Sneeuwstorm en storm van gevoelens
Oostenrijk, Gröbming
We zaten gisteravond even gezellig met Jannick en hadden Theresa net in bed gelegd. Toen Ingrid belde en ik begreep al gelijk dat er iets aan de hand is. De baby wordt naar Leoben gebracht en Ingrid gaat mee. Ze weten nog niet wat er precies aan de hand is. Maar dat kunnen ze in een speciaal kliniek beter vaststellen en eventueel behandelen. Ik heb zo´n enorme medelijden met Ingrid, ik ben zelf al helemaal van deze aardbodem dan kan ik me nauwelijks voorstellen hoe het voor haar nu is. Jannick is in zijn auto gesprongen en ook op weg gegaan naar Leoben. We hebben Theresa die al sliep uit haar bedje gehaald en bij ons in bed gelegd.
Sabrina heeft al vanaf haar geboorte krampachtige aanvallen, ze dachten oa aan epileptie. Nu vanmorgen even contact gehad met Jannick, het gaat al beter . Ze hebben onderzoekingen gedaan en ze heeft geen epileptie omdat tijdens de aanvallen haar ademhaling en hartslag goed blijven, het is geen hersenbloeding want ze hebben gelijk het hoofdje nagekeken. Wat wel? Wie kan het zeggen, ze ligt nog op de ic en ze willen nog ecg,s maken. Komt daar niets uit dan mag ze waarschijnlijk morgen wel weg en zijn het onschuldige aanvallen die soms bij pasgeborenen voor komen.
Maar ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld en niet iedereen schijnt dat te kunnen begrijpen. Juist van de mensen waar ik iets meer meegevoel had verwacht. Het enige wat ik gedaan had was op FB zetten gisteravond dat ik me in en in verdrietig voelde. Meer niet maar de shit die ik over me heen kreeg was erg pijnlijk en heeft me zeer zeer bezeerd. Ik heb deze zin maar weg gehaald want ik zit niet te wachten om nog meer bezeerd te worden. Gelukkig wel een luisterend oor gevonden dank je wel Marjanne en bijzondere ondersteuning van mijn zus Els wat ik enorm kan waarderen en wat me troost gegeven heeft. Ook Mijn zusje Erna belde gisteravond nog even.
Deze tijd is voor mij elk jaar een tijd waarin ik veel verdriet heb, ik verloor al een maal een kleinkind en vorig jaar mijn broertje. Verwerken ja , het krijgt een plaats maar vergeten nee. Dan kwam dit als een soort bomaanslag binnen . Een gevoel van machteloosheid, verdriet en angst. Jannick had gelukkig nog onderdak in Leoben gevonden in het Asiahotel van Falkensteiner daar blijft hij vannacht ook nog.
Vanmorgen in bed een beetje gekroelt met Theresa die wel merkt dat er van alles gebeurd maar geen idee heeft wat er aan de hand is en het allemaal niet begrijpt. We hebben gisteravond maar gezegd tegen haar dat Papa weg moest omdat haar zusje ziek was geworden.
Vanmorgen eerst maar Theresa de deur uit gewerkt dan zelf ontbijten en dan eerst maar eens wat paracetamol want ik kijk scheel van de hoofdpijn, Jan is nu aan het douchen. Zelfs hij had gisteravond toegegeven dat hij zich ongerust maakte voor wie hem kent weet dat het voor hem niet eenvoudig is om zo iets te zeggen.
Het stormt sinds gisteravond flink en het loeit aan alle kanten. Er komt van alles horizontaal voorbij. Jan zei net ik moet eigenlijk de kranten wegbrengen maar volgens mij zijn ze al weg voor ik bij de bak ben. Ondertussen is het een flinke sneeuwstorm geworden.
Ik heb net buiten een deel naar binnen gehaald , de groenbak was op Jans auto geknalt , zie geen schade maar geen weer om goed te kijken. Even opletten dat als de vuilnisman geweest is we de zwarte bak ook gelijk binnen halen want die is dan ook leeg en voor je het weet ligt die midden op de weg. Nee hier worden we niet blij van.
.
Sabrina heeft al vanaf haar geboorte krampachtige aanvallen, ze dachten oa aan epileptie. Nu vanmorgen even contact gehad met Jannick, het gaat al beter . Ze hebben onderzoekingen gedaan en ze heeft geen epileptie omdat tijdens de aanvallen haar ademhaling en hartslag goed blijven, het is geen hersenbloeding want ze hebben gelijk het hoofdje nagekeken. Wat wel? Wie kan het zeggen, ze ligt nog op de ic en ze willen nog ecg,s maken. Komt daar niets uit dan mag ze waarschijnlijk morgen wel weg en zijn het onschuldige aanvallen die soms bij pasgeborenen voor komen.
Maar ik heb me in tijden niet zo ellendig gevoeld en niet iedereen schijnt dat te kunnen begrijpen. Juist van de mensen waar ik iets meer meegevoel had verwacht. Het enige wat ik gedaan had was op FB zetten gisteravond dat ik me in en in verdrietig voelde. Meer niet maar de shit die ik over me heen kreeg was erg pijnlijk en heeft me zeer zeer bezeerd. Ik heb deze zin maar weg gehaald want ik zit niet te wachten om nog meer bezeerd te worden. Gelukkig wel een luisterend oor gevonden dank je wel Marjanne en bijzondere ondersteuning van mijn zus Els wat ik enorm kan waarderen en wat me troost gegeven heeft. Ook Mijn zusje Erna belde gisteravond nog even.
Deze tijd is voor mij elk jaar een tijd waarin ik veel verdriet heb, ik verloor al een maal een kleinkind en vorig jaar mijn broertje. Verwerken ja , het krijgt een plaats maar vergeten nee. Dan kwam dit als een soort bomaanslag binnen . Een gevoel van machteloosheid, verdriet en angst. Jannick had gelukkig nog onderdak in Leoben gevonden in het Asiahotel van Falkensteiner daar blijft hij vannacht ook nog.
Vanmorgen in bed een beetje gekroelt met Theresa die wel merkt dat er van alles gebeurd maar geen idee heeft wat er aan de hand is en het allemaal niet begrijpt. We hebben gisteravond maar gezegd tegen haar dat Papa weg moest omdat haar zusje ziek was geworden.
Vanmorgen eerst maar Theresa de deur uit gewerkt dan zelf ontbijten en dan eerst maar eens wat paracetamol want ik kijk scheel van de hoofdpijn, Jan is nu aan het douchen. Zelfs hij had gisteravond toegegeven dat hij zich ongerust maakte voor wie hem kent weet dat het voor hem niet eenvoudig is om zo iets te zeggen.
Het stormt sinds gisteravond flink en het loeit aan alle kanten. Er komt van alles horizontaal voorbij. Jan zei net ik moet eigenlijk de kranten wegbrengen maar volgens mij zijn ze al weg voor ik bij de bak ben. Ondertussen is het een flinke sneeuwstorm geworden.
Ik heb net buiten een deel naar binnen gehaald , de groenbak was op Jans auto geknalt , zie geen schade maar geen weer om goed te kijken. Even opletten dat als de vuilnisman geweest is we de zwarte bak ook gelijk binnen halen want die is dan ook leeg en voor je het weet ligt die midden op de weg. Nee hier worden we niet blij van.
.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 4 reacties bij dit reisverslag
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en hoop eigenlijk dat Sabrina alweer thuis is. Ik leef met jullie mee. Liefs Daan
Danielle 2016-12-01 16:28:52
Ach ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik ben er een beetje stil van. Ik wens jullie heel veel sterkte toe en hoop dat de kleine meid weer snel opknapt
Yvonne maes 2016-12-01 16:32:17
Hoi zussie mijn afspraak blijft als je wil boek ik een ticket en kom naar je toe. Ik heb wel degelijk met je te doen en ik weet dat dit een moeilijke periode is ik wil je met heel mijn hart het allerbeste wensen.
Els Molenaar 2016-12-01 17:12:28
Nicolette, ik leef met jullie mee. De melding van jou op FB heb ik even gemist. Sorry hiervoor. Liefs, Annemarieke
Annemarieke 2016-12-02 21:05:14
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
