Ökopark
Oostenrijk, St. Radegund
We hadden gisteren meerdere malen gevraagd om een sleutel van de 3 persoonskamer ongeveer 7 meter vanaf de altijd open buitendeur. En ik wilde geen verrassingen. In de middag gezegd geen sleutel , gebeld dat we geen sleutel hebben , Jannick opnieuw gebeld dat we geen sleutel hebben toen wa het 7 uur in de avond en de sleutel zou zo gebracht worden. Half 10 in de avond nog geen sleutel en ik wilde mij ook uitkleden en in bed stappen. Dus bij de receptie was een deur. Daar op geklopt en naar binnen gestapt. Stond ik in het restaurant waar de dame geen Duits zich rot schrok en ik tegen haar luid en duidelijk om een sleutel vroeg en een gebaar dat het mij reikte. Ze vloog weg om de chef te halen. Die liet zijn neus zien en ik weet niet hoe het komt maar als ik boos ben kan ik elke taal vloeiend spreken en de man verbleekte steeds meer. Er kwam een grote doos met sleutels en hij ging passen en laat hij er eentje vinden. Het duurde geen 5 minuten. Ik dacht dit moet ik gebruiken en gelijk gevraagd of we morgen dus vandaag later konden afreizen dan half 11. Met veel excuses vond hij dat we gewoon konden blijven.
Vanmorgen sliepen we nog en ik werd gewekt door bonken op de deur.Tja ik slaap bloot dus eerst al geprobeerd hallo Jannick?? Geen antwoord. Dus mijn dekbed omgeslagen de deur op een kier stond daar een man die dacht dat in deze kamer personeel was van het pension. Tja de kamer was ook naast de receptie. Maar ik was blij dat we toch de sleutel hadden anders had hij gewoon binnen gestaan. Dus zo gek nog niet gedacht van mij.
Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Jannick ook al gevraagd had of we wakker waren en schreef hem nu wel. Dus we kregen gelijk Sabrina en hij ging Meli halen. Dus even na 8 zaten we met zijn allen in onze kamer, Daar hadden we de meegenomen koffiemachine van Jannick gezet. Alle brood dingen waren bij ons en we hbben de tv op bed gelegd en de receiver ook. De tafel in het midden gezet. Konden we op een bed zitten en 2 stoelen erbij gezet. Prima ontbeten met elkaar. Aangezien het nog steeds noodweer was wat gaan we doen. Jannick had wat dingen opgezocht maar helaas lukte dat niet. Dan besloot hij met Meli dat we naar het Ökopark in Hartsberg gingen. Bij het pension staat een zendermast en daarboven op een ooievaarsnest met ooievaars . Toen we wegreden konden we van een afstandje de ooievaars zien. Ik zei nog tegen Jannick ik dacht dat die dingen een gevaar voor de gezondheid zijn maar die vogels gedeien goed daarboven en we hadden allemaal goed geslapen. Een prachtige route binnendoor helaas geen fotos gemaakt met dit slechte weer. Het is het Steirische Apfelland en we hebben een soort boomgaarden gezien helemaal in bloesem dat waren Hollunder struiken ik dacht in het Nederlands vlierbessen. Het zag er prachtig uit. Uiteraard heel veel boomgaarden. Een prachtige omgeving. Het Ökopark is vooral bij mooi weer heel veel te zien maar wij zijn naar binnen in een gebouw gegaan waar ook de kaartjes worden verkocht. Voor de filmvoorstellingen moesten we te vroeg weg want die waren alle 3 later in de middag. https://oekopark.at/
We hebben het erg naar ons zin gehad allemaal en het expirementendeel was erg leuk. Voor groot en klein. Ik heb er nooit over nagedacht dat het analiseren en het ontleden van hoe en wat van dieren tot grote vooruitgangen kunnen leiden . Heel grappig om te zien dat bv autobanden zijn gemaakt met een profiel die van bijen afgekeken is, , vond vooral alles met licht heel leuk in het donker dat haar bandje of haar witte broekje oplicht en allemaal fluoriserende dingen. Figuren maken in kleuren op een witte wand door gekleurde lichten. Of met lucht een bal laten vliegen boven een ventilator.maar het leukste van al was bij Theresa achterop een fiets rijden. Dan moesten we echt weg en we wilden ergens wat eten in Weiz vonden we een Gasthof die open was en waar we konden eten. Daar was het verrassend lekker en nog veel verrassender VEEL. We hebben erg lekker en erg goed gegeten tegen een goede prijs. We hebben Meli in Sankt Radegund afgezet en afscheid genomen. 3,5 week achter de rug en nog 2,5 week te gaan. Dan terug gereden naar het pension , auto ingeladen snel opgeruimd en schoner achter gelaten dan wij het gevonden hebben. Er was nog steeds niemand aan de receptie dus we zijn gewoon weggegaan.
We waren ergens tussen half 6 en kwart voor 6 thuis , de spullen van de kinderen gepakt en de spullen die we bij ons hadden uit de auto.
Jannick hen gaan wegbrengen. Wij onze spullen uitgepakt en de wasmachine aangezet. Ook de vaatwasser gevuld met het serviesgoed dat wij bij ons hadden en wat er nog stond van voor we weggingen. De katten eten gegeven. Die ook al hadden ze extra eten gekregen heel zielig waren. Dan een kop koffie. Nu wat Netflix een beetje acclimatiseren. We hoeven morgen niet vroeg op te staan voorlopig geen kinderen .
Vanmorgen sliepen we nog en ik werd gewekt door bonken op de deur.Tja ik slaap bloot dus eerst al geprobeerd hallo Jannick?? Geen antwoord. Dus mijn dekbed omgeslagen de deur op een kier stond daar een man die dacht dat in deze kamer personeel was van het pension. Tja de kamer was ook naast de receptie. Maar ik was blij dat we toch de sleutel hadden anders had hij gewoon binnen gestaan. Dus zo gek nog niet gedacht van mij.
Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Jannick ook al gevraagd had of we wakker waren en schreef hem nu wel. Dus we kregen gelijk Sabrina en hij ging Meli halen. Dus even na 8 zaten we met zijn allen in onze kamer, Daar hadden we de meegenomen koffiemachine van Jannick gezet. Alle brood dingen waren bij ons en we hbben de tv op bed gelegd en de receiver ook. De tafel in het midden gezet. Konden we op een bed zitten en 2 stoelen erbij gezet. Prima ontbeten met elkaar. Aangezien het nog steeds noodweer was wat gaan we doen. Jannick had wat dingen opgezocht maar helaas lukte dat niet. Dan besloot hij met Meli dat we naar het Ökopark in Hartsberg gingen. Bij het pension staat een zendermast en daarboven op een ooievaarsnest met ooievaars . Toen we wegreden konden we van een afstandje de ooievaars zien. Ik zei nog tegen Jannick ik dacht dat die dingen een gevaar voor de gezondheid zijn maar die vogels gedeien goed daarboven en we hadden allemaal goed geslapen. Een prachtige route binnendoor helaas geen fotos gemaakt met dit slechte weer. Het is het Steirische Apfelland en we hebben een soort boomgaarden gezien helemaal in bloesem dat waren Hollunder struiken ik dacht in het Nederlands vlierbessen. Het zag er prachtig uit. Uiteraard heel veel boomgaarden. Een prachtige omgeving. Het Ökopark is vooral bij mooi weer heel veel te zien maar wij zijn naar binnen in een gebouw gegaan waar ook de kaartjes worden verkocht. Voor de filmvoorstellingen moesten we te vroeg weg want die waren alle 3 later in de middag. https://oekopark.at/
We hebben het erg naar ons zin gehad allemaal en het expirementendeel was erg leuk. Voor groot en klein. Ik heb er nooit over nagedacht dat het analiseren en het ontleden van hoe en wat van dieren tot grote vooruitgangen kunnen leiden . Heel grappig om te zien dat bv autobanden zijn gemaakt met een profiel die van bijen afgekeken is, , vond vooral alles met licht heel leuk in het donker dat haar bandje of haar witte broekje oplicht en allemaal fluoriserende dingen. Figuren maken in kleuren op een witte wand door gekleurde lichten. Of met lucht een bal laten vliegen boven een ventilator.maar het leukste van al was bij Theresa achterop een fiets rijden. Dan moesten we echt weg en we wilden ergens wat eten in Weiz vonden we een Gasthof die open was en waar we konden eten. Daar was het verrassend lekker en nog veel verrassender VEEL. We hebben erg lekker en erg goed gegeten tegen een goede prijs. We hebben Meli in Sankt Radegund afgezet en afscheid genomen. 3,5 week achter de rug en nog 2,5 week te gaan. Dan terug gereden naar het pension , auto ingeladen snel opgeruimd en schoner achter gelaten dan wij het gevonden hebben. Er was nog steeds niemand aan de receptie dus we zijn gewoon weggegaan.
We waren ergens tussen half 6 en kwart voor 6 thuis , de spullen van de kinderen gepakt en de spullen die we bij ons hadden uit de auto.
Jannick hen gaan wegbrengen. Wij onze spullen uitgepakt en de wasmachine aangezet. Ook de vaatwasser gevuld met het serviesgoed dat wij bij ons hadden en wat er nog stond van voor we weggingen. De katten eten gegeven. Die ook al hadden ze extra eten gekregen heel zielig waren. Dan een kop koffie. Nu wat Netflix een beetje acclimatiseren. We hoeven morgen niet vroeg op te staan voorlopig geen kinderen .
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Gelukkig toch een leuk en gezellig weekend geweest met elkaar!
Annemarieke 2021-06-07 18:53:32
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
