koude sombere maandag
Oostenrijk, Gröbming
Vanmorgen om 7 uur wakker en ik hoorde beneden de familie rommelen. Al snel daarna gingen ze weg op weg naar Bruck an der Mur waar Theresa en Sabrina beide naar de Sehschule moeten. Theresa is daar al lang onder behandeling en Wenen wil dat het gezichtsvermogen van Sabrina wordt vastgesteld. Omdat ze heel erg haar hoofd beweegd ipv haar ogen. Daarna rijde ze door richting Wenen om de auto van Ingrid af te halen . Dus de hele familie is de hele dag weg. Ingrid wel blij dat haar auto weer klaar is al is de prijs 600 eurootjes sneller gezegd dan gedaan.
Het is koud donker en somber en het sneeuwt af en toe licht.
Ik probeer Jan enige regelmaat bij te brengen en ook dat hij echt wat moet doen want ik kan niet overal gaan werken, kinderen opvangen en ook mijn eigen huis bij houden.
Dus Jan gezegd dat hij toch echt moet bijspringen.
Dus vanmorgen wil hij gaan stofzuigen dan zeg ik hem nee dat is het allerlaatste wat moet worden gedaan . Dan zegt hij ja en even later zit hij alweer op de bank met een bak koffie. Ik was met de badkamer bezig en hem gevraagd of hij even kijkt en hem uitgelegd dat ik de eerste maandag van de maand de badkamer van boven naar beneden poetst en op de andere maandagen de wc, wasbak en bodem. Dat er voor het stofzuigen even moet worden gestofd en de tafels schoongemaakt .
Na het badkamer poetsen ben ik de grote vriezer buiten gaan organiseren want er moet ruimte zijn als de bestelling binnen komt. Dus alle laden eruit en in het trappenhuis de een na de ander leeg gemaakt schoongemaakt en opnieuw gevuld. Kom ik terug in de keuken zie ik gelijk dat er een miniscuul stukje groen glas ligt en ik weet ook gelijk waarvan het is. Kijk in de kast en inderdaad het engeltje van Muranoglas weg. Dus ik vraag Jan heb je het engeltje laten vallen. Zegt hij dus glashard nee. Nou staat het engeltje in een van de kleine bovenste kastjes waar ik de foto van mijn broertje, zijn kerstfiguur uit zijn boom en zijn urntje heb staan. Vanmorgen stond het er nog. De katten kunnen er niet bij het staat hoog en achter glas . Ik kijk in het rond overal in de keken gezocht maar behalve wat kleine stukjes van de onderkant geen engel te vinden. Die moet hij opgeraapt hebben maar wil het niet toegeven. Dat het engeltje stuk is daar kom ik wel overheen al heb ik het meegenomen van uit Murana. Maar dat hij glashard staat te liegen dat heeft me tot in mijn ziel gekwetst , zeg dan sorry en ik heb het weggegooid. Maar dat is iets wat hij niet zal zeggen en dat is iets waar ik niet tegen kan en hij mij mee kwetst en onherstelbare schade aanricht. Hij was daar aan het stoffen maar als een olifant in een porseleinkast . Ik haal de dingen even opzij en maak dan het glasplaatje schoon. Hier word ik totaal moedeloos van.
Ik probeer alles geregeld te krijgen maar hij geeft nergens zijn medewerking aan zegt overal ja op en doet nee . Wil absoluut niet luisteren en doet nooit wat fout. Dat groeit mij boven mijn hoofd. Ik probeer hem de dingen bij te brengen of te laten zien maar dan doet hij het toch zoals hij zelf bedacht heeft en dat is tegenwoordig niet altijd de manier zoals het moet zijn.
Dan zegt Ingrid tegen mij waarom heeft Jan die vloerdelen in de keuken gelegd? en ik geen idee ik weet van niets. Als ik het aan hem vraagt zegt hij om onder de kastjes te maken. Dus ik zeg hem dat is niet nodig en dat heeft Ingrid niet gevraagd dan wordt hij kwaad. Hij wordt eigenlijk overal kwaad om. Maar ik kan nou eenmaal niet overal tegelijk zijn. Helaas moet ik werken omdat we anders de rekeningen niet kunnen betalen. Maar dat vergt wel enige moeite van 2 kanten.
Ook drinkt hij weer totaal niet behalve koffie en droogt daardoor erg uit. Ik krijg het maar niet voor elkaar bij elke kop koffie een glas water. Ook al zet ik het neer drinkt hij nog niet. Ook vind ik tegenwoordig steeds vaker pillen die hij niet geslikt heeft. Wat kan ik meer doen dan het in de doosjes doen per dagdeel. Als ik aan hem vraag heb je jouw medicijnen al geslikt dan moet je hem horen.
Er zijn mensen die op latere leeftijd gaan scheiden , ik begrijp nu wel waarom. Jan was nooit de makkelijkste maar daar kon ik mee leven maar nu een jaar na zijn Schlaganfallen ben ik moe , werk ik me te pletter om voor iedereen alles leuk te houden en moet ik ook nog zien dat de rekeningen letterlijk en figuurlijk betaald worden. JAAAAAA IK KLAAG en daar heb ik ook recht op.
Maak me ook zorgen want als mij wat overkomt ? wie doet de administratie, wie doet de huishouding , wie regelt de medische zaken? wie brengt het geld binnen?
Zo maar weer eens op weg naar Liezen naar de orthopeed voor mijn schouder arm en nek. De vloeistoffen voor de injecties opgehaald en vooral niet vergeten mee te nemen.
Kan de pijnstilling wel weer gebruiken al is het draagbaarder dan voor ik de eerste injecties kreeg.
In schwierigen Situationen liegt manchmal die Herausforderung verborgen, das Leben willkommen zu heißen mit all seinen Facetten, seiner ungestümen Intensität und der Tiefe der Emotionen, die uns mitunter aus dem Gleichgewicht zu bringen droht. Die Bereitschaft, sich auch in solchen Zeiten zu öffnen, ermöglicht einem die Sicht auf bis dahin verborgene Möglichkeiten und Wege. Und plötzlich verändert sich die Perspektive und alles kommt in Bewegung … AMEN
Het is koud donker en somber en het sneeuwt af en toe licht.
Ik probeer Jan enige regelmaat bij te brengen en ook dat hij echt wat moet doen want ik kan niet overal gaan werken, kinderen opvangen en ook mijn eigen huis bij houden.
Dus Jan gezegd dat hij toch echt moet bijspringen.
Dus vanmorgen wil hij gaan stofzuigen dan zeg ik hem nee dat is het allerlaatste wat moet worden gedaan . Dan zegt hij ja en even later zit hij alweer op de bank met een bak koffie. Ik was met de badkamer bezig en hem gevraagd of hij even kijkt en hem uitgelegd dat ik de eerste maandag van de maand de badkamer van boven naar beneden poetst en op de andere maandagen de wc, wasbak en bodem. Dat er voor het stofzuigen even moet worden gestofd en de tafels schoongemaakt .
Na het badkamer poetsen ben ik de grote vriezer buiten gaan organiseren want er moet ruimte zijn als de bestelling binnen komt. Dus alle laden eruit en in het trappenhuis de een na de ander leeg gemaakt schoongemaakt en opnieuw gevuld. Kom ik terug in de keuken zie ik gelijk dat er een miniscuul stukje groen glas ligt en ik weet ook gelijk waarvan het is. Kijk in de kast en inderdaad het engeltje van Muranoglas weg. Dus ik vraag Jan heb je het engeltje laten vallen. Zegt hij dus glashard nee. Nou staat het engeltje in een van de kleine bovenste kastjes waar ik de foto van mijn broertje, zijn kerstfiguur uit zijn boom en zijn urntje heb staan. Vanmorgen stond het er nog. De katten kunnen er niet bij het staat hoog en achter glas . Ik kijk in het rond overal in de keken gezocht maar behalve wat kleine stukjes van de onderkant geen engel te vinden. Die moet hij opgeraapt hebben maar wil het niet toegeven. Dat het engeltje stuk is daar kom ik wel overheen al heb ik het meegenomen van uit Murana. Maar dat hij glashard staat te liegen dat heeft me tot in mijn ziel gekwetst , zeg dan sorry en ik heb het weggegooid. Maar dat is iets wat hij niet zal zeggen en dat is iets waar ik niet tegen kan en hij mij mee kwetst en onherstelbare schade aanricht. Hij was daar aan het stoffen maar als een olifant in een porseleinkast . Ik haal de dingen even opzij en maak dan het glasplaatje schoon. Hier word ik totaal moedeloos van.
Ik probeer alles geregeld te krijgen maar hij geeft nergens zijn medewerking aan zegt overal ja op en doet nee . Wil absoluut niet luisteren en doet nooit wat fout. Dat groeit mij boven mijn hoofd. Ik probeer hem de dingen bij te brengen of te laten zien maar dan doet hij het toch zoals hij zelf bedacht heeft en dat is tegenwoordig niet altijd de manier zoals het moet zijn.
Dan zegt Ingrid tegen mij waarom heeft Jan die vloerdelen in de keuken gelegd? en ik geen idee ik weet van niets. Als ik het aan hem vraagt zegt hij om onder de kastjes te maken. Dus ik zeg hem dat is niet nodig en dat heeft Ingrid niet gevraagd dan wordt hij kwaad. Hij wordt eigenlijk overal kwaad om. Maar ik kan nou eenmaal niet overal tegelijk zijn. Helaas moet ik werken omdat we anders de rekeningen niet kunnen betalen. Maar dat vergt wel enige moeite van 2 kanten.
Ook drinkt hij weer totaal niet behalve koffie en droogt daardoor erg uit. Ik krijg het maar niet voor elkaar bij elke kop koffie een glas water. Ook al zet ik het neer drinkt hij nog niet. Ook vind ik tegenwoordig steeds vaker pillen die hij niet geslikt heeft. Wat kan ik meer doen dan het in de doosjes doen per dagdeel. Als ik aan hem vraag heb je jouw medicijnen al geslikt dan moet je hem horen.
Er zijn mensen die op latere leeftijd gaan scheiden , ik begrijp nu wel waarom. Jan was nooit de makkelijkste maar daar kon ik mee leven maar nu een jaar na zijn Schlaganfallen ben ik moe , werk ik me te pletter om voor iedereen alles leuk te houden en moet ik ook nog zien dat de rekeningen letterlijk en figuurlijk betaald worden. JAAAAAA IK KLAAG en daar heb ik ook recht op.
Maak me ook zorgen want als mij wat overkomt ? wie doet de administratie, wie doet de huishouding , wie regelt de medische zaken? wie brengt het geld binnen?
Zo maar weer eens op weg naar Liezen naar de orthopeed voor mijn schouder arm en nek. De vloeistoffen voor de injecties opgehaald en vooral niet vergeten mee te nemen.
Kan de pijnstilling wel weer gebruiken al is het draagbaarder dan voor ik de eerste injecties kreeg.
In schwierigen Situationen liegt manchmal die Herausforderung verborgen, das Leben willkommen zu heißen mit all seinen Facetten, seiner ungestümen Intensität und der Tiefe der Emotionen, die uns mitunter aus dem Gleichgewicht zu bringen droht. Die Bereitschaft, sich auch in solchen Zeiten zu öffnen, ermöglicht einem die Sicht auf bis dahin verborgene Möglichkeiten und Wege. Und plötzlich verändert sich die Perspektive und alles kommt in Bewegung … AMEN
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 2 reacties bij dit reisverslag
https://tse2.mm.bing.net/th?id=OGC.cb3cf0fbfc482cdd9fe6c29d287d0d20&pid=Api&rurl=https%3a%2f%2fmedia.giphy.com%2fmedia%2f26gs6VrnuqjOwXb0I%2fgiphy.gif&ehk=FzcEBWhtcTlp%2fGbhxq3%2bsw Ik heb je een knuffel gestuurd ik weet alleen niet of hij goed aankomt ik zie hier alleen maar letters maar het komt uit een goed hart❤️❤️
Liduina 2019-01-21 18:51:09
<3
Annemarieke 2019-01-21 22:48:36
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
