HERFSTVAKANTIE IN OOSTENRIJK
Oostenrijk, Ramsau am Dachstein
Herfstvakantie van Diane,Jan en Jordy
Eind juni2007 kregen wij bezoek van Nicolette en Jannick.
In dat weekend spraken wij af voor een bezoek van ons aan Oostenrijk.
In september begon het al te kriebelen en bedachten we wat we allemaal konden ondernemen.
De wielrenfiets van Jan kreeg een grote onderhoudsbeurt om de best mogelijke prestaties neer te zetten in de bergen. Boeken werden klaargelegd, waar Diane al lang geen tijd voor had.
En Jordy reserveerde gameboy en puzzelboekjes.
Weken achtereen zagen we mooie bergen voor ons met al die prachtige HERFTKLEUREN.
Maar, de racefiets bleef thuis en de sneeuwkettingen gingen mee.
Op zaterdag 20 oktober vertrokken we om 06.30 uur. De reis ging voorspoedig en vanaf Munchen begon het licht te sneeuwen. Om ongeveer 18.00 uur kwamen we aan in Schladming.
Even gebeld met Jan Ruesink en doorgereden naar Ramsau zonder kettingen. In Ramsau werden we onthaalt met een gedekte tafel. We hebben heerlijk zitten smullen van de pizza’s.
’s Avonds met de auto naar onze slaapplaats, 5 km verder. Dat was even lastig om omhoog te komen, want we wisten nog niet hoe we onze sneeuwkettingen om de wielen kregen.
Jan Ruesink heeft Jan ’s morgensvroeg wegwijs gemaakt met de sneeuwkettin-
gen Ook later in de week heeft hij ons (leken) vaak daarbij geholpen.
Op zondag hebben we een wandeling in de sneeuw gemaakt in de omgeving van de Ritisberg.
Geweldig om zo in de neerdwarrelende sneeuw te lopen.
Na afloop in een Oostenrijkse stube iets gedronken.
Op maandag ging Diane samen met Nicolette naar de sportschool. Dat was erg goed en intensief!!
’s Middags weer een wandeling in de sneeuw gemaakt. TOF!!
En bij thuiskomst had Nicolette gerbenkndel voor ons gemaakt. Een soort baopao, maar dan met pruimenjam binnen in en vanille saus met gesuikerd maanzaad er over heen. Echt verrukkelijk!!
Dinsdagmorgen ging Jordy Jan Ruesink helpen met sneeuwruimen. Voor Jordy een leuke bezigheid. Vooral wanneer hij samen met Jan met het sneeuwblazertje aan het werk gaat.
Dinsdags in de middag gingen we weer een andere wandeling maken, langs een kronkelend beekje door de hoge sneeuw. Inmiddels lag er zoveel sneeuw op de bomen, dat er om de haverklap een berg sneeuw naar beneden viel. We vonden het helemaal geweldig. Elke keer hoorde je weer: “Plof!. Plof!” En dan een grote sneeuwwolk. Jordy kreeg er een op z’n hoofd.
We genoten er met volle teugen van.
En Jordy was nog steeds niet moe. Hij ging sneeuw ruimen op het grasveld om vervolgens te kunnen sleeën. Diane deed ook nog even mee. Lekker naar beneden glijden en dan stoppen in de hoge sneeuw. Kun je raden hoe wij er daarna uitzagen. Gevolg: Een natte broek. Maar dat kon ons plezier niet bederven.
Op woensdag zijn we ’s morgens vroeg met z’n zessen vertrokken naar Salzburg.
Eerst naar de Ikea waar we samen hebben ontbeten. Auto laten staan en met de bus naar het centrum. Prettig om in een minder drukke periode in Salzburg te zijn. Na de hoofdstraat te hebben bewonderd eerst nog een ‘latte machiato/koffie’gedronken met ,hoe kan het ook anders, Sacher torte en warmer Apfelstrudel met vanille saus.
Daarna met de tandradbahn naar de vesting Hoher Salzburg. Daar hebben we poppen van het marionettentheater bewonderd. De gebouwen, tentoonstelling over de geschiedenis en de binnenplaats bekeken. En genoten van het mooie uitzicht over Salzburg. Weer met de tandradbahn naar beneden. Nog even gewandeld in Salzburg en snitzels gegeten bij Zum Wilden Man. Via de rivier de Salzach naar de bus. Het was een prachtige dag.
Op donderdag kwam het zonnetje te voorschijn. Dan zien die mooie witte bergen er uit als een sprookje. Deze dag hebben we ski’s gehuurd en zijn we gaan langlaufen. Jordy gaf zijn verzet op en ging mee. Lof voor Jan Ruesink die zich ontfermde over Jordy en hem de beginselen van het langlaufen leerde. Jordy genoot er echt van En het was zo heerlijk in het zonnetje!!
’s Middags gingen we weer langlaufen. Toen werd het Jordy te veel, omdat zijn angst weer toesloeg toen hij moest leren remmen. Maar hoe dan ook. Het was een geweldig mooie dag!
Op vrijdag hebben we een beetje gelummeld en ’s middags gingen we naar een Outlet happening in Sladming. Ze verkochten sterk afgeprijsde merkartikelen. Nog even rond gekeken in Schladming en samen met Nicolette en Jan een broodje Dner gegeten.
Na een lekker kopje koffie in Haus Helga, vroeg naar bed om zaterdagmorgen om 06.30 uur weer te vertrekken naar Nederland.
Het was een prachtige week waarvoor we Nicolette, Jan en Jannick hartelijk bedanken.
Diane, Jan en Jordy
Apeldoorn, 11-11-2007
Maandag
Kwam ineens Manfred langs, de vader van Katja. Hij heeft training van de politie hier in de buurt en Jannick was het een en ander in Murau vergeten. Kwam hij langs brengen. We waren uiteraard aan het sneeuwruimen want er lag weer zo’n 40 cm nieuwe sneeuw. De tuut aan de tractor die de sneeuw weg spuit kan niet meer draaien. Dat is erg vervelend. Komt er een monteur om het te maken heeft Jannick de sleutel van de trekker meegenomen, en ja hij zit op school. De monteur komt hopelijk weer snel terug.
Vandaag kreeg ik het droevige bericht dat mijn stiefmoeder is overleden.
Ze is afgelopen zaterdagavond in het ziekenhuis gestorven.
Ik had haar net vorige week nog post gestuurd, ik bewaarde altijd de theezakjes voor haar.
Ze lag al in het ziekenhuis omdat ze meerdere tia’s gehad heeft. Ze had niet meer terug naar haar huisje gekund. Voor mij betekend het dat ook mijn ouderlijk huis er straks niet meer is.
Voor Jannick betekent het dat hij geen opa’s en oma’s meer heeft. Hij wil graag naar Nederland om afscheid te nemen maar er zijn geen vliegtickets voor een normale prijs te krijgen en de trein is erg onzeker omdat ze na vandaag weer opnieuw gaan staken.
We zoeken nog of er iets te regelen valt. Ik hoorde van de week iemand zeggen: De dood is net zo zeker als dat elke dag de zon weer onder gaat
Eind juni2007 kregen wij bezoek van Nicolette en Jannick.
In dat weekend spraken wij af voor een bezoek van ons aan Oostenrijk.
In september begon het al te kriebelen en bedachten we wat we allemaal konden ondernemen.
De wielrenfiets van Jan kreeg een grote onderhoudsbeurt om de best mogelijke prestaties neer te zetten in de bergen. Boeken werden klaargelegd, waar Diane al lang geen tijd voor had.
En Jordy reserveerde gameboy en puzzelboekjes.
Weken achtereen zagen we mooie bergen voor ons met al die prachtige HERFTKLEUREN.
Maar, de racefiets bleef thuis en de sneeuwkettingen gingen mee.
Op zaterdag 20 oktober vertrokken we om 06.30 uur. De reis ging voorspoedig en vanaf Munchen begon het licht te sneeuwen. Om ongeveer 18.00 uur kwamen we aan in Schladming.
Even gebeld met Jan Ruesink en doorgereden naar Ramsau zonder kettingen. In Ramsau werden we onthaalt met een gedekte tafel. We hebben heerlijk zitten smullen van de pizza’s.
’s Avonds met de auto naar onze slaapplaats, 5 km verder. Dat was even lastig om omhoog te komen, want we wisten nog niet hoe we onze sneeuwkettingen om de wielen kregen.
Jan Ruesink heeft Jan ’s morgensvroeg wegwijs gemaakt met de sneeuwkettin-
gen Ook later in de week heeft hij ons (leken) vaak daarbij geholpen.
Op zondag hebben we een wandeling in de sneeuw gemaakt in de omgeving van de Ritisberg.
Geweldig om zo in de neerdwarrelende sneeuw te lopen.
Na afloop in een Oostenrijkse stube iets gedronken.
Op maandag ging Diane samen met Nicolette naar de sportschool. Dat was erg goed en intensief!!
’s Middags weer een wandeling in de sneeuw gemaakt. TOF!!
En bij thuiskomst had Nicolette gerbenkndel voor ons gemaakt. Een soort baopao, maar dan met pruimenjam binnen in en vanille saus met gesuikerd maanzaad er over heen. Echt verrukkelijk!!
Dinsdagmorgen ging Jordy Jan Ruesink helpen met sneeuwruimen. Voor Jordy een leuke bezigheid. Vooral wanneer hij samen met Jan met het sneeuwblazertje aan het werk gaat.
Dinsdags in de middag gingen we weer een andere wandeling maken, langs een kronkelend beekje door de hoge sneeuw. Inmiddels lag er zoveel sneeuw op de bomen, dat er om de haverklap een berg sneeuw naar beneden viel. We vonden het helemaal geweldig. Elke keer hoorde je weer: “Plof!. Plof!” En dan een grote sneeuwwolk. Jordy kreeg er een op z’n hoofd.
We genoten er met volle teugen van.
En Jordy was nog steeds niet moe. Hij ging sneeuw ruimen op het grasveld om vervolgens te kunnen sleeën. Diane deed ook nog even mee. Lekker naar beneden glijden en dan stoppen in de hoge sneeuw. Kun je raden hoe wij er daarna uitzagen. Gevolg: Een natte broek. Maar dat kon ons plezier niet bederven.
Op woensdag zijn we ’s morgens vroeg met z’n zessen vertrokken naar Salzburg.
Eerst naar de Ikea waar we samen hebben ontbeten. Auto laten staan en met de bus naar het centrum. Prettig om in een minder drukke periode in Salzburg te zijn. Na de hoofdstraat te hebben bewonderd eerst nog een ‘latte machiato/koffie’gedronken met ,hoe kan het ook anders, Sacher torte en warmer Apfelstrudel met vanille saus.
Daarna met de tandradbahn naar de vesting Hoher Salzburg. Daar hebben we poppen van het marionettentheater bewonderd. De gebouwen, tentoonstelling over de geschiedenis en de binnenplaats bekeken. En genoten van het mooie uitzicht over Salzburg. Weer met de tandradbahn naar beneden. Nog even gewandeld in Salzburg en snitzels gegeten bij Zum Wilden Man. Via de rivier de Salzach naar de bus. Het was een prachtige dag.
Op donderdag kwam het zonnetje te voorschijn. Dan zien die mooie witte bergen er uit als een sprookje. Deze dag hebben we ski’s gehuurd en zijn we gaan langlaufen. Jordy gaf zijn verzet op en ging mee. Lof voor Jan Ruesink die zich ontfermde over Jordy en hem de beginselen van het langlaufen leerde. Jordy genoot er echt van En het was zo heerlijk in het zonnetje!!
’s Middags gingen we weer langlaufen. Toen werd het Jordy te veel, omdat zijn angst weer toesloeg toen hij moest leren remmen. Maar hoe dan ook. Het was een geweldig mooie dag!
Op vrijdag hebben we een beetje gelummeld en ’s middags gingen we naar een Outlet happening in Sladming. Ze verkochten sterk afgeprijsde merkartikelen. Nog even rond gekeken in Schladming en samen met Nicolette en Jan een broodje Dner gegeten.
Na een lekker kopje koffie in Haus Helga, vroeg naar bed om zaterdagmorgen om 06.30 uur weer te vertrekken naar Nederland.
Het was een prachtige week waarvoor we Nicolette, Jan en Jannick hartelijk bedanken.
Diane, Jan en Jordy
Apeldoorn, 11-11-2007
Maandag
Kwam ineens Manfred langs, de vader van Katja. Hij heeft training van de politie hier in de buurt en Jannick was het een en ander in Murau vergeten. Kwam hij langs brengen. We waren uiteraard aan het sneeuwruimen want er lag weer zo’n 40 cm nieuwe sneeuw. De tuut aan de tractor die de sneeuw weg spuit kan niet meer draaien. Dat is erg vervelend. Komt er een monteur om het te maken heeft Jannick de sleutel van de trekker meegenomen, en ja hij zit op school. De monteur komt hopelijk weer snel terug.
Vandaag kreeg ik het droevige bericht dat mijn stiefmoeder is overleden.
Ze is afgelopen zaterdagavond in het ziekenhuis gestorven.
Ik had haar net vorige week nog post gestuurd, ik bewaarde altijd de theezakjes voor haar.
Ze lag al in het ziekenhuis omdat ze meerdere tia’s gehad heeft. Ze had niet meer terug naar haar huisje gekund. Voor mij betekend het dat ook mijn ouderlijk huis er straks niet meer is.
Voor Jannick betekent het dat hij geen opa’s en oma’s meer heeft. Hij wil graag naar Nederland om afscheid te nemen maar er zijn geen vliegtickets voor een normale prijs te krijgen en de trein is erg onzeker omdat ze na vandaag weer opnieuw gaan staken.
We zoeken nog of er iets te regelen valt. Ik hoorde van de week iemand zeggen: De dood is net zo zeker als dat elke dag de zon weer onder gaat
Geschreven door Molenaar.ruesink
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
