Convento de Cristo
Portugal, Montemor-o-Novo
De route over de N2 wordt aangegeven door bruine borden. Bij het inrijden van dorpen staan gele borden met de plaatsnaam en 75 jaar N2. Op veel van die borden zijn allerlei stickers geplakt.
De kilometerpaaltjes zijn netjes wit geverfd. De hele route is 738,5 kilometer. Vandaag passeren we kilometerpaal 500 in een klein dorp. Omdat we de route verkeerd om rijden, hebben we dus nog 500 te gaan. Tegenover de paal bij de snackbar haal ik het tweede stempel in ons boekje. We zijn niet fanatiek in het verzamelen ervan. Maar hier stopten we voor de deur.
Vandaag rijden we vooral over het platteland. In de weilanden staan kurkeiken. Ertussen lopen soms koeien te grazen. Kurkeiken worden om de 9 – 12 jaar geschild. Pas geschilde eiken hebben een mooie roodbruine bast. Later wordt die grijs. Aan het cijfer dat er op geschilderd is, kun je zien in welk jaar de eik is geschild. We drinken koffie onder een hele dikke eik, die een 1 (van 2021) heeft.
De eiken worden afgewisseld met olijven of dennen. In het gras tussen de bomen weer veel kleuren: wit van kamille, geel van stijve klaverzuring, rood van zuring.
Tomar ligt niet echt aan de N2, maar heeft een van de grootste voormalige kloosters in Portugal.
Deze is van het convent van Christus. Toen de Paus de ordes van de Tempeliers verbood, heeft de toenmalige koning van Portugal, die afhankelijk was van strijdkracht en financiën van deze orde, die hernoemd tot de Orde van Christus (Convento de Cristo). Zo kon hij de orde toch blijven gebruiken. De hoofdzetel van de orde zat in Tomar. Vandaar dat grote klooster. We zijn vaker in grote kloosters geweest in Portugal en in vergelijking daarmee viel deze wat tegen. Een deel is flink vervallen. De Manuelijnse vensters (slagroomtaart) in een nieuwer deel waren ook niet meer messcherp.
Nadat we de camper hadden geparkeerd op de voormalige gemeentecamping, wandelden we nog even de stad in. We liepen de kerk binnen en fluisterden tegen elkaar “slagroomtaart”. Toen we het altaar zagen, schoten we bijna in de lach.
De kilometerpaaltjes zijn netjes wit geverfd. De hele route is 738,5 kilometer. Vandaag passeren we kilometerpaal 500 in een klein dorp. Omdat we de route verkeerd om rijden, hebben we dus nog 500 te gaan. Tegenover de paal bij de snackbar haal ik het tweede stempel in ons boekje. We zijn niet fanatiek in het verzamelen ervan. Maar hier stopten we voor de deur.
Vandaag rijden we vooral over het platteland. In de weilanden staan kurkeiken. Ertussen lopen soms koeien te grazen. Kurkeiken worden om de 9 – 12 jaar geschild. Pas geschilde eiken hebben een mooie roodbruine bast. Later wordt die grijs. Aan het cijfer dat er op geschilderd is, kun je zien in welk jaar de eik is geschild. We drinken koffie onder een hele dikke eik, die een 1 (van 2021) heeft.
De eiken worden afgewisseld met olijven of dennen. In het gras tussen de bomen weer veel kleuren: wit van kamille, geel van stijve klaverzuring, rood van zuring.
Tomar ligt niet echt aan de N2, maar heeft een van de grootste voormalige kloosters in Portugal.
Deze is van het convent van Christus. Toen de Paus de ordes van de Tempeliers verbood, heeft de toenmalige koning van Portugal, die afhankelijk was van strijdkracht en financiën van deze orde, die hernoemd tot de Orde van Christus (Convento de Cristo). Zo kon hij de orde toch blijven gebruiken. De hoofdzetel van de orde zat in Tomar. Vandaar dat grote klooster. We zijn vaker in grote kloosters geweest in Portugal en in vergelijking daarmee viel deze wat tegen. Een deel is flink vervallen. De Manuelijnse vensters (slagroomtaart) in een nieuwer deel waren ook niet meer messcherp.
Nadat we de camper hadden geparkeerd op de voormalige gemeentecamping, wandelden we nog even de stad in. We liepen de kerk binnen en fluisterden tegen elkaar “slagroomtaart”. Toen we het altaar zagen, schoten we bijna in de lach.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Jullie komen nu weer op bekend terrein ,Coimbra ,Vigo Portoen zo dekust langssukje spaanse kust en dan Frankrijk in,daar liggen heel veel herinneringen die ik met Ad deel. Ik wens jullie een mooi weekend.
Ineke. 2024-03-01 18:38:08
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
