Theresa slaapt vannacht in haar nieuwe bed
Oostenrijk, Liezen
Freitag 15.Juli
Wat een schok nadat ik de ontbijt tv aanzette, wat aanslag in Frankrijk gelijk zoeken waar want als je weet dat er een van je kinderen in Frankrijk is schrik je extra.
Wat een verschrikkelijke beelden , hoe haalt iemand het zich in zijn hoofd om zoveel onschuldige mensen waaronder kinderen dat aan te doen.
Wat bereikt degene ermee? De mensen nemen na de eerste schrik hun leven weer op. De familie en vrienden van de slachtoffers gaan lange tijd door een diep dal maar uiteindelijk gaan ook zij door met hun leven. Ik zie geen nut van dit soort extreme acties. Ik zie hoe haat groeid ook vaak weer tegen mensen dier er niets mee van doen hebben. Er zullen mensen zijn die dingen laten omdat ze angst hebben om ook slachtoffer te worden. Ik betrap me erop dat ik zelf overdenkingen maak bij de vakantiekeuze of waar gaan we een dagje heen. Maar uiteindelijk gaat een ieder door met zijn leven er blijft ons niets anders over want dan heb je geen leven.
Toevallig hadden Jan en ik het gisteren in Schladming erover. De toegangswegen naar het centrum waren allemaal doormidel van een hek in het midden van de weg gespert. Even voor dat Jan kwam reed er een dicht busje gewoon er omheen en zo de mensenmassa op de Hauptplatz in . Ik had zo iets dan kan toch niet maar niemand deed iets. Geen agent te zien. Jan komt naar buiten en we lopen samen het straatje in waar de auto uitkwam en zien net voor het hek een agent aankomen en ook op dat moment wilde er weer een auto omheen rijden. Deze werd gestopt door de agent. Maar wat kan 1 agent doen bij zoveel toegangswegen en wat doet hij als echt iemand kwaad wil? We waren ons heel erg bewust van wat er in Graz gebeurd is en zou zomaar hier ook kunnen.
Dan zie je dat het in Nice werkelijkheid is geworden. Gaan we nu niet meer naar grote evenementen of zelfs kleine? Ik weet het even niet wel dat ik er bewust mee leef, ik denk na , kijk of er vluchtwegen zijn en kijk hoe de situatie ter plekke is. Want ik wil toch blijven leven.
Was al vroeg op na een hele slechte nacht. Ingrid kwam en Theresa sliep nog. Ik met Ingrid naar Liezen en Jan zou op Theresa passen als die wakker werd.
Ingrid had dingen die ze wilde en ik eigenlijk alleen naar de Obi om een zak flexlijm terug te brengen. Ingrid zocht al enige tijd vitrage maar kon niet echt wat vinden en vandaag wilden we naar de Kika daarvoor. Zij keek in bakken met de afgeprijsde want het is overal volop uitverkoop. Ik snuffel altijd overal en vond in het showrek met gordijnen vitrage die volgens mij goed bij haar staan met oranje erin. Het neigde op het oog iets naar het rood dus ook een oranje gordijn erbij gepakt en bij elkaar gehouden . Precies goed en dat vond Ingrid ook. Ze waren per stuk van 19.90 eerst al afgeprijst met 50% en nu maar 6 euro. Ingrid blij en die zij jij hebt ook echt een neus er voor. Maar ja doe me hele leven al niet anders.
Dan naar de Obi de zak terug brengen. We gingen dan naar de Penny waar ze de badkamer dingen verkopen en ja hoor Ingrid super blij met haar wc bril die ze wilde hebben en ik super blij met mijn 2 tandenborstelbekers. Zij wilde nog naar de NKD want ze had bij ons dingen terug gebracht omdat het echt te wijd voor Theresa was en een bon gekregen. In Liezen ligt de NKD nogal afgelegen en ja hoor daar hebben we onze slag geslagen. Het is zo jammer dat we nog steeds niet weten wat de babys van Ingrid en van Angela worden want er waren zo veel leuke dingen. Ingrid heeft voor Theresa hele leuke pyama suits gekocht, en vond er ook nog de onderbroeken in Theresa ´s maat . Omdat we weten dat Martina een bekende van ons een meisje krijgt kon Ingrid daar ook leuke dingen voor mee nemen. Ik heb alvast voor Mandy en haar meisjes twins wat gekocht. Ook nog een t-shirt voor mezelf en ook Ingrid had nog leuke shirts voor haar zelf waar ze met haar buik in kan. We vonden beide dat we het super getroffen hadden vandaag. Soms ga je ergens voor en niet te krijgen nu hadden we alles waar we voor gingen en zelfs meer.
Het was 12 uur toen we thuis kwamen en Ingrid ging gelijk eten maken en we mochten aanschuiven. Lekker gebakken Alaska visfilets , gebakken aardappellen en salade. Het is tenslotte vrijdag dan eten ze in Oostenrijk vis en betrap me zelf er ook af en toe op.
Ik zit nu bij de lekker snorrende houtkachel want het is absoluut niet warm ook al hadden ze gezegd dat het vandaag beter zou worden. Het is minder zwaar bewolkt en werd het net buiten een 17 graden maar het huis was afgekoeld en koud en nu lekker warm. Er staat nog steeds wat wind wat het ook niet gezelliger maakt. Maar nu om half 3 piept af en toe de zon er door heen. Toch hoop op een mooi weekend.
Jan is allang weer naar zijn werk en Jannick is ook weer terug die was thuis komen eten. Wel gezellig zo maar een doordeweekse dag en allemaal aan tafel. Dat is een luxe in de tegenwoordige tijd.
Ingrid is nu over de helft van haar zwangerschap en dan gaat het ineens dichterbij komen.
Jannick had toch vrij genomen vanmiddag en heeft de wc bril van Ingrid erop gezet en heeft het bed van Theresa in elkaar gezet. Ze is zo blij met haar bed. Haar andere bed ook uit elkaar en moet naar de zolder.
Wat een schok nadat ik de ontbijt tv aanzette, wat aanslag in Frankrijk gelijk zoeken waar want als je weet dat er een van je kinderen in Frankrijk is schrik je extra.
Wat een verschrikkelijke beelden , hoe haalt iemand het zich in zijn hoofd om zoveel onschuldige mensen waaronder kinderen dat aan te doen.
Wat bereikt degene ermee? De mensen nemen na de eerste schrik hun leven weer op. De familie en vrienden van de slachtoffers gaan lange tijd door een diep dal maar uiteindelijk gaan ook zij door met hun leven. Ik zie geen nut van dit soort extreme acties. Ik zie hoe haat groeid ook vaak weer tegen mensen dier er niets mee van doen hebben. Er zullen mensen zijn die dingen laten omdat ze angst hebben om ook slachtoffer te worden. Ik betrap me erop dat ik zelf overdenkingen maak bij de vakantiekeuze of waar gaan we een dagje heen. Maar uiteindelijk gaat een ieder door met zijn leven er blijft ons niets anders over want dan heb je geen leven.
Toevallig hadden Jan en ik het gisteren in Schladming erover. De toegangswegen naar het centrum waren allemaal doormidel van een hek in het midden van de weg gespert. Even voor dat Jan kwam reed er een dicht busje gewoon er omheen en zo de mensenmassa op de Hauptplatz in . Ik had zo iets dan kan toch niet maar niemand deed iets. Geen agent te zien. Jan komt naar buiten en we lopen samen het straatje in waar de auto uitkwam en zien net voor het hek een agent aankomen en ook op dat moment wilde er weer een auto omheen rijden. Deze werd gestopt door de agent. Maar wat kan 1 agent doen bij zoveel toegangswegen en wat doet hij als echt iemand kwaad wil? We waren ons heel erg bewust van wat er in Graz gebeurd is en zou zomaar hier ook kunnen.
Dan zie je dat het in Nice werkelijkheid is geworden. Gaan we nu niet meer naar grote evenementen of zelfs kleine? Ik weet het even niet wel dat ik er bewust mee leef, ik denk na , kijk of er vluchtwegen zijn en kijk hoe de situatie ter plekke is. Want ik wil toch blijven leven.
Was al vroeg op na een hele slechte nacht. Ingrid kwam en Theresa sliep nog. Ik met Ingrid naar Liezen en Jan zou op Theresa passen als die wakker werd.
Ingrid had dingen die ze wilde en ik eigenlijk alleen naar de Obi om een zak flexlijm terug te brengen. Ingrid zocht al enige tijd vitrage maar kon niet echt wat vinden en vandaag wilden we naar de Kika daarvoor. Zij keek in bakken met de afgeprijsde want het is overal volop uitverkoop. Ik snuffel altijd overal en vond in het showrek met gordijnen vitrage die volgens mij goed bij haar staan met oranje erin. Het neigde op het oog iets naar het rood dus ook een oranje gordijn erbij gepakt en bij elkaar gehouden . Precies goed en dat vond Ingrid ook. Ze waren per stuk van 19.90 eerst al afgeprijst met 50% en nu maar 6 euro. Ingrid blij en die zij jij hebt ook echt een neus er voor. Maar ja doe me hele leven al niet anders.
Dan naar de Obi de zak terug brengen. We gingen dan naar de Penny waar ze de badkamer dingen verkopen en ja hoor Ingrid super blij met haar wc bril die ze wilde hebben en ik super blij met mijn 2 tandenborstelbekers. Zij wilde nog naar de NKD want ze had bij ons dingen terug gebracht omdat het echt te wijd voor Theresa was en een bon gekregen. In Liezen ligt de NKD nogal afgelegen en ja hoor daar hebben we onze slag geslagen. Het is zo jammer dat we nog steeds niet weten wat de babys van Ingrid en van Angela worden want er waren zo veel leuke dingen. Ingrid heeft voor Theresa hele leuke pyama suits gekocht, en vond er ook nog de onderbroeken in Theresa ´s maat . Omdat we weten dat Martina een bekende van ons een meisje krijgt kon Ingrid daar ook leuke dingen voor mee nemen. Ik heb alvast voor Mandy en haar meisjes twins wat gekocht. Ook nog een t-shirt voor mezelf en ook Ingrid had nog leuke shirts voor haar zelf waar ze met haar buik in kan. We vonden beide dat we het super getroffen hadden vandaag. Soms ga je ergens voor en niet te krijgen nu hadden we alles waar we voor gingen en zelfs meer.
Het was 12 uur toen we thuis kwamen en Ingrid ging gelijk eten maken en we mochten aanschuiven. Lekker gebakken Alaska visfilets , gebakken aardappellen en salade. Het is tenslotte vrijdag dan eten ze in Oostenrijk vis en betrap me zelf er ook af en toe op.
Ik zit nu bij de lekker snorrende houtkachel want het is absoluut niet warm ook al hadden ze gezegd dat het vandaag beter zou worden. Het is minder zwaar bewolkt en werd het net buiten een 17 graden maar het huis was afgekoeld en koud en nu lekker warm. Er staat nog steeds wat wind wat het ook niet gezelliger maakt. Maar nu om half 3 piept af en toe de zon er door heen. Toch hoop op een mooi weekend.
Jan is allang weer naar zijn werk en Jannick is ook weer terug die was thuis komen eten. Wel gezellig zo maar een doordeweekse dag en allemaal aan tafel. Dat is een luxe in de tegenwoordige tijd.
Ingrid is nu over de helft van haar zwangerschap en dan gaat het ineens dichterbij komen.
Jannick had toch vrij genomen vanmiddag en heeft de wc bril van Ingrid erop gezet en heeft het bed van Theresa in elkaar gezet. Ze is zo blij met haar bed. Haar andere bed ook uit elkaar en moet naar de zolder.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
