Eindelijk aangekomen
Oostenrijk, Obertilliach
Na herhaaldelijk stil staan kom ik tot Spittal. Daarna rijden er geen treinen meer. Ondertussen kwam het berichtje van Erik dat Obertilliach niet bereikbaar is door lawine gevaar.
Ik wacht maar af.
13.30
Ik ben vanuit de trein die niet meer verder kon met de bus verder gereisd. Steeds overstappen op een ander. Maar in Tassenbach vlak bij Obertilliach kreeg ik te horen dat ik niet in Obertilliach kan komen. Het blijft het hele weekend dicht en de wedstrijden gaan in Obertilliach gewoon door. Maar andere berichten zeggen dat het nog wel vrij komt. Seizoen nog maar net begonnen en het is al over voor mij, ik baal stevig .
Erik heeft overleg gehad met Horst en die vindt dat ik moet blijven in de hoop dat er morgenvroeg iets open gaat. Maar in Tassenbach is niets alleen een benzine station en volgens de mensen daar zijn er alleen vakantiewoningen . Maar in Strassen is een brandweerkazerne dus ik ga liften om daar te komen. Maxi moet nog uit Innzbruck komen, maar gaat waarschijnlijk morgenvroeg rijden. Herbert moet ook nog komen want die heeft eerst wedstrijd in Hochfilzen. Maar doet alleen de wedstrijd op zondag. Als het morgenvroeg open gaat komt Erik me halen. Eerst maar eens zien of ik onderdak en eten vind.
14.00
Ik heb een lift naar Strassen gekregen en heb een klein pension gevonden waar ik kan blijven.
18.00
Ik bel even naar huis en krijg mijn moeder aan de lijn die verteld dat ze op de Notartz en de ambulance aan het wachten is. Mijn vader had ineens erge buikpijn op zijn werk en was naar huis gegaan. Hij bleek een zwelling links onder aan zijn buik te hebben en moeder heeft gelijk 144 gebeld. Ik heb gelijk naar de Dienststelle gebeld en wat dingen geregeld. Mijn vader is direct opgenomen in het DKH in Schladming en hij heeft een spoedoperatie gehad. Zijn darm was gedraaid en dan is er geen bloedtoevoer meer. Hij had een enorme breuk aan zijn dikke darm.
Zaterdag 13 december
Het gaat goed met mijn vader. En ik kan een lift tot Kartitsch krijgen. Want tot daar is de weg open. Dan is het nog maar 8 km van Obertilliach maar dat was nog steeds dicht. Er stonden nog meer teams daar maar de weg ging niet open zodat we naar de wedstrijd konden. Helaas.
Wel zou de weg later open gaan en ik zou dan met het Duitse teambusje mee kunnen rijden.
Dat is later inderdaad gelukt dus ik kan morgen aan de wedstrijd meedoen. Ik kon helaas geen schiettraining doen. Want vanmiddag was de dames wedstrijd.
Ik zit nu met het complete Nederlandse team in Andreas in Obertilliach.
Nu maar hopen dat de weg vrij blijft want ze geven morgen alweer sneeuwval op. En dan zou ik niet naar huis kunnen. Ik kan in ieder geval met Herbert meerijden naar Lienz. Dat scheelt veel tijd.
Jannick
Dat was schrikken, Jan met spoed geopereerd.
Zaterdag 13 december
Gisteren begon de dag voor mij al vroeg. Ik was om 5 uur op. Jan heeft Jannick in Schladming op de trein gezet en we begonnen op ons gemak de dag met een ontbijtje. De appartementen klaargemaakt want we kregen nieuwe gasten. We zitten weer vol. Op vrijdag werkt Jan van 16 tot 18 uur bij de Billa. Hij vertrok niets aan de hand. Hij kwam om half 6 al thuis en ik al jij bent vroeg terug. Dus hij zegt ik voel me niet zo lekker , ik heb erg buikpijn.
Ik dacht eerst nog misschien iets verkeerds gegeten maar ik had hetzelfde gegeten. Maar hij zag er echt slecht uit. Hij ging gelijk naar bed en ik toch gaan kijken en toen zat hij overeind. ik vraag hem waarom ga je niet liggen en toen zei hij dat kan ik niet. Ik van laat me eens kijken en zie links onder een enorme zwelling. Ik schrok me werkelijk te pletter.Ik dacht gelijk aan een acute breuk en weet hoe gevaarlijk het kan zijn. Dus ik hem gezegd dat ik een Notartz en de Rettung ging bellen. Van de zenuwen wist ik niet meer wat ik precies moest bellen dus maar gewoon 144 van de Rettung gebeld.Ik had eerst nog geprobeerd om Jannick te bellen maar ik wist dat die vroeg was gaan slapen want die was kapot.Wat spullen in een tas gepakt.
Op de uitkijk gaan staan want ze kunnen ons huis meestal moeilijk vinden. Ondertussen belde Jannick omdat hij nog iets wilde vragen en die heeft gelijk naar de Dienststelle in Schladming gebeld en alles geregeld. Ze waren er vrij snel en hebben Jan direct naar het DKH in Schladming gebracht. Hij werd gelijk doorgereden en door een arts gezien die al zei dat hij de hoofdarts ging bellen omdat het er niet goed uitzag .Die kwam ook vrij snel en op de echo kon zelfs ik zien dat het heftig was.Hij moest zo snel mogelijk geopereerd worden want de darm was afgekneld en hoe langer het duurt des te meer schade aan de darm. Hij ging gelijk alles in orde brengen want hij ging zelf opereren. Hij moest onder algehele narcose omdat ze niet wisten of ze het met een laparoscopie afkonden of dat het een grote buikoperatie ging worden. Als er geen of weinig schade zou zijn was een laporoscopie voldoende maar als er al darm afgestorven was moest de buik open.
Vlak voor Jan weggereden werd had ik het wel even heel moeilijk maar de verpleegster sloeg haar armen om me heen en probeerde me gerust te stellen. Ze kende ons nog van die keer dat Jan ook ineens niet meer kon plassen en hij ook daar terecht kwam. In ieder geval heel lief.
Het DKH is niet echt een gewoon ziekenhuis, maar vooral ongevallen en ze hebben een dialyse en een kraamafdeling. Ze kunnen dus ook noodoperaties uitvoeren.
Ik heb op station B gewacht want daar zou hij worden opgenomen.
Jan was erg verward en had veel pijn. De verpleegster die dienst had op de afdeling zei ga maar bij hem zitten. Normaal mag dat niet maar hij werd er rustig van. Ze hadden hem al pijnstilling gegeven maar hij bleef heel veel pijn houden dan hebben ze hem andere middelen ingespoten maar ook toen bleef de pijn heftig wel werd hij rustiger. Nadat hij eindelijk weg doezelde ben ik weggegaan. Toen moest ik nog op de afdeling alles in orde maken en de verpleegster heeft boterhammetjes voor me gemaakt en wat te drinken gehaald want ook ik had sinds 13 uur niet meer gegeten. Het was ondertussen al na enen. Ze hebben een taxi voor me gebeld en ben naar huis gegaan waar ik me in bed heb gestort.
Tegen half 8 werd ik wakker gebeld door Jannick.
Ik ben snel gaan douchen want op zaterdag zijn er bijna geen bussen en ik wilde toch naar beneden.
Ik kreeg gelijk al een lift naar beneden van een man die bij de geld automaat stond, gewoon gevraagd of hij naar beneden ging. Hij heeft me zelfs naar het DKH gebracht. Daar mocht ik gelijk bij Jan. Hij had nog steeds veel pijn. Ik was precies op tijd omdat de arts voorbij kwam.
Ze proberen alles te doen om hem minder pijn te geven maar Jan reageerd slecht op de pijn stilling.
Ze hebben nu ook een ijszak op zijn buik gelegd.
Gelukkig is de operatie goed verlopen en we waren zo snel geweest dat er geen schade was maar omdat het ging om een extreem grote breuk aan de dikke darm moest de buik toch open . Ook heeft de arts gezegd dat Jan ook nog divertikels aan zijn darm heeft. Voor de rest is het goed gegaan en was de arts tevreden.
Ik ben niet al te lang gebleven omdat ik ook nog langs Jan's werk moest en ik toch ook weer naar boven moet. Op zijn werk waren ze ook ontdaan , zijn bazin zei , hij voelde zich ineens niet lekker en zei dat hij naar huis ging. Het was verder geen probleem.
Dan richting bushalte van het oude ziekenhuis gelopen want daar voorbij komen alleen aut's die naar boven gaan. Ik heb mijn duim opgestoken en de 3e auto binnen 5 minuten was van de buren van Almfrieden en dus was ik zo thuis.
Jannick heeft geregeld dat hij nog een nacht kan blijven als de weg niet vrij komt en weg kan gaan als de weg wel vrijkomt.
De weg werd vrijgegeven tot aan Kartitch en hij heeft een lift daarheen gekregen. daar bleken nog heel veel teams te staan, o.a. Belgen,Slowaken,Kroaten en nog weet wat meer. Helaas niet vrij gegeven voor Obertilliach dus ze missen allemaal de wedstrijd. Maar die ging wel door ondanks dat er veel atleten niet kunnen zijn en er veel officials ook niet zijn. De trainers en coaches die vrij waren zijn ingezet in de wedstrijd en ook Erik is official bij de wedstrijd nu.
De weg komt in de loop van de dag wel vrij en Jannick kan met het Duitse teambusje meerijden naar Obertilliach. Dus morgen kan hij wel starten.
En nu ga ik eindelijk een paar uur slapen.
Geschreven door Molenaar.ruesink
Al 8 reacties bij dit reisverslag
13 december 2008 20:27 | Door: Jorran Goed geregeld, met jouw doorzettingsvermogen ben je er toch gekomen. Succes morgen, en doe de groetjes aan iedereen van me. Oooi.
molenaar.ruesink 2017-07-16 16:44:55
Lees net bericht over je vader. Hoop dat alles weer ten goede keert. Beterschap en sterkte! van Riekje en Martien, LLV Gouda
molenaar.ruesink 2017-07-16 16:45:08
18 december 2008 02:44 | Door: christina ben blij te horen dat je goed bent aangekomen op je bestemming,en ook dat ik op deze manier hoorde van je vader,cherique heeft dit ook gehad,toen hebben ze het zonder operatie kunnen herstellen,maar ondanks dat heeft dat 6 uur geduurd.liefs en knufs van ons allemaal
molenaar.ruesink 2017-07-16 16:45:28
13 december 2008 15:00 | Door: Ank Hoi Nicolette, dat is zeker schrikken. Het zit juliie ook niet echt mee. Hoe is het nu met Jan? Sterkte met alles, groetjes aan Jannick en veel beterschap voor Jan. Ik hoop dat het snel weer wat beter gaat.
molenaar.ruesink 2017-09-20 17:32:52
13 december 2008 20:38 | Door: jan klaassens Hoi Nicolette, van harte beterschap voor Jan en veel sterkte! We hopen dat Jan weer snel naar huis mag!
molenaar.ruesink 2017-09-20 17:33:05
15 december 2008 21:12 | Door: ineke Wat een schrik zeg! hopelijk gaat het snel beter met Jan. Veel sterkte en beterschap. Ineke
molenaar.ruesink 2017-09-20 17:33:18
17 december 2008 09:43 | Door: Angela Hallo, Nicolette zou jij mij even op de hoogte kunnen stellen hoe het met pap is? Heb je geprobeerd te bellen maar krijg je niet te pakken. Mailen kan ook hoor! Is Jannick alweer in de buurt? Succes met alles en groetjes aan 'de jongens' liefs Angela.
molenaar.ruesink 2017-09-20 17:33:38
18 december 2008 02:55 | Door: christina nicolet,ben blij te horen,dat het gelukkig weer wat beter gaat met jan,cher heeft het ook gehad ,maar moest het zonder narcose ondergaan,dat was een hel,sinds dikeer in het ziekenhuis is ze altijd bang gebleven voor de arts in dat ziekenhuis,maar ze vergeet,dat die arts wel die nacht haar leventje heeft gered,al was het nog zo pijnlijk.ik was er toen ook helemaal kapot van,dus ik begrijp wat je daar hebt meegemaakt.de plek in de darm zal altijd wel een zwakke plek blijven,en cher mocht daarna ook geen bruin brood meer eten.wel doe jan de hartelijke groeten als je naar hem toe gaat en veel liefs van ons allemaal'groetjes uit het kleine Holland
molenaar.ruesink 2017-09-20 17:33:51
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
