Werd ik wakker van de sneeuwschuiver, ik dacht dan is het ergens tussen half 6 en 6 want hij reed duidelijk over de Stoderstrasse. Dus even naar de toilet maar ik vond het wel erg donker dus even gekeken hoe laat het was. Nou dat viel tegen want het was 3 uur. Ik terug in mijn warme bed maar de slaap wilde niet komen toch ben ik in slaap gevallen. Dan hoorde ik Ingrid die vroeg ben je wakker? En ik ja kom maar en daar was Sabrina , een groot kussen tussen Jan en mij gedaan dan kon ze daar tegen aan zitten om tv te kijken. Even later dacht ik hm wat ruik ik en ja hoor haar luier vol gepoept. Dus eerst haar maar even verschoond en de katten eten gegeven dan was ik zo koud snel terug in bed om warm te worden. Nadat ik weer warm was geworden toch maar opgestaan en gaan douchen. Ik was bijna aangekleed toen Ingrid weer thuis kwam. Het was in de morgen nog bitter koud en Theresa moest gaan Sternsingen. Als een der wijzen is ze onderweg in een groepje met een volwassen begeleider. Ze heeft zich hier weken op verheugd wel een minpuntje dat het zo koud is, sneeuw, mist en minus temperaturen en dan ook nog wind. Ze lopen in Winkl en in de Holland Siedlung. Hoe vriendelijk zijn Nederlanders?? De Holland Siedlung staat niet bekend om de vriendelijke ontvang als de kinderen aan de deur komen. Er zijn normaal ook veel Nederlandse toeristen nu dus niet en dat is dan niet eens helaas.
Ze gaan eten bij de moeder van de begeleidster in Winkl , gezellig . Theresa had ook vanmiddag skien maar dat van het Sternsingen stond eerder in de kalender en dat wilde ze ook graag. Het kan geen kwaad om iets voor de medemensen te doen want met het Sternsingen zamelen ze geld in. Ik hoop dat ze het niet al te koud hbben want ze mogen nergens naar binnen door de Corona.
Ingrid heeft haar weggebracht en ook een foto en filmpje gemaakt.
Dan hebben we koffie gedronken , dan is Ingrid even snel geld gaan halen. Nu 10 uur en de rust weergekeerd.
Middageten gemaakt van kerstaardappeltjes, schnitzel en salade en zelfs nog een kerstijsje toe. Dan samen met Jan gegeten . Ongeveer kwart over 12 voelde het vreemd en er viel veel sneeuw van de bomen. Later bleek dat er een aardbeving was geweest in Zagreb die zo sterk was dat zelfs in Munchen werd gevoeld. Er is ook schade in het zuiden van Oostenrijk. Mijn enige gedachte was toen ik het hoorde als er maar niets met de kerncentrale in Slovenie is Krko is die is op ongeveer 50 km van Zagreb waar het centrum van de aardbeving was. Ik hoop voor de mensen in Zagreb dat het meevalt . Het is de laatste tijd zeer onrustig met aardbevingen in dit gebied.
De post bracht weer vreugde kerstkaarten van Yvonne en de familie Baars voor allemaal. Aparte kaarten voor Theresa en Sabrina die dan heel blij zijn. Voor ons en voor Melanie en Jannick. Dan ergens na 3 uur kwam Theresa thuis, ze doet het volgend jaar weer . Ze hadden geloof ik iets van 680 Euro verzameld voor het goede doel en hadden zelf ook per kind 20 Euro gekregen en heel veel snoep.
Jan is weer eens tegen de klippen op. Ik vraag steeds om zijn spullen op te ruiimen . Rondom zijn stoel wordt alles als bergruimte gebruikt. Ik heb expres een tafeltje gekocht met een laadje maar hij doet zijn dingen er niet in. Had hij op het kinderbankje al sinds we in Salzburg waren zijn navi liggen en ik vroeg hem vanmiddag voor de zoveelste keer om dat ding op te ruimen. Ook Theresa heeft een handje ervan en haar telefoon oplader en oording lagen er ook op dus die op haar plankje gelegd. Jan in alle staten waar zijn die snoertjes die erbij lagen. Ik nou de snoertjes heb ik met de telefoon van Theresa op haar plankje en ik dacht dat die van haar zijn. Hij daar kijken en woest was hij dat waren ze niet. Ik heb geen andere oplader of snoertjes gezien. Hij zegt die heb ik gisteravond gebruikt en ik weet zeker van niet want hij had hem in de auto opgeladen maar ja als hij iets denkt is het zijn waarheid. Was hij al naar beneden gerend en Ingrid begreep hem niet en belde mij. Dus Jan komt boven en ik vraag hem wat was je dan beneden aan het doen/vragen. Nou de telefoon van Theresa. Dan zeg ik hem die ligt gewoon op haar plankje en ja hoor ik pak hem gelijk want die had ik zelf met snoertje daar neergelegd. Jan is zn chaoot geworden en omdat hij van alles vergeet haalt hij alles door elkaar. Het zal wel weer te voorschijn komen (hoop ik voor hem) .
Geschreven door Molenaar.ruesink