te lopen, even wennen , wat wiebelig maar na een dag er aan gewend.
Vandaag verschrikkelijk zeikweer.
Jannick kwam thuis en ik vroeg wat hij aan schoolsport had gedaan en hij zei: auwe auwe .
Had hij klimmen gehad op zo’n klimwand en daar had hij erg pijn in zijn armen van en schaafwonden op zijn knieën . Maar het was wel leuk geweest.
Ik ben wel met Jan een rondje wezen hardlopen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
