Weer een dag voorbij
Oostenrijk, Gröbming
Donnerstag 27.Juli
Gisteravond hing de huiszege scheef. Ik was zo woedend dat ik zo wat explodeerde en een moord had kunnen begaan.
Komt Jan thuis van zijn werk zegt hij ik ben niet naar de apotheek gegaan doe ik morgen wel. Het enige waarvoor hij vanmiddag moest was dat ik dringend de voorgeschreven pijnstiller nodig had want het verging me. Ondertussen lag ik zo wat achter de deur om de medicamenten uit zijn handen te rukken als hij thuis kwam. En hij vindt dat het allemaal overdreven is. Een vent die als hij een sneetje heeft waar ik nog geen pleister op plak zit te miauwen. Ik ben weg gelopen en naar Ingrid gegaan want ik denk dat ik hem echt wat had kunnen aandoen. Ik was ondertussen radeloos van de pijn en Ingrid had al in haar huisapotheek gekeken want ze heeft veel . Maar dit middel zat er niet bij. IK vraag hem kijk waar de noodapotheek open is en ga het voor me halen neem wel geld mee want ik geloof dat je dan een bedrag moet betalen. Maar nee hoor hij gaat op zijn gemak eten maken voor hem zelf en dan eten. Ondertussen had Ingrid uitgevonden dat hij veel geluk had want hij hoefe niet helemaal naar Irdning, Bad Aussee of Schladming maar Gröbming heeft dienst. Het meest boze ben ik omdat hij naar zijn werk langs de apotheek van Schladming komt. Zegt hij dat is niet zo, hij moet 10 meter vanaf de straat om bij de apotheek te komen .Maar als hij eigenwijs is dan is hij dat ook.
Kom ik er achter dat hij geen suikermedicijnen gebruikt omdat hij die niet meer heeft, ik heb de gelijke dus had hij even moeten vragen. Ik zeg hem neem hem dan nu na het eten nee want hij doet het in de ochtend. Dan neemt hij het ook nog eens voor het eten en het moet er na. Ik kan even niet uit de voeten met hem. Moet morgen bij de huisarts zijn voor een gesprek en dan zal ik haar het ook zeggen dat hij ook nooit begeleid is en dat hij van mij niets aanneemt. Dan worden zijn medicijnen verhoogt omdat ze niet goed werken maar hij neemt alles in een keer en niet op de juiste tijden, ja dat is lastig want de medicijnen voor de schildklier moeten wel nuchter dan eten dan suiker en niet alle suikermedicamenten tegelijkertijd. Afgezien je zorgt op tijd voor nieuwe elke keer als ik recepten ga halen vraag ik hem ook moet je ook nog iets hebben Nee hoor hij heeft alles.Hij heeft uiteindelijk mijn medicijnen gehaald . Het is een echte autist recht vooruit en vooral als het hem zelf betreft. Kan zich niet verplaatsen in een ander. Nou ik even niet meer in hem.
Der Baggerfahrer was er vanavond, vrijdagavond komt de bagger en zaterdag gaat hij grond schuiven. Jannick heeft afgelopen weekend met een kleine bagger met slaghamer al de hele bovenkant van de gestorte gewapende betonbak afgehaald. Het gaat 1 ½ meter de grond in dus dat laat hij verder als fundament zitten. Ook naast het terras de hoge groentenbak laat hij , dan is het ook makkelijker om het terras te vergroten want dan hebben ze ook gelijk fundament. Maar eindelijk is het grote bouwwerk aan de gang.
Niet alleen bij ons want bij Maier zijn ze ook keihard aan het werk daar hebben ze alle coniferen weggehaald en ze waren vanmorgen aan het heien , Ik denk dat bij hen ook de helling aan het zakken of schuiven was. Maar ja ze gebruiken eigen baggers eigen kranen eigen heimachines en eigen opladers .
Vanmorgen even de huisarts gebeld want ze had gisteren aan Jan gevraagd of ik vandaag dan voorbij kwam. Maar omdat het de laatste dag voor de vakantie van haar is loeidruk en ik kan niet lang zitten. Maar ze zei kom geijk er is weinig loos.
Dus Gelijk in de auto gestapt , Theresa wilde ook mee en ze zit tegen mij aan te kleppen dus ik zeg haar Oma hoort je niet want ik heb geen gehoorapparaat in. Zegt ze Oma dat moet wel want nu kan je de dokter niet verstaan. Tja bemoeial. Jan mij afgezet en hij ondertussen voor de 2e keer naar de apotheek en hij zou een doos merci of iets dergelijks gaan kopen.Want ik ben mijn huisarts erg dankbaar. Een maand ben ik haar patient en ondertussen dus van alles al achter de rug. Het eerste wat ze zei wouw de suikerwaardes zijn echt heel netjes en je hebt wel veel achter de rug. Ze hoopt dat de problemen met de suiker toch door de ontstoken cyste in/aan de pancreas gekomen is. Ze heeft me gezegd dat ik tijdens haar afwezigheid naar de internist kan gaan. Ze heeft me gezegd bellen gaat misschien niet want zijn assistenten zijn op vakantie maar hij is er wel als je naar hem toe gaat.
Ze was een beetje boos want ze snapt niet dat als ze tabletten voorschrijft die ook nog eens door de Krankenkasse goedgekeurd moeten worden , ik druppels krijg en minder voorgeschreven dan ik mag hebben. Ik had vannacht nog steeds veel pijn. Dus haar assistente gevraagd en die zei ook er staat echt tabletten en de zijn ook goedgekeurd. Dus er werd van alles geregeld en heb nu een groot verpakking met de juiste tabletten en de pijn zakt nu ook. Dus weer naar de apotheek en Jan vanmiddag nog een keer omdat er nog medicijnen besteld moesten worden. Ik denk dat het een soort opiaat is.
Toen ik bij haar binnen was kwam de assistente en gaf me stiekum de doos met chocolade en ik heb de huisarts bedankt en het haar gegeven en haar ook verteld waarom.
Gekookt, middageten met Jan en dan mijn bed in. Jan gaat de tent afbreken want die moet weg voor het weekend. Het weer is vandaag duidelijk warmer en beter ook al komen er nu weer donkere wolken. Ingrid gaat met de kinderen naar Julia in de Sölk waar de jongste Daniel jarig is. Dus er is nu rust.
Zie ik haar vanmiddag nog in de tuin dus ik vraag haar nog niet naar het feestje? Nee Oma ik ben wat aan het doen en je moet niet zeuren. Nou dat weet ik dan ook weer.
Heeft ze een prachtige tekening gemaakt en ik vraag haar wie staan daar op?? Zegt ze dat ben jij, dat is Opa, dat is jouw kindje, dat is Mama en dat ben ik. Dus ik vraag haar waar is dan Sabrina? Zegt ze die is slapen.
Ze heeft altijd haar antwoord klaar, Ingrid zegt altijd precies haar vader die zit er ook nooit om verlegen.
De tent hangt ondertussen te drogen op het balkon. En Jan is gaan werken.
Gisteravond hing de huiszege scheef. Ik was zo woedend dat ik zo wat explodeerde en een moord had kunnen begaan.
Komt Jan thuis van zijn werk zegt hij ik ben niet naar de apotheek gegaan doe ik morgen wel. Het enige waarvoor hij vanmiddag moest was dat ik dringend de voorgeschreven pijnstiller nodig had want het verging me. Ondertussen lag ik zo wat achter de deur om de medicamenten uit zijn handen te rukken als hij thuis kwam. En hij vindt dat het allemaal overdreven is. Een vent die als hij een sneetje heeft waar ik nog geen pleister op plak zit te miauwen. Ik ben weg gelopen en naar Ingrid gegaan want ik denk dat ik hem echt wat had kunnen aandoen. Ik was ondertussen radeloos van de pijn en Ingrid had al in haar huisapotheek gekeken want ze heeft veel . Maar dit middel zat er niet bij. IK vraag hem kijk waar de noodapotheek open is en ga het voor me halen neem wel geld mee want ik geloof dat je dan een bedrag moet betalen. Maar nee hoor hij gaat op zijn gemak eten maken voor hem zelf en dan eten. Ondertussen had Ingrid uitgevonden dat hij veel geluk had want hij hoefe niet helemaal naar Irdning, Bad Aussee of Schladming maar Gröbming heeft dienst. Het meest boze ben ik omdat hij naar zijn werk langs de apotheek van Schladming komt. Zegt hij dat is niet zo, hij moet 10 meter vanaf de straat om bij de apotheek te komen .Maar als hij eigenwijs is dan is hij dat ook.
Kom ik er achter dat hij geen suikermedicijnen gebruikt omdat hij die niet meer heeft, ik heb de gelijke dus had hij even moeten vragen. Ik zeg hem neem hem dan nu na het eten nee want hij doet het in de ochtend. Dan neemt hij het ook nog eens voor het eten en het moet er na. Ik kan even niet uit de voeten met hem. Moet morgen bij de huisarts zijn voor een gesprek en dan zal ik haar het ook zeggen dat hij ook nooit begeleid is en dat hij van mij niets aanneemt. Dan worden zijn medicijnen verhoogt omdat ze niet goed werken maar hij neemt alles in een keer en niet op de juiste tijden, ja dat is lastig want de medicijnen voor de schildklier moeten wel nuchter dan eten dan suiker en niet alle suikermedicamenten tegelijkertijd. Afgezien je zorgt op tijd voor nieuwe elke keer als ik recepten ga halen vraag ik hem ook moet je ook nog iets hebben Nee hoor hij heeft alles.Hij heeft uiteindelijk mijn medicijnen gehaald . Het is een echte autist recht vooruit en vooral als het hem zelf betreft. Kan zich niet verplaatsen in een ander. Nou ik even niet meer in hem.
Der Baggerfahrer was er vanavond, vrijdagavond komt de bagger en zaterdag gaat hij grond schuiven. Jannick heeft afgelopen weekend met een kleine bagger met slaghamer al de hele bovenkant van de gestorte gewapende betonbak afgehaald. Het gaat 1 ½ meter de grond in dus dat laat hij verder als fundament zitten. Ook naast het terras de hoge groentenbak laat hij , dan is het ook makkelijker om het terras te vergroten want dan hebben ze ook gelijk fundament. Maar eindelijk is het grote bouwwerk aan de gang.
Niet alleen bij ons want bij Maier zijn ze ook keihard aan het werk daar hebben ze alle coniferen weggehaald en ze waren vanmorgen aan het heien , Ik denk dat bij hen ook de helling aan het zakken of schuiven was. Maar ja ze gebruiken eigen baggers eigen kranen eigen heimachines en eigen opladers .
Vanmorgen even de huisarts gebeld want ze had gisteren aan Jan gevraagd of ik vandaag dan voorbij kwam. Maar omdat het de laatste dag voor de vakantie van haar is loeidruk en ik kan niet lang zitten. Maar ze zei kom geijk er is weinig loos.
Dus Gelijk in de auto gestapt , Theresa wilde ook mee en ze zit tegen mij aan te kleppen dus ik zeg haar Oma hoort je niet want ik heb geen gehoorapparaat in. Zegt ze Oma dat moet wel want nu kan je de dokter niet verstaan. Tja bemoeial. Jan mij afgezet en hij ondertussen voor de 2e keer naar de apotheek en hij zou een doos merci of iets dergelijks gaan kopen.Want ik ben mijn huisarts erg dankbaar. Een maand ben ik haar patient en ondertussen dus van alles al achter de rug. Het eerste wat ze zei wouw de suikerwaardes zijn echt heel netjes en je hebt wel veel achter de rug. Ze hoopt dat de problemen met de suiker toch door de ontstoken cyste in/aan de pancreas gekomen is. Ze heeft me gezegd dat ik tijdens haar afwezigheid naar de internist kan gaan. Ze heeft me gezegd bellen gaat misschien niet want zijn assistenten zijn op vakantie maar hij is er wel als je naar hem toe gaat.
Ze was een beetje boos want ze snapt niet dat als ze tabletten voorschrijft die ook nog eens door de Krankenkasse goedgekeurd moeten worden , ik druppels krijg en minder voorgeschreven dan ik mag hebben. Ik had vannacht nog steeds veel pijn. Dus haar assistente gevraagd en die zei ook er staat echt tabletten en de zijn ook goedgekeurd. Dus er werd van alles geregeld en heb nu een groot verpakking met de juiste tabletten en de pijn zakt nu ook. Dus weer naar de apotheek en Jan vanmiddag nog een keer omdat er nog medicijnen besteld moesten worden. Ik denk dat het een soort opiaat is.
Toen ik bij haar binnen was kwam de assistente en gaf me stiekum de doos met chocolade en ik heb de huisarts bedankt en het haar gegeven en haar ook verteld waarom.
Gekookt, middageten met Jan en dan mijn bed in. Jan gaat de tent afbreken want die moet weg voor het weekend. Het weer is vandaag duidelijk warmer en beter ook al komen er nu weer donkere wolken. Ingrid gaat met de kinderen naar Julia in de Sölk waar de jongste Daniel jarig is. Dus er is nu rust.
Zie ik haar vanmiddag nog in de tuin dus ik vraag haar nog niet naar het feestje? Nee Oma ik ben wat aan het doen en je moet niet zeuren. Nou dat weet ik dan ook weer.
Heeft ze een prachtige tekening gemaakt en ik vraag haar wie staan daar op?? Zegt ze dat ben jij, dat is Opa, dat is jouw kindje, dat is Mama en dat ben ik. Dus ik vraag haar waar is dan Sabrina? Zegt ze die is slapen.
Ze heeft altijd haar antwoord klaar, Ingrid zegt altijd precies haar vader die zit er ook nooit om verlegen.
De tent hangt ondertussen te drogen op het balkon. En Jan is gaan werken.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Fijn dat de pijnstilling nu begint te werken! XXX
Annemarieke 2017-07-27 18:51:59
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
