Maar wat word je moe van een hele dag wachten en hangen.
Om kwart over negen vanmorgen vertrokken we naar de haven, zodat we ruim op tijd aanwezig zouden zijn.
Behalve dat we via een paralelweggetje werden geleid, ging dat vlekkeloos. Ruim voor tienen stonden we als nummer drie in de rij.
Iets na tienen kwam er iemand van de maatschappij vertellen dat onze boot van 11.00 uur uitviel vanwege technische problemen( of waren er te weinig tickets verkocht?). De eerstvolgende boot ging om 14.00 uur. Daar begon dus het wachten. Gelukkig had ik nog mijn zaterdagkrant gedownload. Kon daar dus een deel van lezen.
Wij wachtten soms een tijdje in de camper, dan weer erbuiten. Af en toe kletsend met anderen wachtenden. Gelukkig scheen de zon en was de temperatuur lekker.
Tegen enen kregen we onze boardingpassen en vrij snel daarna konden we via de Spaanse grenspolitie naar de kade. Tegen tweeën kwam onze boot binnen en nadat die was gelost, konden wij aan boord.
Tegen drieën hadden we al de stempels van de Marokkaanse politie en zelfs de camper al ingeklaard bij de douane, die ook aan boord was.
Ondertussen lagen we nog steeds in Algeciras aan de kant. Om kwart voor vier kwam er beweging. Ruim twee uur later kwamen we aan in Tanger Med en toen begon het verdere wachten.
De eerste paspoortcontrole nadat we van boord waren, ging vlot. We werden welkom geheten.
Daarna begon de chaos. Het leek wel of de Marokkaanse douane een stiptheidsactie voerde. Bijna alle personenwagens en aanhangers werden aan de kant gezet en moesten worden leeggehaald.
Wij hadden niets aan te geven en mochten door, nadat er nog twee keer de paspoorten en twee keer het inklaringsbewijsje van de camper werd gecontroleerd.
Iets na half acht reden we de parkeerplaats achter de douane op, net als veel medecamperaars van deze boot. Hier blijven we vannacht staan.
Geschreven door Arendien-en-Paul