Dag 2 Het voelt als thuiskomen
Oostenrijk, Pruggern
Dag 2
We trekken de grens met Oostenrijk over en het voelt als thuiskomen.
In het begin van de middag komen we in Pruggern ,onze nieuwe Heimat aan. Twee dagen rijden over 1100 km is niet mis, de tijd dat we het in 10 uur konden rijden is niet meer.
Dan moet Jan met de verhuiswagen bij ons huis zien te komen, dat valt niet mee. De weg naar ons is smal en steil. Hij kan de auto niet keren en besluit een stuk hoger te rijden , daar de auto te keren, maar dan blijkt dat het ook al heeft hij de ruimte om te keren , de schuinte hem tegen houd. De treeplank aan de achterzijde van de auto loopt vast op de schuine kant van de berg.
Toch lukt het hem om te keren. Maar de auto wil niet achteruit ons pad in naar het huis dus dan maar vooruit. Een lege auto laat zich morgen makkelijker achteruit rijden .
Vol goede moed beginnen we met zijn drieën de auto uit te laden. Het is nog steeds stralend weer dus we kunnen ook spullen buiten laten staan. Tegen de avond is alles eruit, en staat het huis vol met gedemonteerde meubelen en dozen. Jan zet nog wel ons bed in elkaar, zodat we niet op de grond hoeven slapen. Lekker schone lakens erop en het voelt als thuis. Thuis aten we op zaterdag meestal pizza dus dat doen we hier ook. Een pilsje erbij en samen aan de grote tafel in onze woonkeuken. We hebben een klein tv tje staan en de schotel van de caravan.
Zo kunnen we samen wat tv kijken, eerst lekker onder de douche en uiteindelijk lekker onder de wol.
We ontbijten om 7 uur en vertrekken daarna gelijk, we kunnen met een gemiddelde snelheid van 80 km per uur rijden en we blijven de ergste files voor. Wederom grote ongelukken op de weg. Het weer blijft maar warm en mooi, hoewel je al goed kan zien dat het herfst is.
De omgeving die aan ons voorbij trekt is een kleurrijk herfstpalet, oranje,rood,geel,groen en bruin. Ik kan daar echt van genieten, ik zie de eerste bergen in het landschap verschijnen , en ik voel me blij en gelukkig. Ik weet niet wat ik met bergen heb , ik weet dat ik ze mis als ik in Nederland ben. Ze zijn elke dag anders, door het weer, de lichtval, de seizoenen.We trekken de grens met Oostenrijk over en het voelt als thuiskomen.
In het begin van de middag komen we in Pruggern ,onze nieuwe Heimat aan. Twee dagen rijden over 1100 km is niet mis, de tijd dat we het in 10 uur konden rijden is niet meer.
Dan moet Jan met de verhuiswagen bij ons huis zien te komen, dat valt niet mee. De weg naar ons is smal en steil. Hij kan de auto niet keren en besluit een stuk hoger te rijden , daar de auto te keren, maar dan blijkt dat het ook al heeft hij de ruimte om te keren , de schuinte hem tegen houd. De treeplank aan de achterzijde van de auto loopt vast op de schuine kant van de berg.
Toch lukt het hem om te keren. Maar de auto wil niet achteruit ons pad in naar het huis dus dan maar vooruit. Een lege auto laat zich morgen makkelijker achteruit rijden .
Vol goede moed beginnen we met zijn drieën de auto uit te laden. Het is nog steeds stralend weer dus we kunnen ook spullen buiten laten staan. Tegen de avond is alles eruit, en staat het huis vol met gedemonteerde meubelen en dozen. Jan zet nog wel ons bed in elkaar, zodat we niet op de grond hoeven slapen. Lekker schone lakens erop en het voelt als thuis. Thuis aten we op zaterdag meestal pizza dus dat doen we hier ook. Een pilsje erbij en samen aan de grote tafel in onze woonkeuken. We hebben een klein tv tje staan en de schotel van de caravan.
Zo kunnen we samen wat tv kijken, eerst lekker onder de douche en uiteindelijk lekker onder de wol.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
