Met intens verdriet geven wij kennis
Nederland, Gouda
Vandaag op het moment dat wij klaar stonden om naar de langlaufvereniging te gaan stonden er 2 agenten voor de deur. Dan weet je al dat er iets helemaal fout is.
Dan sta je in je woonkamer tussen de slingers en versueringen want ik had gisteren mijn verjaardag gevierd. De oudere agent zei ik moet helaas meedelen dat er een zwaar ongeluk is geweest met uw schoonzoon en dochter. Dan dat het Bianca en Richard betrof en dat Richard op slag dood was en Bianca in Utrecht in het ziekenhuis lag. Maar dat het Bianca wel goed zou gaan ze had oa een gebroken been maar niets over hun baby. De schok was zo groot dat ik alleen maar doelloos heb rondgelopen. dan denk je het kan niet erger worden tot we een telefoontje van het UMC kregen waar we bleven omdat het Bianca ook heel slecht ging en dat de baby gestorven was. Dan stort opnieuw het laatste restje van je wereld in en zijn we direct in de auto gesprongen en ik weet niet hoe we in Utrecht zijn aangekomen.
Bianca ligt in kunstmatige coma en heeft een keizersnee gehad maar haar baby Kees heeft het niet gered ook al was hij al voldragen. Bianca moet hard vechten en we weten nog niet hoe lang ze in coma zal blijven en of ze weer gezond zal worden.
Voor ons is er geen tijd om ergens bij stil te staan er moet van alles geregeld worden , allemaal dingen waar je normaal niet eens aan wil denken maar wij moeten.
Het is op de A12 vlak bij Woerden gebeurd.
We besluiten dat de baby naar zijn vader wordt gebracht om samen met ijn vader opgebaard te worden. Tot onze verbazing hebben de ouders van Richard de baby met de naam Kees aangegeven. Wat heel erg raar is dat het kan want Jan is degene die de aangifte enz. moet doen als wettelijke vertegenwoordiger van Bianca en dus ook haar baby . We dachten dat ze het de naam Stephan wilde geven.
We vinden het allemaal goed dat hij uiteraard samen met zijn papa in een kist en samen worden begraven. Gelukkig kunnen we samen met Jannick afscheid nemen. Jannick had ons gevraagd of hij alles mocht zeggen wat hij wilde of voelde en wij ja dat mag. Dat heeft hij dan ook gedaan en dat was zijn eerste stap om te gaan verwerken. Dan laten de ouders van Richard ons de toegang tot het rouwcentrum ontzeggen en geen idee waarom , we zijn ze in alles tegemoed gekomen wat ze wilden.
Ook werd gezegd dat ze onze aanwezigheid niet opprijs stelden bij de begrafenis. Maar het is onze eerste kleinzoon . Bianca kan niet aanwezig zijn dus het is zeer
belangrijk voor ons om daar wel te zijn.
Jan heeft met zijn begrafenisverzekering kunnen regelen dat de kosten voor de baby worden betaald tot een bepaald bedrag omdat hij en zijn kinderen daar allemaal een verzekering hebben. Helaas zien we niets van het geld terug want zijn ouders strijken het op en we hebben zelfs onze eigen advertenties en dingen moeten betalen. We begrijpen nauwelijks wat ons overkomt . Jan heeft bij de rechtbank een spoedzitting aangevraagd en de rechtbank stelt hem in het gelijk . Wij mogen de begrafenis en de wensen naar ons inzicht laten verlopen voor ons kleinkind. We besluiten onze waarde te houden en de begrafenis en alles niet stop te zetten wat wel ons recht was op dat moment. Die mensen hebben hun zoon en hun kleinkind verloren , ze zoeken een schuldige en dat zijn niet wij. Dat is iets waar hun eigen zoon met zijn leven voor heeft betaald. Ondertussen terroriseren ze ons door dag en nacht te bellen. Midden in de nacht is geen pretje. We zetten de telefoon niet uit want er kan iets met Bianca zijn. We gaan stukje bij beetje kapot. We kunnen vrede ermee hebben en het achter ons laten anders komen we niet meer aan verwerken of ons eigen leven toe. We hebben ook Jannick die met zijn intense verdriet geen raad weet. Bianca heeft haar lieve baby niet kunnen zien, geen afscheid kunnen nemen, geen afscheid kunnen nemen van haar levensgezel haar maatje. We hadden graag alles op video laten zetten zodat later Bianca het alsnog allemaal zou kunnen zien. Maar helaas alles was ons verboden zelfs de aanwezigheid op de begraafplaats. We hebben hen niets aangedaan.
We besluiten om met de kerst toch naar Zwiesel te vertekken. Dat stond gepland en we willen Jannick niet alles afnemen zijn leven gaat wel door. Dus eind december gaan we toch weg. Kunnen ook wij afstand nemen en met verwerken beginnen. Het gaat Bianca naar omstandigheden goed.
Dan sta je in je woonkamer tussen de slingers en versueringen want ik had gisteren mijn verjaardag gevierd. De oudere agent zei ik moet helaas meedelen dat er een zwaar ongeluk is geweest met uw schoonzoon en dochter. Dan dat het Bianca en Richard betrof en dat Richard op slag dood was en Bianca in Utrecht in het ziekenhuis lag. Maar dat het Bianca wel goed zou gaan ze had oa een gebroken been maar niets over hun baby. De schok was zo groot dat ik alleen maar doelloos heb rondgelopen. dan denk je het kan niet erger worden tot we een telefoontje van het UMC kregen waar we bleven omdat het Bianca ook heel slecht ging en dat de baby gestorven was. Dan stort opnieuw het laatste restje van je wereld in en zijn we direct in de auto gesprongen en ik weet niet hoe we in Utrecht zijn aangekomen.
Bianca ligt in kunstmatige coma en heeft een keizersnee gehad maar haar baby Kees heeft het niet gered ook al was hij al voldragen. Bianca moet hard vechten en we weten nog niet hoe lang ze in coma zal blijven en of ze weer gezond zal worden.
Voor ons is er geen tijd om ergens bij stil te staan er moet van alles geregeld worden , allemaal dingen waar je normaal niet eens aan wil denken maar wij moeten.
Het is op de A12 vlak bij Woerden gebeurd.
We besluiten dat de baby naar zijn vader wordt gebracht om samen met ijn vader opgebaard te worden. Tot onze verbazing hebben de ouders van Richard de baby met de naam Kees aangegeven. Wat heel erg raar is dat het kan want Jan is degene die de aangifte enz. moet doen als wettelijke vertegenwoordiger van Bianca en dus ook haar baby . We dachten dat ze het de naam Stephan wilde geven.
We vinden het allemaal goed dat hij uiteraard samen met zijn papa in een kist en samen worden begraven. Gelukkig kunnen we samen met Jannick afscheid nemen. Jannick had ons gevraagd of hij alles mocht zeggen wat hij wilde of voelde en wij ja dat mag. Dat heeft hij dan ook gedaan en dat was zijn eerste stap om te gaan verwerken. Dan laten de ouders van Richard ons de toegang tot het rouwcentrum ontzeggen en geen idee waarom , we zijn ze in alles tegemoed gekomen wat ze wilden.
Ook werd gezegd dat ze onze aanwezigheid niet opprijs stelden bij de begrafenis. Maar het is onze eerste kleinzoon . Bianca kan niet aanwezig zijn dus het is zeer
belangrijk voor ons om daar wel te zijn.
Jan heeft met zijn begrafenisverzekering kunnen regelen dat de kosten voor de baby worden betaald tot een bepaald bedrag omdat hij en zijn kinderen daar allemaal een verzekering hebben. Helaas zien we niets van het geld terug want zijn ouders strijken het op en we hebben zelfs onze eigen advertenties en dingen moeten betalen. We begrijpen nauwelijks wat ons overkomt . Jan heeft bij de rechtbank een spoedzitting aangevraagd en de rechtbank stelt hem in het gelijk . Wij mogen de begrafenis en de wensen naar ons inzicht laten verlopen voor ons kleinkind. We besluiten onze waarde te houden en de begrafenis en alles niet stop te zetten wat wel ons recht was op dat moment. Die mensen hebben hun zoon en hun kleinkind verloren , ze zoeken een schuldige en dat zijn niet wij. Dat is iets waar hun eigen zoon met zijn leven voor heeft betaald. Ondertussen terroriseren ze ons door dag en nacht te bellen. Midden in de nacht is geen pretje. We zetten de telefoon niet uit want er kan iets met Bianca zijn. We gaan stukje bij beetje kapot. We kunnen vrede ermee hebben en het achter ons laten anders komen we niet meer aan verwerken of ons eigen leven toe. We hebben ook Jannick die met zijn intense verdriet geen raad weet. Bianca heeft haar lieve baby niet kunnen zien, geen afscheid kunnen nemen, geen afscheid kunnen nemen van haar levensgezel haar maatje. We hadden graag alles op video laten zetten zodat later Bianca het alsnog allemaal zou kunnen zien. Maar helaas alles was ons verboden zelfs de aanwezigheid op de begraafplaats. We hebben hen niets aangedaan.
We besluiten om met de kerst toch naar Zwiesel te vertekken. Dat stond gepland en we willen Jannick niet alles afnemen zijn leven gaat wel door. Dus eind december gaan we toch weg. Kunnen ook wij afstand nemen en met verwerken beginnen. Het gaat Bianca naar omstandigheden goed.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
