THUISS

Oostenrijk, Gröbming

Geslapen maar zeer onrustig. Ik had rugpijn en de verpleegster zei me vindt jij dat gek heb je wel eens gezien hoe jij slaapt? Ging ze voordoen dat was lachen. Maar ja ik word gek van al dat licht, steeds in de avond en nacht grote licht aan, kotsende mensen, mensen die naar het toilet geholpen moeten worden apparatuur die bekeken moet worden en overal lichtjes op. Dan al het geluid , ik kan daar gewoon niet tegen . Was er ook nog gisteravond gezegd dat we niets meer mochten gebruiken op de kamer geen wasbakken geen douches of toiletten er was een waterprobleem dus ook vandaag nog wel konden we op de gang naar de bezoekers toiletten en kregen we toebedeeld op welke kamer we konden gaan douchen. Ik kwam op zo´n Sonderklasse met 2 op een kamer die het geloof ik niet echt leuk vonden dat ik kwam poedelen. Maar ja ook al zijn ze Sonderklasse het houdt niet in dat in een noodgeval er niet iets veranderd wordt. Ze hebben wel minder kans op een extra patient in de kamer die worden allemaal op de kamers voor 4 er bijgezet. Vandaag ook er zaten allemaal patienten te wachten op een bed . De helicopter vloog weer af en aan. Daar zijn toch ook gewoon chirurgische noodgevallen bij. Ongevallen is vaak aparte afdeling. De gewone noodgevallen blinde darmen galblazen enz. Ik lag eigenlijk op een kamer waar alleen steeds galblaas en darmoperaties lagen. Ik moest ook langer blijven en in de eerste instantie was er een operatie gepland en dan komt er toch een dag bij omdat ze de Darmspiegelung wilden doen en dan langer omdat de operatie groter was dan gepland. Hoewel ik denk als die zo vol zijn ze toch ook een extrabed moeten accepteren.Ik had Jan een bericht gestuurd dat hij me kon afhalen in het restaurant dat is beter dan op de gang zitten wachten. Maar voor de zekerheid aan de verpleging doorgegeven waar ik te vinden was. Dus Jan kwam in het restaurant samen met Theresa. Hij wilde nog een broodje eten en koffie drinken, Theresa een ijs. Op de valreep trochelde ze me nog een tijdschrift met hebbedingetjes erop geplakt af. Dan naar huis.
Eindelijk thuis en een van de eerste dingen die ik gedaan heb was hetzelfde als het eerste bij thuiskomst na vakantie. Dat lucht ongelooflijk op. Ik vraag aan Jan geef me jouw telefoon even , hij wilde niet maar ik was dwars dus ik kreeg hem en hem laten zien dat mijn bericht er echt op stond en toen werd hij boos en zei kijk ik heb hier staan allemaal videoberichten van jou en ik nee die zijn van jou en er staat dat ik die niet beantwoord heb. Maar hij snapt geloof ik niets van die telefoon. Dan is hij boos en op zijn tenen getrapt en die zijn dan nog langer dan ze al zijn met zijn maat 46. Hij accepteerd gewoon geen uitleg van iemand. Hij vertrok om te gaan werken.
Na de koffer leeggeruimd te hebben tegen Theresa gezegd Oma gaat naar bed en zij dus ook mee en de kindertv aan. Gezelliger dan in het ziekenhuis met die kleine drol.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Nicolette, fijin dat je weer thuis bent!!! Thuis herstel je toch het beste. XXX

Annemarieke 2017-07-25 23:19:36
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.