Een donker en koel begin van de week
Oostenrijk, Gröbming
Gisteravond zagen we weer reeen in de wei bij ons. Ik vind het altijd bijzonder om te zien. Omdat het al schemerde geen foto kunnen maken. Ik weet wel dat ze af en toe komen want we vinden ook bij ons in de tuin poep van de reeen.
Het is leuk om af en toe van die oude fotos voor bij te zien komen. Gisteren was het de Schachtenhof in Leiden .
Het Schachtenhof is een hofje in de Zuid-Hollandse stad Leiden. Het hofje is gelegen aan de Middelste Gracht. Het Schachtenhof werd gesticht in 1664 in naam van de weesjongen Theunis Jacobsz. Van der Schacht. In zijn testament stond dat een hofje met 12 huisjes moest worden gebouwd aan de Middelste Gracht. Hij eiste dat bewoners van 40 jaar en ouder er gratis mochten wonen en er was een voorkeur voor familieleden van Van der Schacht en bewoners die net als Van de Schacht in het Weeshuis van Leiden waren opgegroeid.
Theunis Van der Schacht leerde in het weeshuis veters en band maken. Later had Van der Schacht en zijn vrouw een bedrijfje aan de Nieuwe Rijn. Daar deed het echtpaar blijkbaar goede zaken en zij kochten vijf huisjes aan de Middelste Gracht en een familiegraf in het koor van de Pieterskerk. Na het overlijden van Van der Schacht werden de huisjes aan de Middelste Gracht afgebroken om ruimte te verkrijgen voor de bouw van het hofje. Al in 1671 werden de eenvoudige huisjes bewoond. Op het hofje staat een pomp uit 1730. In 1977/78 is het Schachtenhof gerestaureerd.
Het College van regenten van de Gereformeerde Kerk bestuurt sinds 1921 dit hofje.
Hier liggen zo veel voetstapjes van mij. We woonden eerst in het Roggebroodshofje wat een stukje verder is en later op de Middelstegracht zelf. Ik mocht altijd voor Oma Knopper boodschapjes doen. Een Ned-Ind dame dan kreeg ik wat lekkers . Boven de poort woonde de heer Spruit , die was schoolmeester.
Het Roggebroodshof is een complexje van oorspronkelijk vier woningen aan een klein pleintje achter de Middelstegracht tussen de nrs. 21 en 23 in de Nederlandse stad Leiden.
Het ontstaan van het Roggebroodshof is gekoppeld aan de komst in de 19e eeuw van nieuwe industrie naar dit stadsdeel, zoals de textielfabrieken van Van Wijk en Zaalberg en de conservenfabriek van Tieleman & Dros. Dicht bij de fabrieken werden op de binnenterreinen tussen de Middelste- en de Uiterste Gracht hofjes- of poortwoningen gebouwd voor de arbeiders. Het grootste deel van het Roggebroodshof werd gebouwd als Roggebroodspoort, net als het nabijgelegen Hof van Venetië en de Duivelshoornpoort.
Na de sluiting van de fabrieken raakte de hele buurt in verval. In 1970 stond ook het Roggebroodshof leeg en werd er door de buurt op sloop aangedrongen. In 1979 gaven B&W toestemming voor het renovatieplan van architect Wim Holman. In 1983 werd dit plan uitgevoerd. Hierbij werden de nrs 3 en 4 gecombineerd tot één woning.
Het Roggebroodshof is geen hofje (een bij testament ingesteld complex voor de huisvesting van armen), maar een hof (een voor de verhuur of verkoop gebouwd complex woningen).
Eigenlijk een heerlijke ongecompliceerde kindheid, je kon spelen zonder zorgen en je wist als kind van niets. Tegenwoordig zijn ze te snel groot, spelen te kort en moeten met 12 volwassen zijn. (althans dat denken ze)
Dat vind ik hier wel op het land dat de kinderen nog heel lang kinderen zijn, spelen op een berg zand bij het huis met hun eigen tractor en alle spullen daarbij.
Wat ik grappig vind is dat de nummers3 en 4 (wij woonden op 4) samen gevoegd zijn. Nu hadden wij daar een huiskamer met een koof waar mijn Opa en Oma sliepen en de waar de trap naar boven ging was een wasbak en de luxe van een geyser boven alleen een slaapkamer en kolenhok. Daar sliep ik met mijn ouders en ik geloof dat we er zelfs nog woonden toen mijn broertje geboren werd. Het was armoe troef . nu is de huur voor de samen gevoegde huisjes 1450,00 Euro. Maar veel ruimte hebben ze nog steeds niet maar het is wel luxieus omgebouwd.
Nu het vakantietijd is hebben we in de morgen niemand die ons komt wekken. Maar we waren wel wakker een beetje tv en om half 9 opgestaan. Het is donker en somber weer en slechts 17 graden. Dus daar hoeven we niet voor op te staan. Later kwam Sabrina omdat Ingrid wat dingen oa bij de bank moest doen. Sabrina is erg wankel en heeft moeite om nu te blijven staan. Ook het kwijlen is weer terug dat deed ze al heel lang niet meer.
Theresa was braaf thuis wat aan het doen.
Dan kwam Ingrid bij het ophalen van Sabrina een bakkie doen . Ik liet de melk uit mijn handen vallen dus kon gaan dweilen. Ondertussen kreeg Jan telefoon en ging weg. Ingrid kreeg telefoon .
Nu is de rust weergekeerd en ik moet mij nog bedenken wat we gaan eten vandaag.
Ingrid vertelde dat ze contact met de tandarts had gezocht want zij hebben in de middag een afspraak op woensdag en ze wilde kijken of het eerder kon. Maar de assistente vertelde dat de tandtechniker komt en dat er al 45 daarom opstaan.Ik heb ook dan een afspraak dus we gaan maar heel vroeg in de hoop dat ik een plekje vooraan kan bemachtigen. Anders zit ik daar de rest van de dag.
Het is dan ook tatutata die Feuerwehr is da en dan kan Jan met Theresa daar heen gaan als ik niet op tijd klaar ben.
Ondertussen toch ook gegeten en het is zoete aardappelfriet geworden met sourcreme, een salade en runder baconburgers. Er komt altijd wel weer iets op de tafel. Helaas blijft het maar regenen en warmer worden doet het ook n iet . Dus na het koken weer snel de deur dicht gedaan.
Maar Jan en ik wilde eigenlijk wel een loopje maken en zijn telefoonapp gaf aan dat het even droog zou blijven dus wij eruit. Wat spatjes maar uiteindelijk toch een buitje . We stonden om 14.15 bij de elektra winkel maar die ging pas om kwart voor 2 open. Dus terug naar huis gelopen. Ze willen em klagen , je moet inkopen zo veel mogelijk in je eigen omgeving doen dan wordt het tijd dat ze ook normale openingstijden hebben. We kijken nu woensdag in Schladming.
We hadden nog het beste tijdstip getroffen met de wandeling want nu totaal donker.
We wachten nu op het telkefoontje van Jula, die hebben een actie op school om alle pakjes met drinken te bannen . Ze doen sponsoring om een speciale fles of zo aan te schaffen. We zijn al vast voor gewaarschuwd door Angela omdat het moeilijk voor Jula is om de juiste woorden te vinden. Het geld alvast overgemaakt en nu nog wachten op de aanvraag. Wel een goede actie. Het is te hopen dat het niet verwaterd net zoals dat iedereen zijn eigen koffiebeker had. Hier kan je sinds kort je eigen bakje meebrengen naar de winkel en dan daar de worst in laten doen. Maar het vlees ligt allemaal in plastik verpakt in de koeling. Dan denk ik de worst akn je ook in papier doen verkoop dan het vlees weer gewoon onverpakt dat zet meer zoden aan de dijk. Maar de actie bij Jula vind ik wel een goede actie omdat je ook jonge kinderen leert hoeveel afval alles is.
Het is leuk om af en toe van die oude fotos voor bij te zien komen. Gisteren was het de Schachtenhof in Leiden .
Het Schachtenhof is een hofje in de Zuid-Hollandse stad Leiden. Het hofje is gelegen aan de Middelste Gracht. Het Schachtenhof werd gesticht in 1664 in naam van de weesjongen Theunis Jacobsz. Van der Schacht. In zijn testament stond dat een hofje met 12 huisjes moest worden gebouwd aan de Middelste Gracht. Hij eiste dat bewoners van 40 jaar en ouder er gratis mochten wonen en er was een voorkeur voor familieleden van Van der Schacht en bewoners die net als Van de Schacht in het Weeshuis van Leiden waren opgegroeid.
Theunis Van der Schacht leerde in het weeshuis veters en band maken. Later had Van der Schacht en zijn vrouw een bedrijfje aan de Nieuwe Rijn. Daar deed het echtpaar blijkbaar goede zaken en zij kochten vijf huisjes aan de Middelste Gracht en een familiegraf in het koor van de Pieterskerk. Na het overlijden van Van der Schacht werden de huisjes aan de Middelste Gracht afgebroken om ruimte te verkrijgen voor de bouw van het hofje. Al in 1671 werden de eenvoudige huisjes bewoond. Op het hofje staat een pomp uit 1730. In 1977/78 is het Schachtenhof gerestaureerd.
Het College van regenten van de Gereformeerde Kerk bestuurt sinds 1921 dit hofje.
Hier liggen zo veel voetstapjes van mij. We woonden eerst in het Roggebroodshofje wat een stukje verder is en later op de Middelstegracht zelf. Ik mocht altijd voor Oma Knopper boodschapjes doen. Een Ned-Ind dame dan kreeg ik wat lekkers . Boven de poort woonde de heer Spruit , die was schoolmeester.
Het Roggebroodshof is een complexje van oorspronkelijk vier woningen aan een klein pleintje achter de Middelstegracht tussen de nrs. 21 en 23 in de Nederlandse stad Leiden.
Het ontstaan van het Roggebroodshof is gekoppeld aan de komst in de 19e eeuw van nieuwe industrie naar dit stadsdeel, zoals de textielfabrieken van Van Wijk en Zaalberg en de conservenfabriek van Tieleman & Dros. Dicht bij de fabrieken werden op de binnenterreinen tussen de Middelste- en de Uiterste Gracht hofjes- of poortwoningen gebouwd voor de arbeiders. Het grootste deel van het Roggebroodshof werd gebouwd als Roggebroodspoort, net als het nabijgelegen Hof van Venetië en de Duivelshoornpoort.
Na de sluiting van de fabrieken raakte de hele buurt in verval. In 1970 stond ook het Roggebroodshof leeg en werd er door de buurt op sloop aangedrongen. In 1979 gaven B&W toestemming voor het renovatieplan van architect Wim Holman. In 1983 werd dit plan uitgevoerd. Hierbij werden de nrs 3 en 4 gecombineerd tot één woning.
Het Roggebroodshof is geen hofje (een bij testament ingesteld complex voor de huisvesting van armen), maar een hof (een voor de verhuur of verkoop gebouwd complex woningen).
Eigenlijk een heerlijke ongecompliceerde kindheid, je kon spelen zonder zorgen en je wist als kind van niets. Tegenwoordig zijn ze te snel groot, spelen te kort en moeten met 12 volwassen zijn. (althans dat denken ze)
Dat vind ik hier wel op het land dat de kinderen nog heel lang kinderen zijn, spelen op een berg zand bij het huis met hun eigen tractor en alle spullen daarbij.
Wat ik grappig vind is dat de nummers3 en 4 (wij woonden op 4) samen gevoegd zijn. Nu hadden wij daar een huiskamer met een koof waar mijn Opa en Oma sliepen en de waar de trap naar boven ging was een wasbak en de luxe van een geyser boven alleen een slaapkamer en kolenhok. Daar sliep ik met mijn ouders en ik geloof dat we er zelfs nog woonden toen mijn broertje geboren werd. Het was armoe troef . nu is de huur voor de samen gevoegde huisjes 1450,00 Euro. Maar veel ruimte hebben ze nog steeds niet maar het is wel luxieus omgebouwd.
Nu het vakantietijd is hebben we in de morgen niemand die ons komt wekken. Maar we waren wel wakker een beetje tv en om half 9 opgestaan. Het is donker en somber weer en slechts 17 graden. Dus daar hoeven we niet voor op te staan. Later kwam Sabrina omdat Ingrid wat dingen oa bij de bank moest doen. Sabrina is erg wankel en heeft moeite om nu te blijven staan. Ook het kwijlen is weer terug dat deed ze al heel lang niet meer.
Theresa was braaf thuis wat aan het doen.
Dan kwam Ingrid bij het ophalen van Sabrina een bakkie doen . Ik liet de melk uit mijn handen vallen dus kon gaan dweilen. Ondertussen kreeg Jan telefoon en ging weg. Ingrid kreeg telefoon .
Nu is de rust weergekeerd en ik moet mij nog bedenken wat we gaan eten vandaag.
Ingrid vertelde dat ze contact met de tandarts had gezocht want zij hebben in de middag een afspraak op woensdag en ze wilde kijken of het eerder kon. Maar de assistente vertelde dat de tandtechniker komt en dat er al 45 daarom opstaan.Ik heb ook dan een afspraak dus we gaan maar heel vroeg in de hoop dat ik een plekje vooraan kan bemachtigen. Anders zit ik daar de rest van de dag.
Het is dan ook tatutata die Feuerwehr is da en dan kan Jan met Theresa daar heen gaan als ik niet op tijd klaar ben.
Ondertussen toch ook gegeten en het is zoete aardappelfriet geworden met sourcreme, een salade en runder baconburgers. Er komt altijd wel weer iets op de tafel. Helaas blijft het maar regenen en warmer worden doet het ook n iet . Dus na het koken weer snel de deur dicht gedaan.
Maar Jan en ik wilde eigenlijk wel een loopje maken en zijn telefoonapp gaf aan dat het even droog zou blijven dus wij eruit. Wat spatjes maar uiteindelijk toch een buitje . We stonden om 14.15 bij de elektra winkel maar die ging pas om kwart voor 2 open. Dus terug naar huis gelopen. Ze willen em klagen , je moet inkopen zo veel mogelijk in je eigen omgeving doen dan wordt het tijd dat ze ook normale openingstijden hebben. We kijken nu woensdag in Schladming.
We hadden nog het beste tijdstip getroffen met de wandeling want nu totaal donker.
We wachten nu op het telkefoontje van Jula, die hebben een actie op school om alle pakjes met drinken te bannen . Ze doen sponsoring om een speciale fles of zo aan te schaffen. We zijn al vast voor gewaarschuwd door Angela omdat het moeilijk voor Jula is om de juiste woorden te vinden. Het geld alvast overgemaakt en nu nog wachten op de aanvraag. Wel een goede actie. Het is te hopen dat het niet verwaterd net zoals dat iedereen zijn eigen koffiebeker had. Hier kan je sinds kort je eigen bakje meebrengen naar de winkel en dan daar de worst in laten doen. Maar het vlees ligt allemaal in plastik verpakt in de koeling. Dan denk ik de worst akn je ook in papier doen verkoop dan het vlees weer gewoon onverpakt dat zet meer zoden aan de dijk. Maar de actie bij Jula vind ik wel een goede actie omdat je ook jonge kinderen leert hoeveel afval alles is.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Haha dat was leuk jula belde mij ook hele verhalen, ze had van een lange broek een korte broek gemaakt en nieuwe schoenen en toen de vraag of ik ook wilde helpen ,snapte niet helemaal wat ze bedoelde maar vindt het erg stoer dat ze iedereen zelf heeft gebeld en het op haar manier vertelt
Dennis Ruesink 2019-07-09 00:35:17
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
