De Schotse Borders (Schots grensgebied)
Verenigd Koninkrijk, Musselburgh
Vandaag een paar typische dingen van de Border bekeken. De Border (grens) slaat niet zozeer op de huidige grens tussen Engeland en Schotland, maar op die van de 16e en 17e eeuw. Er waren toen regelmatig veldslagen en als er niet met Engeland werd gevochten, dan hielden de Schotse clans onderling rooftochten, waarbij vee en andere bezittingen werden gestolen.
Het eerst bezochten we vanmorgen het textielmuseum in Hawick. Hawick is een centrum van de mohairindustrie. Een deel van het museum zit in een van de oudste gebouwen van Hawick, de Drumlanrig’s tower. Om zich te beschermen tegen roofridders, bouwde men hoge huizen, waarbij op de begane grond het vee kon worden opgesloten. Boven het vee een stenen plafond van zo’n anderhalve meter en daarboven de woonverblijven, bereikbaar met een optrekbare ladder. Roofridders hadden de gewoonte om te proberen de bewoners uit te roken en die anderhalve meter steen kon een vuurtje weerstaan. Werd de vloer te heet onder de voeten, kon men naar boven, het dak op.
In het museum een tentoonstelling over allerlei zaken die met de wolindustrie (breien en weven) te maken hebben.
Van Hawick reden we naar Scott’s Vieuw: een uitkijkpunt over het Borderlandschap, de Tweed en de Eldon Hills, waar Sir Walter Scott (schrijver van o.a. Ivanho), die jaren in deze streek heeft gewoond en gewerkt graag van het uitzicht genoot.
Onze derde stop was weer een Tower (Smailholm Tower), die op verzoek van Scott behouden is gebleven en gedeeltelijk gerestaureerd. De toren stond hoog op een stenen helling, met uitzicht naar alle kanten. Schitterend.
Nu staan we op een P&R parkeerplaats, vanwaar we morgen de bus kunnen nemen naar het centrum van Edinburgh.
Het eerst bezochten we vanmorgen het textielmuseum in Hawick. Hawick is een centrum van de mohairindustrie. Een deel van het museum zit in een van de oudste gebouwen van Hawick, de Drumlanrig’s tower. Om zich te beschermen tegen roofridders, bouwde men hoge huizen, waarbij op de begane grond het vee kon worden opgesloten. Boven het vee een stenen plafond van zo’n anderhalve meter en daarboven de woonverblijven, bereikbaar met een optrekbare ladder. Roofridders hadden de gewoonte om te proberen de bewoners uit te roken en die anderhalve meter steen kon een vuurtje weerstaan. Werd de vloer te heet onder de voeten, kon men naar boven, het dak op.
In het museum een tentoonstelling over allerlei zaken die met de wolindustrie (breien en weven) te maken hebben.
Van Hawick reden we naar Scott’s Vieuw: een uitkijkpunt over het Borderlandschap, de Tweed en de Eldon Hills, waar Sir Walter Scott (schrijver van o.a. Ivanho), die jaren in deze streek heeft gewoond en gewerkt graag van het uitzicht genoot.
Onze derde stop was weer een Tower (Smailholm Tower), die op verzoek van Scott behouden is gebleven en gedeeltelijk gerestaureerd. De toren stond hoog op een stenen helling, met uitzicht naar alle kanten. Schitterend.
Nu staan we op een P&R parkeerplaats, vanwaar we morgen de bus kunnen nemen naar het centrum van Edinburgh.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
