Svartisen
Noorwegen, Tjong
Gisteren rondden we de Tjongsfjorden. De 17 gaat dan recht naar het noorden. Wij doen eerst een rondje over het eiland. In een schuurtje hangt stokvis te drogen. In Ågskardet nemen we de veerboot naar de overkant van Holandsfjorden. We rijden naar een parkeerplaats bij Holandsvika. Vandaar hebben we een mooi uitzicht op de gletsjer Engenbreen. We zien de kleur veranderen, afhankelijk van de lichtval (wit, blauw en neigend naar zwart). Van die laatste kleur is ook de naam van de gletsjer afgeleid: Swartisen.
Vandaag pakken we bij Holandsvika een bootje naar Engen. Vandaar is het 4,5 kilometer lopen, eerst 3 km over een gravelpad en daarna 1,5 km over rotsen, naar een punt waar je een goed uitzicht hebt op het eind van de gletsjer. Vlak eronder valt het water stuivend naar beneden om in een stroom met watervallen uit te komen in het Engenbrevatnet (Engenbremeer).
We hadden gelezen dat de ijslaag soms wel 600 m dik kon zijn. Gisteravond vroegen we ons af hoe dik de ijslaag die we zagen dan wel zou zijn. We zagen er sporen in en vroegen ons af of die kwamen doordat er was gewandeld of geskied.
Vanmiddag zagen we mensen aan de rand van de gletsjer staan. Het ijs was zeker 10 x zo hoog: een meter of 20 dik dus. De sporen die we gisteren dachten te zien zijn metersdiepe spleten.
Aan de rand lagen wat afgebroken brokken ijs. Bij het zien daarvan snappen we de waarschuwingen niet te dicht in de buurt van de gletsjer te komen, omdat afgekalfde brokken meer dan een ton kunnen wegen. Wij zijn dan ook vanuit de hoogte blijven kijken. De wind voerde wel spetters van het stuivende water naar ons toe. Op zich was dat wel lekker. Het was hier vandaag meer dan 30˚C en dat is best heet als je in de brandende zon over rotsen moet klauteren.
Vandaag pakken we bij Holandsvika een bootje naar Engen. Vandaar is het 4,5 kilometer lopen, eerst 3 km over een gravelpad en daarna 1,5 km over rotsen, naar een punt waar je een goed uitzicht hebt op het eind van de gletsjer. Vlak eronder valt het water stuivend naar beneden om in een stroom met watervallen uit te komen in het Engenbrevatnet (Engenbremeer).
We hadden gelezen dat de ijslaag soms wel 600 m dik kon zijn. Gisteravond vroegen we ons af hoe dik de ijslaag die we zagen dan wel zou zijn. We zagen er sporen in en vroegen ons af of die kwamen doordat er was gewandeld of geskied.
Vanmiddag zagen we mensen aan de rand van de gletsjer staan. Het ijs was zeker 10 x zo hoog: een meter of 20 dik dus. De sporen die we gisteren dachten te zien zijn metersdiepe spleten.
Aan de rand lagen wat afgebroken brokken ijs. Bij het zien daarvan snappen we de waarschuwingen niet te dicht in de buurt van de gletsjer te komen, omdat afgekalfde brokken meer dan een ton kunnen wegen. Wij zijn dan ook vanuit de hoogte blijven kijken. De wind voerde wel spetters van het stuivende water naar ons toe. Op zich was dat wel lekker. Het was hier vandaag meer dan 30˚C en dat is best heet als je in de brandende zon over rotsen moet klauteren.
Geschreven door Arendien-en-Paul
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Wauw, wat mooi toch allemaal. Dat is genieten!
Magda 2019-08-05 10:28:47
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
