Ik ben er weer.

Oostenrijk, Gröbming

We waren gisteren ruimschoots op tijd maar dan. Waar ik mij normaal moest melden daar was het niet en ik werd naar de Innere gestuurd. Daar was het ook niet dus ik moest naar de afdeling en mij daar melden. Daar zat ik 1 1/2 uur te wachten voor er eindelijk iemand kwam. Ik begrijp niet waarom ze 8 uur zeggen en dan om half 10 pas iemand komt. Dan had ik niet zo vroeg eruit gemoeten want voor ons is het niet naast de deur. We waren om half 7 gaan rijden want er zijn wegwerkzaamheden. Ik vind het ontzettend naar om elke keer op de oncologie te liggen maar nu met 2 doodzieke patienten naast mij al helemaal niet. Maar ik mocht ook naar de huiskamer aan de andere kant dus mij gemeld dat ik daar was. Ik weet ik ben daar op zijn plaats maar zo voelt het niet. Acceptatie? Ik leef er al zo lang mee maar dit keer was het anders door wat Els overkwam en ik wist al van een half jaar terug dat het niet goed was. Jan bleef ook want ik wist nog steeds niet hoe het na de ingreep zou zijn. Eindelijk was ik om half 2 aan de beurt en ik was om half 4 terug. De inleiding en alles duurde al een half uur maar dan werd het toch echt zwart. Het is een aardige man de arts die het altijd doet. Ze hebben de cyste kunnen wegnemen maar een deel zat in de pancreaskop. Ze hebben biopties gemaakt en het vocht wordt onderzocht op kankercellen. Als ze niet gelekt hebben zou dat niet zo´n probleem moeten zijn.
Maar in het ziekenhuis bleek bij aankomst al dat mijn suikerwaarden niet goed waren met nuchter 400. Later nog altijd 294 dus ze besloten om mij insuline te geven. Daarmee zakte het wel iets maar met 220 bleef het te hoog. Ook mijn schildklier waarden waren niet goed.
Ik voelde mij na de ingreep goed en ook al wilde ze mij een nacht ter observatie houden ik ging liever naar huis want dan moest ik anders die kamer weer in en dat wilde ik echt niet. Dus ondertekend en naar huis. Ik was min of meer een vaatdoek dus een broodje gegeten en naar bed. Ik heb dus tot vanmorgen half 9 geslapen en dan opgestaan om suiker te prikken en het was nog steeds te hoog. Dus huisarts gebeld en ik kon gelijk komen. Ik mocht zelfs gelijk doorlopen. Ze heeft met Schwarzach gebeld over de medicatie en dat is flink hoger van 500 naar 2000 Metformin op een dag en mijn schildklier ook verhoogd en een ander medicament. Ik gebruikte euthyrox en nu thyrex. Ik mag maandag weer terug komen.
Ik ben bang dat ik de Metformin niet verdraag daarom was het ook naar 500 gegaan toen al heel lang mijn waardes goed waren. Ik loop leeg. Ik kijk het even aan en het is al bijna maandag.
Ik ben net een wandelende zombie, gisteren mijn toilettas in het ziekenhuis vergeten. En ja het is niet naast de deur.
Ik ben een poosje buiten in de zon gaan zitten want was het gisteren baggerweer met heel veel regen en kou , vandaag is het warm en zonnig. Eindelijk komen er bollen uit tulpen en blauwe druifjes en ik heb denk ik narcissen in de knop nu, veel is al kapot van de kou.
Nog meer leuke fotos van Randy en Laura op Texel.
Nog even beneden geweest en Theresa geknuffelt. Meli heeft sinds gisteravond een gipsarm. Ze had zondag tijdens het afbreken van de zonwering iets geks gedaan met haar hand. Het werd steeds erger en gisteravond toch maar naar het ziekenhuis. Ze heeft niets gebroken maar denken een band dus ze kreeg gips. Volgende week kijken ze verder. Straks nog even broodpakket ophalen.
Vanavond 4 mei herdenking.






Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.