Vanmorgen vroeg wakker een beetje tv en dan kwam Sabrina , Ingrid kwam weer terug even koffie drinken en dan was het mijn beurt om te douchen enz.
Dan nogmaals stoeien met de administratie en ik geloof nu alles gelukt. Ze maken het niet altijd makkelijker als je in het buitenland woont. Wat ik raar vind is dat als je een overboeking bij de ING doet dat je elke keer ook al gebruik je het adressenboek dat stomme vlaggetje er weer in moet zetten terwijl verder alle gegevens erin blijven staan. Verder ik heb geen appje op mijn telefoon omdat ik het slecht kan zien en mijn vinger niet willen wat ik wil dus op een mobiel bankieren is niets voor mij. Dus een appje die je door verbind op je telefoon om dan met ideal te betalen is voor mij ook niets. Maar nu wel gelukt. Afgezien dat appje waarmee je kon doneren niet voor een buitenland rekening geschikt is dus ik moest eerst geld naar Ing en als het dan eindelijk erop staat verder.
Ondertussen is het tijd om te bedenken wat we gaan eten en daar aan te beginnen. Ik word niet vrolijk als ik naar buiten kijk nat , somber en koud
Toen Ingrid er van de week was sprong Felicia op haar schoot dat doet ze nooit behalve bij Jan. Dus ze zegt wat tegen Felicia en kijkt ons aan en vraagt praat ik nou echt met een kat?? .
De buurman is weer thuis uit het ziekenhuis en ja hoor hij is al weer volop aan het werk in de tuin. Die valt gewoon een keer dood om. Hopelijk niet als hij weer eens op het dak staat en wij het zien, Dit keer was zijn bloeddruk veel te hoog en hij heeft ook al een Schlaganfall gehad.
Ik wacht nu op Sabrina want Ingrid gaat met Theresa naar karate en Theresa is helemaal opgewonden want ze heeft vandaag examen.
Na Sabrina kwam Jannick ook koffie drinken en die ging weer want hij heeft zitting van het Rote Kreuz, de eerste voor de organisatie voor het herfstfeest.
Wel lachen Sabrina klapt in haar handen en dat is bitte dan wijst ze op de schommelstoel en begint heen en weer te bewegen. Ze wilde dus op de stoel zitten en schommelen. Het lukt haar dus af en toe om te gaan staan maar dan valt ze dus om omdat ze zich niet vast houdt. Maar het is weer vooruitgang.
Om kwart voor 7 kwamen Ingrid en Theresa terug van de karate. Theresa in de wolken en blij want ze heeft nu na de witte, de wit/gele, de gele , een oranjeband. We mogen trots zijn. Haar oorkonde staat dus weer op ons plankje . Ze kan ook al heel goed hoela hoepen en riep van middag Oma ik ben al bij 58.
De dag ging ten einde zo hij begon koud en nat en het was hoogstens 12 graden.
Geschreven door Molenaar.ruesink