Weer zo´n van alles en nog wat dag
Oostenrijk, Gröbming
Een slechte nacht gehad, ik geloof dat ik de nieuwe suikermedicamenten niet verdraag en daardoor zwelling in mijn keel en zo heb. Ik kan bijna niet praten, of eten en vannacht zat het gewoon dicht wat ik beangstigend vond. Ik denk dat ik geluk heb dat ik allergie medicijnen gebruik en dat het daardoor niet nog ernstiger geworden is. Ik ben vannacht opgestaan en heb de bij sluiter erbij gepakt en als je het boekwerk gelezen hebt staat bijna aan het einde dat dit kan voorkomen.
Jan had vanmorgen een afspraak bij de huisarts die neem ik waar en maak voor Jan een nieuwe en gelijk een prikafspraak.
Opgestaan en alle ochtend dingen gedaan. Ik voel me.beroerd. De buitenkant van mijn hals jeukt enorm en de binnenkant doet erg pijn.
Ik kan de euforie van gisteren nog niet echt kwijt, het blijft een enorme opluchting dat Theresa is aangenomen. Ik mag het gehoopt hebben maar ergens heb ik er niet in geloofd. Ze was het laatste jaar niet goed erop met niets eigenlijk, Dan super Nederlandse testen gemaakt, een super dwarsfluit afsluiting en als kroon nu haar gymnasium aanname. Daar moet ze toch mee voort kunnen.
Ik heb dus Jan zijn afspraak waar genomen. Het was geen probleem en ik hoefde geen uren te wachten. Eerst dacht ze dat het misschien toch een ontsteking zou zijn maar de ontstekingswaarden wel iets verhoogd maar niet zo dat het de klachten zou oproepen. Dan is ze gaan lezen en kwam terug met wanneer ben je gestopt en ik vanmorgen. Dat ook zo laten , ze moet eerst overleggen met de internist. En ze zei jouw klachten staan precies zo beschreven. Het komt alleen niet vaak voor.Dus ja nu oppassen want voor ik het weet zit mijn suiker hoog. Ik was gelijk naar de apotheek gegaan en toen ik naar buiten kwam winkte iemand mij vanuit een auto die net geparkeerd had. Was het de Duitse dame (Gretl) uit Öblarn. Ze moest naar de apotheek maar haar gevraagd om samen koffie te drinken tegenover de apotheek. Zo gezegd zo gedaan erg gezellig. Dan heeft ze mij ook nog thuis afgezet. We kunnen elkaar nu bellen.
Het is best grappig dat we met 39 man/vrouw onderweg waren en uitgerekend de Duitse en Nederlandse contact houden.
Middageten gemaakt en met Jan op het balkon gegeten. Ik vind het heerlijk in ons afgesloten hoekje.
Dan zijn we toch maar naar Prenten gereden om de villa klaar te maken voor de gasten die zaterdag komen. Ondertussen begon het weer te regenen. Het kostte toch nog een uur om het klaar te krijgen en ik had niet echt hulp aan Jan. Die luisterde niet en als ik denk dat ik klaar ben zijn de theedoeken weg in de keuken. Dan blijft hij volhouden die heb ik daar niet vandaan. Dus opnieuw de bunker openen wat een klus is met het cijferslot want ik zie het zo slecht. Stootte ik ook mijn hoofd nog flink.
Dan toch naar huis. Ik ben gewoon een wrak met die enorme keelpijn. Moeten we toch nog een keer naar het huis voor de zaterdag want een van de lampen is kapot en ik kon geen nieuwe vinden.
Vanmiddag Jannick weer gesproken want ik wist niet of hij wist dat er een brandweerman gestorven is. Maar dat wist hij en had ook al een verontschuldiging afgegeven omdat hij er niet bij kan zijn. Franz Gewessler is van het loodgieters sanitair bedrijf hier in Gröbming. Zijn jongste kind een nakomertje zit bij Sabrina in de klas. Hij is net 50 geworden. Had een operatie gehad, en een naad is open gegaan. Dan is hij vorige week woensdag geloof ik op nieuw gehecht en vrijdag wilde hij naar de wc en viel dood om. Ze denken een embolie. Geen idee hoe het nu met het bedrijf gaat en verschrikkelijk voor de familie. Dat wordt morgen een grote begrafenis. Hij was nog een actieve brandweerman . Morgen zijn er allerlei dingen dicht en ook de Imbiss blijft dicht.
Men moet genieten van het moment men weet niet wanneer het voorbij is.
Jannick was vanmorgen naar dat adres gegaan van de havenpolitie maar hij moest daar niet zijn en ze wisten ook niet waar. Dan is hij naar de verhuurder gegaan en heeft de bon met 40 Euro afgegeven. De man zei geef maar hier je bent al nummer 6. Ze hadden zeker geld nodig. Maar dan wel alleen bij toeristen en niet bij de bewoners. Hij had mij fotos gestuurd van waar hij was.
Een foto van Tobi hoe hij de onderbouw verlaat om in het nieuwe schooljaar naar groep 3 te gaan.
Jan had vanmorgen een afspraak bij de huisarts die neem ik waar en maak voor Jan een nieuwe en gelijk een prikafspraak.
Opgestaan en alle ochtend dingen gedaan. Ik voel me.beroerd. De buitenkant van mijn hals jeukt enorm en de binnenkant doet erg pijn.
Ik kan de euforie van gisteren nog niet echt kwijt, het blijft een enorme opluchting dat Theresa is aangenomen. Ik mag het gehoopt hebben maar ergens heb ik er niet in geloofd. Ze was het laatste jaar niet goed erop met niets eigenlijk, Dan super Nederlandse testen gemaakt, een super dwarsfluit afsluiting en als kroon nu haar gymnasium aanname. Daar moet ze toch mee voort kunnen.
Ik heb dus Jan zijn afspraak waar genomen. Het was geen probleem en ik hoefde geen uren te wachten. Eerst dacht ze dat het misschien toch een ontsteking zou zijn maar de ontstekingswaarden wel iets verhoogd maar niet zo dat het de klachten zou oproepen. Dan is ze gaan lezen en kwam terug met wanneer ben je gestopt en ik vanmorgen. Dat ook zo laten , ze moet eerst overleggen met de internist. En ze zei jouw klachten staan precies zo beschreven. Het komt alleen niet vaak voor.Dus ja nu oppassen want voor ik het weet zit mijn suiker hoog. Ik was gelijk naar de apotheek gegaan en toen ik naar buiten kwam winkte iemand mij vanuit een auto die net geparkeerd had. Was het de Duitse dame (Gretl) uit Öblarn. Ze moest naar de apotheek maar haar gevraagd om samen koffie te drinken tegenover de apotheek. Zo gezegd zo gedaan erg gezellig. Dan heeft ze mij ook nog thuis afgezet. We kunnen elkaar nu bellen.
Het is best grappig dat we met 39 man/vrouw onderweg waren en uitgerekend de Duitse en Nederlandse contact houden.
Middageten gemaakt en met Jan op het balkon gegeten. Ik vind het heerlijk in ons afgesloten hoekje.
Dan zijn we toch maar naar Prenten gereden om de villa klaar te maken voor de gasten die zaterdag komen. Ondertussen begon het weer te regenen. Het kostte toch nog een uur om het klaar te krijgen en ik had niet echt hulp aan Jan. Die luisterde niet en als ik denk dat ik klaar ben zijn de theedoeken weg in de keuken. Dan blijft hij volhouden die heb ik daar niet vandaan. Dus opnieuw de bunker openen wat een klus is met het cijferslot want ik zie het zo slecht. Stootte ik ook mijn hoofd nog flink.
Dan toch naar huis. Ik ben gewoon een wrak met die enorme keelpijn. Moeten we toch nog een keer naar het huis voor de zaterdag want een van de lampen is kapot en ik kon geen nieuwe vinden.
Vanmiddag Jannick weer gesproken want ik wist niet of hij wist dat er een brandweerman gestorven is. Maar dat wist hij en had ook al een verontschuldiging afgegeven omdat hij er niet bij kan zijn. Franz Gewessler is van het loodgieters sanitair bedrijf hier in Gröbming. Zijn jongste kind een nakomertje zit bij Sabrina in de klas. Hij is net 50 geworden. Had een operatie gehad, en een naad is open gegaan. Dan is hij vorige week woensdag geloof ik op nieuw gehecht en vrijdag wilde hij naar de wc en viel dood om. Ze denken een embolie. Geen idee hoe het nu met het bedrijf gaat en verschrikkelijk voor de familie. Dat wordt morgen een grote begrafenis. Hij was nog een actieve brandweerman . Morgen zijn er allerlei dingen dicht en ook de Imbiss blijft dicht.
Men moet genieten van het moment men weet niet wanneer het voorbij is.
Jannick was vanmorgen naar dat adres gegaan van de havenpolitie maar hij moest daar niet zijn en ze wisten ook niet waar. Dan is hij naar de verhuurder gegaan en heeft de bon met 40 Euro afgegeven. De man zei geef maar hier je bent al nummer 6. Ze hadden zeker geld nodig. Maar dan wel alleen bij toeristen en niet bij de bewoners. Hij had mij fotos gestuurd van waar hij was.
Een foto van Tobi hoe hij de onderbouw verlaat om in het nieuwe schooljaar naar groep 3 te gaan.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
