Tata
Marokko, Tata
Gelukkig was de wind vanmorgen gaan liggen. We konden dus weer gewoon genieten van de omgeving en de ramen open doen als het te warm werd in de zon achter glas.
De N12 loopt langs de rand van de Sahara. Vandaag reden we een groot deel tussen 2 bergruggen in een rivierdal. Die rivier is meestal niet te zien, omdat we rijden over een hoogvlakte. Soms zien we opeens een groene vlek of een groep palmen beneden ons.
Op een plaats kruiste de weg een rivierbedding. Ook hier was een nieuwe brug aangelegd. Wij moesten echter oversteken over de oude weg, door het bed. De nieuwe brug was voor een deel weggeslagen. Realiseer je je weer hoeveel kracht water heeft. Nauwelijks voor te stellen dat hier in deze droge vlakte dus zoveel water heeft gestroomd.
We houden een koffiepauze op een terrasje in Tissimt waar Paul koude koffie kreeg, want ik wilde een glas jus d’orange. Dan wordt er dus een jongetje weggestuurd om sinaasappels te halen en die moeten nog worden geperst. Die koffie was ondertussen natuurlijk al lang doorgelopen, maar wordt tegelijkertijd met de jus uitgeserveerd.
Tegen lunchtijd waren we in Tata. We staan op een camping met uitzicht op de rivier (met water erin) en een kwartiertje lopen van het centrum van het stadje. Vanmiddag daar even heen gelopen voor een pinapparaat en wat boodschappen. Morgen is er soukh en vanavond waren er al wat kramen open.
De N12 loopt langs de rand van de Sahara. Vandaag reden we een groot deel tussen 2 bergruggen in een rivierdal. Die rivier is meestal niet te zien, omdat we rijden over een hoogvlakte. Soms zien we opeens een groene vlek of een groep palmen beneden ons.
Op een plaats kruiste de weg een rivierbedding. Ook hier was een nieuwe brug aangelegd. Wij moesten echter oversteken over de oude weg, door het bed. De nieuwe brug was voor een deel weggeslagen. Realiseer je je weer hoeveel kracht water heeft. Nauwelijks voor te stellen dat hier in deze droge vlakte dus zoveel water heeft gestroomd.
We houden een koffiepauze op een terrasje in Tissimt waar Paul koude koffie kreeg, want ik wilde een glas jus d’orange. Dan wordt er dus een jongetje weggestuurd om sinaasappels te halen en die moeten nog worden geperst. Die koffie was ondertussen natuurlijk al lang doorgelopen, maar wordt tegelijkertijd met de jus uitgeserveerd.
Tegen lunchtijd waren we in Tata. We staan op een camping met uitzicht op de rivier (met water erin) en een kwartiertje lopen van het centrum van het stadje. Vanmiddag daar even heen gelopen voor een pinapparaat en wat boodschappen. Morgen is er soukh en vanavond waren er al wat kramen open.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
