Lifsters

Marokko, Akal Mellouln

In Tiznit is het bewolkt als we vanmorgen wegrijden. Er staat ook nog steeds een harde wind uit het oosten. Veel tegenwind dus onderweg en ook regelmatig een van de beide voorramen dicht tijdens het rijden.
We rijden de Anti-Atlas in en al gauw zien we weer wat meer groen in het landschap. Natuurlijk ook veel rotsige hellingen.
Bij de lunchpauze zien we een restant van een gebouwtje met een rond gat en een “buis” erheen (of vandaan). In eerste instantie doet het ons denken aan een oude olijfperserij, waar de olie ook via dit soort kanaaltjes van het ene naar het andere opslagpunt loopt om te worden gezuiverd.
Als we wat verder kijken, lijkt het meer een grote wateropslag te zijn geweest en is de “buis” dus een irrigatiekanaaltje.
Zo’n veertig kilometer voor Tafraout staan 2 vrouwen langs de kant van de weg. Als we stoppen, vragen ze of we naar Tafraout gaan. Ze stappen als bedankend in. Ik krijg zoenen op mijn wangen en voorhoofd. Paul moet het doen met een hand. Het blijken moeder en dochter te zijn op weg naar het hospitaal voor een kies van moeder, wijst de dochter.
Ze nodigen ons uit om couscous of tajine bij hen thuis te komen eten. Als ze in Tafraout hadden gewoond, hadden we dat wel leuk gevonden, maar ze wonen in het dorp waar ze instapten en dat ligt niet meer op onze route dit jaar.
Een foto vonden ze prima. Als ze er ook nog een willen, waar ik bij op sta (Paul rijdt), stellen we dat uit tot de aankomst.
Wij gaan naar de camping sauvage (wilde camping). Het is veel rustiger dan vorige keren dat we hier waren.
We zitten nog maar net buiten of de bakker komt al langs: willen we brood, cake of macarons? Morgenochtend brood dan? Non merci.
Later een mevrouw die vraagt of we was hebben: nog niet, misschien morgen of overmorgen.
Aan het begin van de avond komt er iemand van de gemeente 15 MAD halen voor de overnachting.
Later zie ik iemand met een zaklantaarn aankomen en achter de camper kijken. Het blijkt de gardien, die controleert of de fietsen wel goed op slot staan. We krijgen een duimpje.



Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Fijn om iets te kunnen doen voor de lifters! En dan best lastig om hun uitnodiging niet aan te nemen, lijkt me ... Wat een prachtige kleur op die laatste foto!

Maaike 2024-02-03 11:24:30

Ontzettend aardig van jullie om de liftende Moeder en dochter mee te nemen ,ik kan mij goed voorstellen dat ze dankbaar waren en iets terug wilden doen, sta je daar in de middle of nowhere met een zere kies,toch wel even anders dan bij ons. Goede reis verder. Lieve groeten, Ad en Ineke.

Ineke. 2024-02-03 13:31:50

Het is weer net zo boeiend als voorgaande jaren.

Magda 2024-02-04 13:28:43
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.